Pytanie
W jaki sposób Dawid mógł być uważany za człowieka według serca Bożego?
Odpowiedź
Aby zrozumieć, dlaczego Dawid był człowiekiem według serca Bożego, musimy przyjrzeć się cechom, które kwalifikowały go do tak wzniosłego opisu. W Dziejach Apostolskich apostoł Paweł mówi o uczuciach Boga wobec króla Dawida: „Po usunięciu Saula, ustanowił Dawida ich królem. Świadczył o nim: „Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka według mojego serca, który wykona wszystko, co mu polecę” (Dz 13,22). Odpowiedź na pytanie, dlaczego Dawid był uważany za człowieka według serca Bożego, znajduje się w tym wersecie: Dawid robił wszystko, czego Bóg od niego oczekiwał. Nasuwa się oczywiste pytanie: jak Bóg mógł nadal nazywać Dawida człowiekiem według swojego serca, skoro popełnił on tak straszne grzechy, w tym cudzołóstwo i morderstwo?
Wiele o charakterze Dawida dowiadujemy się z Księgi Psalmów, w której otworzył on swoje życie, aby wszyscy mogli je zbadać. Życie Dawida było portretem sukcesów i porażek, a biblijne zapisy podkreślają fakt, że Dawid był daleki od doskonałości. Jednak tym, co wyróżniało Dawida spośród innych, było to, że jego serce było skierowane ku Bogu. Miał głębokie pragnienie, aby podążać za wolą Bożą i robić „wszystko”, czego Bóg od niego oczekiwał. Był człowiekiem według serca Bożego. Przyjrzyjmy się niektórym cechom życia Dawida, aby odkryć, co to oznacza:
Jednym z powodów, dla których Dawid nazywany jest człowiekiem według serca Bożego, jest to, że miał absolutną wiarę w Boga. Nigdzie w Piśmie Świętym nie jest to lepiej zilustrowane niż w 1 Księdze Samuela 17, gdzie Dawid, jako młody pasterz, bez strachu zabił Filistyna, Goliata. Tuż przed pojedynkiem widzimy bezpośredni dowód wiary Dawida, gdy mówi on: „Pan, który wybawił mnie z łap lwa i niedźwiedzia, wybawi mnie również z rąk tego Filistyna”. A Saul rzekł do Dawida: „Idź, a Pan będzie z tobą!”. (werset 37). Dawid był w pełni świadomy, że Bóg kontroluje jego życie i wierzył, że Bóg wybawi go od zbliżającego się niebezpieczeństwa. Jak inaczej można by z taką spokojnością i pewnością siebie zaryzykować wejście w potencjalnie śmiertelną sytuację? Dawid już wcześnie w życiu zrozumiał, że Bogu należy ufać i być Mu posłusznym. Jak widzimy w Piśmie Świętym, wiara Dawida podobała się Bogu, a Bóg nagradza Dawida za jego wierność.
Innym powodem, dla którego Dawid był człowiekiem według serca Bożego, było to, że absolutnie kochał Prawo Boże. Spośród 150 psalmów zawartych w Biblii ponad połowa została napisana przez Dawida. Pisząc w różnych, często trudnych momentach swojego życia, Dawid wielokrotnie wspominał, jak bardzo kocha doskonałe Słowo Boże. Piękny przykład tego znajdujemy w Psalmie 119:47-48: „Bo rozkoszuję się Twoimi przykazaniami, ponieważ je miłuję. Podnoszę ręce ku Twoim przykazaniom, które miłuję, i rozmyślam o Twoich nakazach”. Nietrudno dostrzec jego całkowite uwielbienie dla Słowa Bożego. Zwróćmy również uwagę, jak Dawid „rozmyśla” o Bożych przykazaniach. Bóg obdarzył Dawida zrozumieniem i mądrością poprzez codzienne rozmyślanie. Dobrze byłoby nie tylko czytać Słowo Boże, ale także rozmyślać o nim przez cały dzień, ponieważ Bóg kocha, gdy myślimy o Nim. „Błogosławieni, którzy przestrzegają Jego ustaw i szukają Go całym sercem. Nie popełniają nic złego, ale postępują Jego drogami” (Psalm 119:2–3).
Dawid był człowiekiem według serca Bożego, ponieważ był prawdziwie wdzięczny. „Myję ręce w niewinności i obchodzę Twoje ołtarze, Panie, głośno głosząc Twoją chwałę i opowiadając o wszystkich Twoich cudownych dziełach” (Psalm 26:6–7). Życie Dawida naznaczone było okresami wielkiego pokoju i dobrobytu, ale także czasami strachu i rozpaczy. Jednak przez wszystkie okresy swojego życia nigdy nie zapomniał dziękować Panu za wszystko, co posiadał. Jest to naprawdę jedna z najwspanialszych cech Dawida. „Wchodźcie do jego bram z dziękczynieniem, do jego przedsionków z uwielbieniem! Dziękujcie mu, błogosławcie jego imię!” (Psalm 100:4, ESV). Jako naśladowcy Jezusa Chrystusa powinniśmy podążać za przykładem Dawida i oddawać chwałę Panu poprzez dziękczynienie.
Po popełnieniu grzechu Dawid szczerze okazał skruchę. Grzech Dawida z Batszebą został opisany w 2 Księdze Samuela 11:2-5. Potężni upadają boleśnie, a upadek Dawida obejmował cudzołóstwo, kłamstwo i morderstwo. Zgrzeszył przeciwko Bogu i przyznaje się do tego w 2 Księdze Samuela 12:13: „Dawid rzekł do Natana: «Zgrzeszyłem przeciwko Panu». A Natan odpowiedział Dawidowi: «Pan również odpuścił ci grzech; nie umrzesz»”. Jednak przyznanie się do grzechu i prośba o przebaczenie to tylko połowa równania. Druga połowa to pokuta, którą Dawid również wykonał. Psalm 51 jest modlitwą pokutną Dawida do Boga: „Zmiłuj się nade mną, Boże, według swego miłosierdzia, według swego wielkiego miłosierdzia zgładź moje przewinienia. Obmyj mnie całkowicie z mojej nieprawości i oczyść mnie z mojego grzechu!” (Psalm 51:1–2).
Podsumowując, Dawid był człowiekiem według serca Bożego, ponieważ wykazał się wiarą i był oddany naśladowaniu Pana. Tak, jego wiara została poddana wielkiej próbie i czasami zawodził. Ale po swoim grzechu szukał i otrzymał przebaczenie Pana. Ostatecznie Dawid kochał Prawo Boże i starał się je dokładnie przestrzegać. Jako człowiek według serca Bożego, Dawid jest wzorem do naśladowania dla nas wszystkich.
English
W jaki sposób Dawid mógł być uważany za człowieka według serca Bożego?
