Pytanie
Czy Bóg nas szuka?
Odpowiedź
Biblia nakazuje ludziom szukać Boga i obiecuje, że gdy to zrobimy, znajdziemy Go (Jeremiasza 29:13). Mówi nam jednak również, że to Bóg jest inicjatorem tych duchowych poszukiwań (Psalm 53:2; List do Rzymian 3:10-12). Jezus powiedział, że nikt nie może przyjść do Niego, jeśli Ojciec najpierw go nie pociągnie (J 6:44). Jezus opowiedział kilka przypowieści, które ilustrują Bożą pogoń za ludzkością. Cała Biblia jest historią Boga, który nas szuka.
Od samego początku Bóg nas szukał. Po tym, jak Adam i Ewa zgrzeszyli, nie pobiegli w kierunku Boga; uciekli od Niego, ukrywając się wśród drzew ogrodu (Rdz 3:8). Ale Bóg ich szukał: "Pan Bóg zawołał do człowieka: 'Gdzie jesteś?'" (werset 9). Był to pierwszy wysiłek misyjny, ponieważ Stwórca szukał swoich zagubionych stworzeń. Bóg zawsze miał serce pojednania.
Jezus użył przypowieści o zagubionej owcy i zgubionej monecie (Łk 15:3-10), aby nauczać, że Bóg nas szuka. Jezus chciał, abyśmy zrozumieli serce Boga i to, że zna On każdego człowieka (Mt 10:29-31; Ps 139:13). Misją Jezusa na ziemi było "szukać i zbawić to, co zginęło" (Ew. Łukasza 19:10). Szukać czegoś oznacza dążyć do tego. Dążymy do miłości, pieniędzy, sławy i związków, ponieważ są one dla nas ważne. Bóg dąży do nas, ponieważ jesteśmy dla Niego ważni, ponieważ zostaliśmy stworzeni na Jego podobieństwo (Rdz 1:27).
Namiętne dążenie Boga do nas obejmowało wysłanie Jego umiłowanego Syna, aby umarł zamiast nas (J 3:16-18; 2 Kor 5:21; 9:15). Ponieważ nie mogliśmy dotrzeć do Niego poprzez nasze własne wysiłki, On zstąpił do nas. Szuka nas nawet wtedy, gdy jesteśmy uparci: do Izraelitów Bóg powiedział: "Objawiłem się tym, którzy o Mnie nie prosili; znaleźli Mnie ci, którzy Mnie nie szukali. Do narodu, który nie wzywał mego imienia, powiedziałem: "Oto jestem, oto jestem". Przez cały dzień wyciągałem ręce do upartego ludu, który chodził drogami, które nie są dobre, podążając za własnymi wyobrażeniami - ludu, który nieustannie prowokuje mnie przed moim obliczem" (Izajasza 65:1-3).
Jezus chodził wśród ludzi, których kochał i ubolewał nad ich duchowym uporem: "Jeruzalem, Jeruzalem, ty, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy są do ciebie posłani, jakże często pragnąłem zgromadzić twoje dzieci, jak kwoka gromadzi swoje pisklęta pod skrzydłami, a ty nie chciałaś" (Mateusza 23:37). Przyszedł w ciele, aby szukać tych, których stworzył, ale oni Go odrzucili (J 1:11-13). Boże przesłanie o odkupieniu dotarło do całego świata. Otworzył drzwi zbawienia i ktokolwiek zechce, może przyjść (Jana 3:16; 12:46; Rzymian 1:16).
Poprzez swoich naśladowców Jezus kontynuuje poszukiwanie mężczyzn i kobiet z każdej epoki, narodu, plemienia i języka (Objawienie 5:9; Dzieje Apostolskie 2:38-39). Jego ostatnie słowa skierowane do uczniów były instrukcjami dotyczącymi wykonywania dzieła, które rozpoczął: "Będziecie moimi świadkami... aż po krańce ziemi" (Dz 1:8). Od tego czasu naśladowcy Jezusa wciąż idą na cały świat, głosząc dobrą nowinę o tym, że Bóg pragnie nawiązać z nimi relację.
Bóg nadal szuka tych, którzy zaufali Chrystusowi w kwestii zbawienia. Poprzez zamieszkującego w nich Ducha Świętego, Bóg pociesza (Jakuba 4:8), koryguje (2 Tymoteusza 3:16) i zachęca swoje dzieci do posłuszeństwa Jego Słowu. Dyscyplinuje nas jako część swojego dzieła upodabniania nas do obrazu Jego Syna (Rz 8:29; Hbr 12:5-7). Dąży do głębszego zaangażowania z naszej strony, ponieważ tylko wtedy, gdy trwamy w Nim, a On w nas, możemy przynieść wiele owoców dla Jego królestwa (J 15:1-8). Jego dążenie jest dla naszego dobra. Nie ma większego zaszczytu we wszechświecie niż bycie obiektem poszukiwań Pana Boga Wszechmogącego.
English
Czy Bóg nas szuka?
