Pytanie
Jaka jest definicja religii?
Odpowiedź
Ponad 80 procent świata wyznaje jakąś "religię"; można by oczekiwać, że słowo to będzie miało jednoznaczne znaczenie. Nie ma jednak powszechnie akceptowanej definicji terminu "religia". Religie przyjmują zasadniczo różne podejścia do prawdy, Pisma Świętego, zachowania i rozumu. To samo dotyczy wielu innych pojęć, takich jak znaczenie, doświadczenie, tradycja, tolerancja, jedność, konformizm, autorytet, bóstwo, doktryna, zbawienie, moralność, seksualność, rodzina, śmierć i człowieczeństwo. Niektóre kultury postrzegają religię w całkowitym oderwaniu od jednostki lub społeczeństwa. Inne nie rozróżniają tych pojęć na tyle, by uznać "religię" za znaczącą kategorię.
Ogólną definicję religii można wydestylować z tych bardzo zróżnicowanych doświadczeń jako "system związany z duchowymi i / lub nadprzyrodzonymi komponentami, który w wyjątkowy sposób wpływa na światopogląd wyznawcy, jego zachowanie, przekonania, kulturę, moralność i podejście do pewnych pism, osób lub miejsc". Nawet w uproszczeniu, to całkiem spora definicja. Granice między religią a kulturą, filozofią, tradycją czy mitem nie są łatwe do wytyczenia.
Religia jako kategoria jest trudna do zdefiniowania, ale konkretne przykłady są jaśniejsze. Większość ludzi łączy się z czymś, co łatwo zidentyfikować jako przekonania religijne. Systemy te same identyfikują się jako religie i istnieją z dala od rozmytych krawędzi definicji. Przykładami są chrześcijaństwo, judaizm, islam, hinduizm, buddyzm i sikhizm. Są one wprost nazywane "religiami" i mają wszystkie oczekiwane cechy - co do których głęboko się nie zgadzają.
Podobnie jak w przypadku innych szerokich terminów, religia nabiera węższego znaczenia w pewnych kontekstach. Powszechny przykład skupia się na zachowaniu. W tym przypadku odniesienia do "religii" podkreślają działania lub postawy: rytuały, modlitwy, zachowania lub wyznania doktrynalne. Lub, w dużym uproszczeniu, "zasady i rytuały". Osoba, która często się modli i uczęszcza do kościoła, byłaby postrzegana jako "praktykująca religię". Natomiast ktoś, kto nigdy się nie modli ani nie uczęszcza do kościoła, byłby uważany za "niepraktykującego", nawet jeśli deklarowałby taką wiarę.
Biblijne odniesienia do "religii" zazwyczaj koncentrują się na zachowaniu. Na przykład w Liście Jakuba 1:27 słowo "religia" odnosi się do aktów kultu, czyli wyrażania wiary: "Religia, którą Bóg, nasz Ojciec, przyjmuje jako czystą i bez zarzutu, jest taka: opiekować się sierotami i wdowami w ich niedoli i nie ulegać skażeniu przez świat". Zauważmy w jego opisie brak powszechnie akceptowanych "narzędzi" religii: Jakub nie wspomina o przedmiotach religijnych, świętych dniach, zapamiętanych liturgiach czy specjalnych gestach dłoni. Czysta religia polega na pomaganiu innym w potrzebie i utrzymywaniu osobistej świętości. Jezus często krytykował puste, obłudne zachowanie, które nie jest zakorzenione w szczerej wierze (Mt 5:27-28; 7:21-23; Mk 7:9-13; Łk 11:42-44).
Pismo Święte również wyraźnie kontrastuje ideę religii jako praktyki z wiarą samą w sobie. Przemawiając do niewierzących, Paweł zauważył ołtarze dla różnych bóstw i powiedział, że ludzie byli "bardzo religijni" (Dz 17:21-23). Jakub mówi, że religia nie dająca samokontroli jest "bezwartościowa" (Jk 1:26).
Podobieństwem do tego, jak Pismo Święte postrzega terminy takie jak religia lub religijny, byłyby terminy takie jak polityka i polityczny. Polityka jest ważna na swój sposób, ponieważ "polityka" to sposób, w jaki kultura przekłada przekonania moralne i etyczne na prawa i rząd. Osoba może być "polityczna", zachowując poczucie, że partie polityczne, prawa i wybrani urzędnicy nie są dosłownie najważniejszymi rzeczami. Są one środkami do celu, a nie celem samym w sobie. Osoba, która czerpie swoje fundamentalne znaczenie i cel z mechaniki partyjnej polityki, nie jest polityczna, ale niezrównoważona, biorąc pod uwagę jej niewłaściwe priorytety.
Religia, w ten sam sposób, może zostać wypaczona, gdy staje się jej własnym celem. Biblijne chrześcijaństwo zakłada ostateczny cel zarówno za, jak i poza cechami używanymi do zdefiniowania "religii". Te szczegóły mają znaczenie, ale nie są całą wiarą. Był to kluczowy aspekt nauczania Chrystusa. Stanowiło to większość Jego rutynowego besztania przywódców religijnych Jego epoki, których priorytety były tak samo błędne, jak niektórych dzisiejszych samozwańców (zob. Łk 11:52). Rytuały, modlitwy, denominacje lub inne "przeżywane" aspekty wiary, które stają się bogami samymi w sobie, to rodzaj "religii", przeciwko której wypowiada się Pismo Święte (Tytusa 3:5; Rzymian 3:20).
Z tego powodu chrześcijanie czasami żartują, że "chrześcijaństwo nie jest religią; to relacja". Oczywiście, używając najszerszej definicji religii, słowo to dokładnie odnosi się do naśladowania Jezusa. A jednak wierzący mają rozumieć, w jaki sposób zachowania i postawy powinny wypływać zarówno z osoby Jezusa Chrystusa, jak i wobec niej. Jeśli chodzi o to zrozumienie, chrześcijaństwo zasadniczo różni się od każdej innej "religii" na świecie.
English
Jaka jest definicja religii?
