Pytanie
Czym jest dekonwersja? Co oznacza dekonwersja?
Odpowiedź
Dekonwersja jest definiowana jako "utrata wiary w religię i powrót do poprzedniej religii lub niereligii". W przypadku tych, którzy odchodzą od chrześcijaństwa, dekonwersja oznacza porzucenie chrześcijaństwa na rzecz innej religii, spirytyzm lub brak religii, taki jak ateizm lub agnostycyzm. Dekonwersja wiąże się z dekonstrukcją wiary.
Ci, którzy dekonwertują się z chrześcijaństwa, odrzucają podstawowe zasady ortodoksyjnej wiary chrześcijańskiej, zazwyczaj dystansują się od społeczności chrześcijańskiej i często, choć nie zawsze, całkowicie odrzucają religię.
Najczęstszymi powodami dekonwersji są przyczyny emocjonalne, poznawcze lub ich kombinacja. Pod względem emocjonalnym ludzie mogą dekonwersować się, ponieważ doświadczają krzywdy ze strony innych chrześcijan lub czują się zranieni przez Boga. Pod względem poznawczym ludzie mogą czuć, że chrześcijaństwo lub Biblia nie są intelektualnie opłacalne, czy to z powodu postrzeganych niespójności biblijnych, konfliktu z "nauką", kwestii związanych z biblijnymi twierdzeniami moralnymi lub prawdą, czy też z powodu wielu innych obszarów dysonansu poznawczego.
Znajomość tych powodów dekonwersji może pomóc chrześcijanom wzmocnić ich własną wiarę i pomóc innym, którzy mogą się z nią zmagać.
W przypowieści o siewcy (znalezionej w Ewangelii Mateusza 13:1-23, Marka 4:1-20, Łukasza 8:1-15) Jezus przedstawia powody, dla których dana osoba może wydawać się mieć wiarę, ale później ją utracić. Niektórym może brakować zrozumienia. Inni mogą odpaść w obliczu kłopotów i prześladowań. Wiara innych może zostać zdławiona przez troski życia oraz bogactwa i przyjemności tego świata.
Chrześcijanie i kościoły mogą zwalczać niektóre z tych kwestii. Kościoły i wierzący mogą podporządkować swoje działania Chrystusowi i wzorować się na naukach i praktykach wczesnego kościoła, przedstawionych w Dziejach Apostolskich i Listach, aby nieść obraz Chrystusa zarówno sobie nawzajem, jak i niewierzącym. Wszyscy chrześcijanie, nie tylko pastorzy i teologowie, mogą kształcić się w trudnych tematach naukowych, historycznych i teologicznych, zajmując się dysonansem poznawczym, a nie ignorując go.
Wszyscy musimy pamiętać o pozostawieniu miejsca na pytania, wątpliwości, dyskusje i błędy. Nawet prawdziwi, narodzeni na nowo chrześcijanie wciąż są niedoskonali i podatni na grzech oraz krzywdzenie innych. Wszyscy ludzie, bez względu na to, jak dobrze są wykształceni, nie zrozumieją wszystkiego. Zgodnie ze słowami Izajasza 40:13-14: "Kto przeniknął Ducha PANA? Kto Go pouczył swą radą? (14) Kto udzielał Mu lekcji? Dzięki komu nabrał rozumu? Kto Go wprowadził na ścieżki słuszności? Kto Mu poszerzył wiedzę lub wskazał drogę rozumu?"
Czy ci, którzy się dekonwersują, są przykładami odstępców, którzy nigdy nie narodzili się na nowo (zob. 1 Jana 2:19), czy też są po prostu chrześcijanami przechodzącymi kryzys wiary? Tylko Bóg wie na pewno i tylko czas pokaże. Powinniśmy cierpliwie odpowiadać na pytania poszukujących, wątpiących i tych, którzy są w trakcie procesu dekonwersji. Nie wszystkie wyzwania wiary pochodzą z punktu antagonizmu. Niektóre przychodzą w formie ciekawości, inne w formie sceptycyzmu, a jeszcze inne z osobistym bólem i skomplikowaną historią. Z tych powodów wierzący powinni zapewnić innym "bezpieczną przestrzeń" do wyrażania swoich obaw, wątpliwości i frustracji (Rz 12:18; 14:13). Sami nigdy nie będziemy w stanie odwrócić nikogo od dekonwersji, całkowicie zaradzić bólowi, jaki odczuwają inni, ani uspokoić wątpiącego serca, ale Bóg może to zrobić.
Kiedy napotykamy chrześcijan, którzy zachowują się źle lub napotykamy trudne nauczanie w Biblii, naszą reakcją nie powinno być całkowite porzucenie chrześcijaństwa. Zamiast tego powinniśmy więcej studiować, modlić się i spoglądać na Chrystusa, sprawcę i dokończyciela naszej wiary (List do Hebrajczyków 12:2).
English
Czym jest dekonwersja? Co oznacza dekonwersja?
