settings icon
share icon
Pytanie

Jak duży nacisk należy kłaść na uwolnienie od demonów w życiu chrześcijańskim?

Odpowiedź


Istnieją dwie skrajności w myśleniu ludzi o demonach. Jeden mówi, że to, co nazywamy demonami, to nic innego jak negatywne myśli i zachowania, do których zdolna jest każda istota ludzka. Ci, którzy wyznają ten pogląd, wierzą, że "uwolnienie" od "demona" następuje poprzez zastosowanie samokontroli; poglądowi temu zwykle towarzyszy odrzucenie czegokolwiek nadprzyrodzonego. Druga skrajność głosi, że wszelkie złe wydarzenia są dziełem demonów. Ci, którzy wyznają ten pogląd, często "gromią" wszystko, od zwykłego przeziębienia po spadki na giełdzie. Właściwy nacisk na demoniczne wyzwolenie leży gdzieś pomiędzy tymi dwoma skrajnościami.

Pismo Święte wyraźnie mówi, że demony są prawdziwe i że ingerują w ludzkie sprawy (Mateusza 12:43; Marka 1:26; Dzieje Apostolskie 8:7). Demony były bardzo aktywne w czasach biblijnych i nie ma powodu, aby zakładać, że demony są nieaktywne teraz (1 Piotra 5:8). Jednak wśród tych, którzy wierzą, że demony działają dzisiaj, istnieją różne perspektywy. Niektórzy mają tendencję do nadmiernego podkreślania działania szatana, poświęcając mu więcej uwagi niż na to zasługuje. Powinniśmy skupić się na chwale Boga i Jego sprawiedliwości (Mt 6:33), ponieważ "Ten, który jest w was, większy jest niż ten, który jest na świecie" (1 J 4:4). Szatan i Bóg nie są "równymi" lub "zrównoważonymi" przeciwieństwami, w sposób yin-yang. Szatan jest stworzoną, skończoną istotą, która posiada tylko taką moc, na jaką pozwala mu Bóg (Job 1:9-10).

Jezus wypędził wiele demonów podczas swojej ziemskiej posługi, a wczesny kościół kontynuował walkę duchową po tym, jak Jezus wstąpił z powrotem do nieba (Dz 5:3; 8:7; Ef 6:11-13; 2 Kor 10:3-5). Nie ma dowodów sugerujących, że szatan i jego upadli aniołowie przestali dręczyć ludzi. Jednakże, List Jakuba 1:13-15 wyjaśnia, że większość naszych zmagań z grzechem wynika z naszych własnych cielesnych pragnień, a nie z bezpośredniego ataku szatana.

Greckie słowo daimonizomai, często tłumaczone w Ewangeliach jako "opętany przez demona", oznacza po prostu "zdemonizowany". Słowo to odnosi się do czegoś więcej niż tylko opętania. Każdy, kto znajduje się pod wpływem demona, może zostać uznany za "zdemonizowanego". Nawet chrześcijanin może zostać "zdemonizowany" lub doznać demonicznej opresji, jeśli pozwoli, by jego myśli, czyny lub postawy znalazły się pod wpływem demonów. Nawet Piotr, jeden z najbliższych przyjaciół Pana, pozwolił sobie być rzecznikiem szatana, gdy próbował odwieść Jezusa od pójścia na krzyż (Mt 16:21-23). Chociaż chrześcijanin został odkupiony krwią Jezusa (Jana 10:28-29; Rzymian 5:9), szatan nadal może siać wielkie spustoszenie, jeśli mu się na to pozwoli. Nie może ukraść duszy chrześcijanina ani go opętać, ale może uczynić go bezowocnym i pozbawić jego życie radości i zwycięstwa.

List do Efezjan 6:10-17 instruuje nas, jak walczyć z siłami ciemności. Powiedziano nam, abyśmy nieustannie zakładali "pełną zbroję Bożą" i "stali mocno". Chociaż szatan i jego siły nieustannie działają, by "kraść, zabijać i niszczyć" (J 10:10), Boża zbroja pozwala Jego dzieciom odnieść zwycięstwo nad atakami. Często w sytuacjach, gdy demoniczna opresja w życiu wierzącego jest przytłaczająca, wynika to z jego grzesznych wyborów (2 Koryntian 2:11). Powiedziano nam, abyśmy opierali się diabłu (Jakuba 4:7), uważali na niego (1 Piotra 5:8) i nie dawali mu miejsca w naszym życiu (Efezjan 4:27).

Najbardziej biblijnym sposobem na pokonanie demonicznych wpływów w życiu chrześcijanina jest podążanie za przykładem Jezusa, gdy był kuszony przez szatana. Ewangelia Łukasza 4:1-12 opisuje rozmowę Jezusa z szatanem. Chociaż Jezus jest Bogiem w ciele, nie polegał na swoim własnym sprycie ani autorytecie, aby skarcić swojego wroga. Za każdym razem, gdy szatan występował przeciwko Niemu, odpowiadał: "Jest napisane...". Najlepszą obroną przed demonicznym atakiem jest Słowo Boże (Efezjan 6:17).

Chrześcijanie toczą duchową bitwę i musimy być świadomi otaczającej nas duchowej rzeczywistości. Ale nie powinniśmy skupiać się na demonach; nasze oczy powinny być utkwione "w Jezusie, sprawcy i dokończycielu naszej wiary" (List do Hebrajczyków 12:2). To tam jest zwycięstwo.

English



Powrót na polską stronę główną

Jak duży nacisk należy kłaść na uwolnienie od demonów w życiu chrześcijańskim?
Podziel się tą stroną: Facebook icon Twitter icon Pinterest icon Email icon
© Copyright Got Questions Ministries