Pytanie
Co to jest inclusio?
Odpowiedź
Inclusio odnosi się do literackiego narzędzi, które powtarza słowo kluczowe, frazę, podobne grupy słów lub tematy na początku i na końcu fragmentu tekstu. Powtarzający się język tworzy nawias, jak podpórki do książek; lub kieszeń myśli, jak koperta. Inclusio łączy słowa i idee w jedną całość. Inclusio występują często w Piśmie Świętym, tworząc zarówno długie, jak i krótkie jednostki literackie. Inclusio jest czasami nazywane nawiasem.
Słowo inclusio jest łacińskim terminem oznaczającym "ograniczenie, zamknięcie". Technika literacka polegająca na strategicznym stosowaniu inclusio informuje czytelników, że wszystko, co jest zamknięte lub umieszczone między nawiasami otwierającymi i zamykającymi powtarzające się słowa lub równoległe tematy, wspiera główną ideę lub przesłanie fragmentu. Inclusia pomagają zilustrować jedność, korelację i powiązanie kilku linijek prozy, wielu zwrotek wiersza, a nawet całej książki.
Wersety z inclusio, w których cała linia tekstu jest powtarzana dosłownie, są często używane w poezji biblijnej w celu zidentyfikowania ważnej koncepcji teologicznej rozwiniętej w całym psalmie. Na przykład Psalm 8 zaczyna się i kończy tym wersem wychwalającym wielkość Boga: "Panie, nasz Panie, jak majestatyczne jest Twoje imię na całej ziemi!" (wersety 1, 9). Treść psalmu odzwierciedla budzące podziw dzieła i drogi Boga, przenosząc myśli czciciela z dala od siebie na wielkość Boga.
W każdej linijce Psalmu 103 Dawid zachęca całą swoją istotę do wychwalania Pana. Idea ta zawarta jest w powtarzającym się refrenie: "Niech wszystko, czym jestem, chwali Pana" (Psalm 103:1, 22, NLT). Psalm 118 otwiera i zamyka inclusio podsumowujące liturgiczny cel hymnu jako kapłańskiego wezwania do uwielbienia: "Dziękujcie Panu, bo jest dobry; jego miłość trwa na wieki" (wersety 1, 29).
Pełne inclusia pojawiają się czasem w prozie biblijnej, na przykład w Księdze Kaznodziei. Temat "wszystko jest bez znaczenia" jest wprowadzony w początkowym nawiasie Kaznodziei 1: 1-3. Idea ta rozwija się przez całą księgę i osiąga punkt kulminacyjny w końcowym nawiasie Kaznodziei 12: 8.
Częściowe powtórzenie inkluzji tych samych lub podobnych słów i tematów można znaleźć w całej Biblii. Jednym z przykładów jest Jeremiasz 30 do 33. Inclusio ujawnia jednoczący temat "przywrócenia pomyślności" pojawiający się między wersetami kończącymi księgę Jeremiasza 30:3 i 33:26. Modlitwa Ezechiasza (Iz 37:14-20) zawiera podwójne inclusio: "Ty sam jesteś Bogiem" i "wszystkie królestwa ziemi" w wersecie 16 odpowiadają "Ty, Panie, jesteś jedynym Bogiem" i "wszystkie królestwa ziemi" w wersecie 20. Preambuła Księgi Przysłów obejmuje główny cel i temat księgi w inclusio, które doradza czytelnikom, że przysłowia Salomona są "dla zdobycia mądrości i pouczenia" (zob. Przysłów 1: 1-7).
Ewangelista Mateusz stosuje inclusio, aby zilustrować wieczną obecność "Boga z nami" (zob. Mt 1:23; por. Mt 28:20). Łukasz używa inclusio, aby ująć publiczną posługę Jezusa. W Łukasza 4:18-20 Jezus ogłasza swoją misję, a następnie rozpoczyna swoją służbę. Później, pod koniec swojej publicznej działalności, Jezus podaje kolejną deklarację misji: "Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło" (Łk 19:10).
Apostoł Jan używa inclusio, aby podsumować i rozwinąć swoje nauki o naturze Chrystusa. Jezus jako Syn Boży jest tematem w Ewangelii Jana 5-10. Końcówki pojawiają się w Jana 5:18 i Jana 10:33-36, podkreślając twierdzenie Jezusa, że jest Synem Bożym, który jest równy Bogu, a zatem jest Bogiem.
Chiazm (czasami nazywany chiasmus) to kolejne narzędzie literackie obejmujące wzorzysty zestaw inkluzji, w którym nawiasy otwierające i zamykające słowa lub tematy są przedstawione w odwrotnej lub odwróconej kolejności, na przykład: (A [B {C - C} B] A). Doskonały przykład chiazmu znajduje się w modlitwie Jonasza (Jonasz 1:17-2:10). Czteropoziomowy chiazm wyznacza granice jednostki literackiej i podkreśla nieustanne odkupieńcze zaangażowanie Boga:
Inclusio A (Jonasz 1:17-2:1) - Bóg zapewnia wielką rybę, która połknie Jonasza.
Inclusio B (Jonasz 2:2) - Jonasz modli się do Boga z Szeolu, wołając o pomoc
Inclusio C (Jonasza 2:3-4) - Chociaż Jonasz został wygnany z Bożych oczu, spogląda na Jego święty przybytek.
Inclusio D (Jonasza 2:5-6b) - Bóg sprawia, że Jonasz zstępuje do głębin.
Inclusio D (Jonasza 2:6c) - Bóg wyprowadza Jonasza z otchłani.
Inclusio C (Jonasz 2:7) - Chociaż jego życie gaśnie, Jonasz nadal spogląda na święty przybytek Boga.
Inclusio B (Jonasza 2:8-9) - Jonasz modli się do Boga, wznosząc okrzyki uwielbienia i dziękczynienia, które dochodzą do świętego przybytku.
Inclusio A (Jonasza 2:10) - Bóg nakazuje wielkiej rybie wypluć Jonasza z powrotem na suchy ląd.
To tylko kilka przykładów inclusio w Piśmie Świętym. To narzędzie nawiasowe było używane od początku opowiadania historii (zob. Rdz 39: 2-3; por. Rdz 39: 21-23), umożliwiając mówcom, pisarzom i kompozytorom powrót do tematu otwierającego i wzmocnienie przesłania poprzez zgrabne zapakowanie go w kopertę.
English
Co to jest inclusio?
