Pytanie
Czym jest biblijna dosłowność?
Odpowiedź
Dosłowność biblijna to metoda interpretacji Pisma Świętego, która utrzymuje, że z wyjątkiem miejsc, w których tekst jest w oczywisty sposób alegoryczny, poetycki lub figuratywny, należy go traktować dosłownie. Dosłowność biblijna to stanowisko większości ewangelików i chrześcijańskich fundamentalistów. Jest to również stanowisko Got Questions Ministries. (Zobacz "Czy możemy/powinniśmy interpretować Biblię jako dosłowną?").
Biblijna dosłowność idzie w parze z uznawaniem Słowa Bożego za nieomylne i natchnione. Jeśli wierzymy w doktrynę natchnienia biblijnego - że księgi Biblii zostały napisane przez ludzi pod wpływem Ducha Świętego (2 Tymoteusza 3:16-17; 2 Piotra 1:20-21) w takim stopniu, że wszystko, co napisali w Biblii, było dokładnie tym, co Bóg chciał powiedzieć - to wiara w biblijną dosłowność jest po prostu potwierdzeniem, że Bóg chce się z nami komunikować za pomocą ludzkiego języka. Zasady ludzkiego języka stają się wówczas zasadami interpretacji Pisma Świętego. Słowa mają obiektywne znaczenie, a Bóg przemówił poprzez słowa.
Biblijna dosłowność jest rozszerzeniem dosłowności, której wszyscy używamy w codziennej komunikacji. Jeśli ktoś wchodzi do pokoju i mówi: "Budynek się pali", nie zaczynamy szukać przenośnych znaczeń; zaczynamy się ewakuować. Nikt nie zatrzymuje się, by zastanowić się, czy odniesienie do "pożaru" jest metaforyczne, czy też "budynek" jest odniesieniem do teorii społeczno-ekonomicznych XXI wieku. Podobnie, gdy otwieramy Biblię i czytamy: "Izraelici przeszli przez morze po suchej ziemi, mając ścianę wody po swojej prawej i lewej stronie" (Wj 14:22), nie powinniśmy szukać przenośnych znaczeń dla morza, suchej ziemi czy ściany wody; powinniśmy uwierzyć w cud.
Jeśli zaprzeczamy biblijnej dosłowności i próbujemy interpretować Pismo Święte w przenośni, jak należy interpretować liczby? I kto decyduje o tym, co jest, a co nie jest figurą? Czy Adam i Ewa byli prawdziwymi ludźmi? A co z Kainem i Ablem? Jeśli są figuratywni, to gdzie w Księdze Rodzaju możemy zacząć mówić, że ludzie są dosłownymi jednostkami? Jakakolwiek linia podziału między przenośnią a dosłownością w genealogiach jest arbitralna. Albo weźmy przykład z Nowego Testamentu: czy Jezus naprawdę powiedział, aby kochać naszych wrogów (Mt 5:44)? Czy powiedział to na górze? Czy Jezus w ogóle istniał? Bez przywiązania do biblijnej dosłowności równie dobrze moglibyśmy wyrzucić całą Biblię.
Jeśli odrzucimy biblijną dosłowność, język stanie się bez znaczenia. Jeśli "pięć gładkich kamieni" w 1 Księdze Samuela 17:40 nie odnosi się do pięciu aerodynamicznych skał, to co takiego Dawid wyłowił ze strumienia? Co ważniejsze, jeśli słowa mogą oznaczać wszystko, co im przypiszemy, w Biblii nie ma prawdziwych obietnic. "Miejsce", o którym Jezus powiedział, że przygotowuje je dla nas (J 14:3), musi być dosłowne, w przeciwnym razie mówi bzdury. "Krzyż", na którym umarł Jezus, musi być dosłownym krzyżem, a Jego śmierć musi być dosłowną śmiercią, abyśmy mogli dostąpić zbawienia. Piekło musi być dosłownym miejscem - podobnie jak niebo - jeśli mamy być zbawieni. Dosłowne zmartwychwstanie Jezusa z dosłownego grobu jest równie ważne (1 Koryntian 15:17).
Dla jasności, biblijna dosłowność nie ignoruje dyspensacji. Polecenia wydane Izraelowi w teokracji niekoniecznie mają zastosowanie do kościoła Nowego Testamentu. Dosłowność biblijna nie wymaga również, by każdy fragment był konkretny i pozbawiony przenośni. Idiomy, metafory i ilustracje są naturalną częścią języka i powinny być uznawane za takie. Tak więc, kiedy Jezus mówi o swoim ciele jako "pokarmie" w Ewangelii Jana 6:55, wiemy, że mówi w przenośni - "pokarm" jest oczywistą metaforą. Przestrzegamy zasad języka. Jesteśmy wyczuleni na metafory i sygnały porównań, takie jak i jak. Ale jeśli tekst nie jest wyraźnie przeznaczony do przenośni, bierzemy go dosłownie. Słowo Boże zostało zaprojektowane do komunikacji, a komunikacja wymaga dosłownego rozumienia użytych słów.
English
Czym jest biblijna dosłowność?
