Pytanie
Czym jest ciężkie pasterstwo?
Odpowiedź
"Ciężkie pasterstwo" (zwane również "Ruchem Uczniostwa") jest metodą kontroli psychologicznej stosowaną przez nadużywające władzy kościoły i sekty. Wywodzi się ona z Ruchu Pasterskiego z lat siedemdziesiątych XX wieku. Międzynarodowe Kościoły Chrystusowe z Ruchu Bostońskiego są prawdopodobnie najbardziej znaną grupą, która praktykuje ciężkie pasterstwo. Inną niesławną grupą wywodzącą się z ruchu pasterskiego było Christian Grown Ministries w Fort Lauderdale na Florydzie.
Ciężkie kościoły pasterskie i kulty można rozpoznać po następujących praktykach:
- Podporządkowanie się "partnerom w nauce" lub "pasterzom" i osobom sprawującym władzę.
- Obowiązek wyznawania grzechów "partnerom w nauce" lub "pasterzom".
- Niekwestionowana lojalność i posłuszeństwo wobec wszystkich osób sprawujących władzę.
- Obowiązek intensywnego rekrutowania innych do przyłączenia się do ruchu
- Autorytarne przywództwo i doświadczenie grupowe
- Zgodność ze standardami ruchu
- Duchowa manipulacja i zastraszanie
- Hierarchiczny system odpowiedzialności
- Legalizm i kontrola nad członkami
- Zakaz czytania jakiejkolwiek literatury niezatwierdzonej przez przywództwo
- Informowanie o członkach podejrzanych o bycie nonkonformistami
- Całkowita zależność od ruchu i przywódców w celu uzyskania akceptacji
- Strach przed karą lub upokorzeniem za kwestionowanie przywództwa
Każdy przywódca, który żąda ślepego posłuszeństwa i uległości, buduje na fałszywej podstawie autorytetu. Prawdziwy autorytet pochodzi tylko od Boga i nie może być przejęty przez ludzi, którzy po prostu szukają władzy i autorytetu nad innymi, którzy chcą być odpowiedzialni i podziwiani. Jeśli grupa lub osoba przejmuje władzę wyłącznie na podstawie roli, urzędu lub stanowiska, to nadużywa swojej pozycji. Ciężcy pasterze to religijni pośrednicy władzy, którzy kontrolują innych poprzez strach. Głoszą o autorytecie, uległości, sądzie, dobrobycie i czasach ostatecznych. Ci fałszywi pasterze przedstawiają się jako źródło wszelkiej wiedzy i autorytetu. Karzą ludzi, którzy nie spełniają określonych standardów i wykluczają ich, ponieważ nie zasługują na Bożą aprobatę. Ignorują fakt, że chrześcijanie już mają Bożą aprobatę dzięki przelanej krwi Jezusa Chrystusa - żadna osoba nie może "zasłużyć" na Bożą aprobatę.
Istnieje biblijna podstawa dla struktury w kościele. List do Hebrajczyków 13:17 mówi nam, abyśmy byli posłuszni naszym przywódcom i poddawali się ich władzy, ponieważ "czuwają nad wami jako ci, którzy muszą zdać sprawę. Czyńcie tak, aby ich praca była dla was radością, a nie ciężarem, bo to nie przyniosłoby wam pożytku". Ale kiedy przywódcy mówią swojej trzodzie, by nie myślała, nie zadawała pytań i ignorowała problemy, nadużywają swojej pozycji. Kiedy ludzie, którzy myślą, zadają pytania i stawiają czoła problemom, są piętnowani jako nieposłuszni, nieduchowi lub wprowadzający podziały, wówczas są wykorzystywani przez fałszywych proroków, którzy "przychodzą do was w owczej skórze, lecz wewnątrz są zaciekłymi wilkami" (Mateusza 7:15).
Jana 10:1-18 pokazuje, że kościół powinien być wzorowany na Chrystusie Jezusie, który jest dobrym pasterzem. Kiedy On woła swoje owce, one rozpoznają Jego głos i idą za Nim. A co najważniejsze, Jezus mówi: "Ja życie swoje oddaję za owce" (werset 15). Dobry pasterz prowadzi swoje stado w bezpieczne miejsce i strzeże je przed drapieżnikami, które chcą je skrzywdzić.
Jezus instruuje swoich uczniów, aby byli posłuszni Jego poleceniom, tak jak On był posłuszny Ojcu. Ale w tym poleceniu nie ma nic ciężkiego! "To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była zupełna. Moje przykazanie jest następujące: Miłujcie się wzajemnie tak, jak Ja was umiłowałem... Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie zna spraw swego pana. Nazwałem was natomiast przyjaciółmi, albowiem wszystko, czego nauczyłem się od Ojca mego, oznajmiłem wam. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili... To jest moje przykazanie: Miłujcie się wzajemnie" (J 15:9-17). Jezus nigdzie nie sugeruje, że mamy ślepo podporządkowywać się ludziom. Zamiast tego musimy podporządkować się Chrystusowi, który jest głową każdego wierzącego (1 Koryntian 11:3). We wszystkim musimy być posłuszni Bogu, a nie ludziom (Dz 5:29).
Tak właśnie powinno wyglądać pasterstwo: "Bądźcie pasterzami trzody Bożej, która jest pod waszą opieką, służąc jako nadzorcy - nie dlatego, że musicie, ale dlatego, że chcecie, tak jak Bóg tego chce; nie chciwi pieniędzy, ale chętni do służby; nie panujący nad tymi, którzy zostali wam powierzeni, ale będący przykładem dla trzody. . . . Wszyscy przyobleczcie się w pokorę jedni wobec drugich, bo "Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje". Uniżajcie się więc pod potężną ręką Boga, aby was podniósł we właściwym czasie. Zrzućcie na Niego wszelki niepokój, bo On troszczy się o was" (1 Piotra 5:1-7). Ciężko pasterzujący pastor jest dokładnym przeciwieństwem pokornego sługi-przywódcy, którego opisuje Piotr.
Jezus powiedział swoim uczniom: "Królowie pogan panują nad nimi, a ci, którzy sprawują nad nimi władzę, nazywają siebie dobroczyńcami. Ale wy nie macie być tacy. Zamiast tego największy z was powinien być jak najmniejszy, a ten, który rządzi, jak ten, który służy" (Łk 22:25-26).
Chrześcijańscy przywódcy są zobowiązani do naśladowania przykładu pokory i współczucia Jezusa. "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest proste, a moje brzemię lekkie" (Mt 11:28-30).
Strzeż się każdej grupy religijnej, która praktykuje koncepcje "ciężkiego pasterstwa" i "poddania". Zostaliśmy kupieni drogocenną krwią Chrystusa Jezusa i "wprowadzeni do chwalebnej wolności dzieci Bożych" (Rz 8:21). "Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. Stójcie więc mocno i nie dajcie się więcej obciążać jarzmem niewoli" (List do Galacjan 5:1).
English
Czym jest ciężkie pasterstwo?
