Pytanie
Jaka jest definicja pobożności?
Odpowiedź
Termin pobożność zwykle odnosi się do religijności lub czci dla Boga. O osobie, która okazuje wielkie oddanie Bogu poprzez przestrzeganie zasad religijnych, mówi się, że jest "pobożna".
Obecnie pobożność często niesie ze sobą niejasno negatywne konotacje, o czym świadczy drugorzędna definicja podana przez jeden ze słowników: "wiara, która jest akceptowana z bezmyślną, konwencjonalną czcią - akceptowane pobożności naszych czasów". To właśnie "bezmyślna" część tej definicji wyrządza krzywdę prawdziwej pobożności. Z historycznego i technicznego punktu widzenia pobożność nadal oznacza bycie świętym, religijnie pobożnym lub pełnym szacunku.
Różne tłumaczenia używają pobożności na różne sposoby:
- NIV tłumaczy hebrajski idiom, który inaczej można by przetłumaczyć jako "bojaźń [lub cześć] Pana" jako "pobożność" w Job 4:6; 15:4; i 22:4.
- NRSV używa "pobożności" dla greckiego słowa zwykle tłumaczonego jako "sprawiedliwość" w Ewangelii Mateusza 6:1. Jest to również tłumaczenie eusebeia, greckiego terminu oznaczającego "cześć" w Dziejach Apostolskich 3:12.
- NASB tłumaczy również eusebeia w Dziejach Apostolskich 3:12 jako "pobożność". To samo czyni w Liście do Hebrajczyków 5:7. W 1 Tymoteusza 5:4 pobożność odnosi się do obowiązku opieki nad starszymi członkami rodziny.
Pobożność implikuje aspekty czci, zewnętrznego działania i religijności, z których każdy może mieć dobre intencje lub być używany w efektowny, niewłaściwy sposób. Jezus ostrzega przed ostentacyjnym okazywaniem pobożności w Ewangelii Mateusza 6:1-18. Właściwa pobożność charakteryzuje się bogobojnym zachowaniem, a jej końcowym rezultatem jest uwielbienie Boga: "Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie" (Mt 5:16).
English
Jaka jest definicja pobożności?
