Pytanie
Czy w Biblii występuje anioł o imieniu Ariel?
Odpowiedź
Jedynymi aniołami wymienionymi w Biblii są Gabriel i Michał (Daniela 8:16; 9:21; 10:13; 12:1). Nigdzie w Biblii nie ma anioła o imieniu Ariel.
Księga Tobita, jedna z apokryficznych ksiąg nieuwzględnionych w Biblii Hebrajskiej ani w protestanckim kanonie Pisma Świętego, zawiera bohaterskiego anioła o imieniu Rafael. Inny pozabiblijny tekst, Księga Henocha, wymienia siedmiu archaniołów: Uriel, Rafael, Raguel, Michał, Sariel, Gabriel i Jerahmeel.
Pojęcie Ariela jako anioła natury wywodzi się z gnostyckiej wiedzy i starożytnej żydowskiej tradycji mistycznych lub "okultystycznych" interpretacji Biblii znanej jako Kabała. W pismach kabalistycznych, apokryficznych i okultystycznych Ariel jest często mylony z Urielem z Księgi Henocha. Jeden z apokryficznych tekstów przedstawia Ariela jako anioła, który karze demony. Gnostycki tekst Pistis Sophia wiąże Ariela z karaniem niegodziwców. W "Burzy" Szekspira Ariel jest duszkiem. Ariel był również imieniem pomniejszego anioła w siedemnastowiecznym poemacie Johna Miltona Raj utracony.
Chociaż anioł o imieniu Ariel nie występuje w Piśmie Świętym, słowo Ariel jest używane w czterech różnych kontekstach w Biblii. Jeden przykład znajduje się w dwóch fragmentach Starego Testamentu: "A Benajasz, syn Jehojady, był dzielnym mężem z Kabzeel, dokonującym wielkich czynów. Powalił dwóch arielów Moabu. Zszedł też i powalił lwa w jamie w dzień, gdy spadł śnieg" (2 Samuela 23:20; zob. też 1 Kronik 11:22). Dokładne znaczenie słowa ariel jest tutaj niejasne. Niektóre tłumaczenia Biblii traktują je jako imię własne, określając ofiary Benajasza jako dwóch "synów Ariela". Inne tłumaczenia traktują ariel jako rzeczownik pospolity, jakby chciał powiedzieć, że Benajasz powalił "dwóch mocarzów Moabskich" (BIblia Gdańska) lub "dwóch najpotężniejszych wojowników Moabu" (NIV).
Pierwotne znaczenie terminu ariel jest również niepewne. Mógł on oznaczać "lwa (lub lwicę) Boga", "zwycięzcę pod wodzą Boga" lub "palenisko ołtarza".
Kiedy Ezdrasz powrócił do Jerozolimy, wezwał grupę zaufanych lewitów, aby pełnili służbę w świątyni. Ariel to imię jednego z tych ludzkich przywódców: "Wezwałem więc Eliezera, Ariela, Szemajasza, Elnatana, Jariba, Elnatana, Natana, Zachariasza i Meszullama, którzy byli przywódcami, oraz Joiariba i Elnatana, którzy byli ludźmi uczonymi" (Ezdrasza 8:16).
Trzecie użycie słowa ariel w Biblii znajduje się w Księdze Ezechiela. Ariel to hebrajski termin przetłumaczony jako "palenisko ołtarza" w Ezechiela 43:15-16: "Powyżej palenisko ołtarza jest wysokie na cztery łokcie, a z paleniska wystają cztery rogi. Palenisko ołtarza jest kwadratowe, długie na dwanaście łokci i szerokie na dwanaście łokci". To palenisko ołtarza było miejscem składania ofiar całopalnych, miejscem związanym z tajemnicą lwiej siły Izraela.
Wreszcie, Księga Izajasza zawiera proroctwo dotyczące zarówno oblężenia, jak i ocalenia miasta Jerozolimy. Ariel odnosi się do Jerozolimy symbolicznie cztery razy: "Biada ci, Arielu, Arielu, miasto, w którym osiadł Dawid! Dodawaj rok do roku i niech trwa twój cykl świąt" (Izaj. 29:1; zob. także wersety 2 i 7). Tytuł ten oznacza "zwycięski pod wodzą Boga". Ponieważ główny ołtarz Izraela znajdował się w Jerozolimie, może to być powodem tego określenia.
English
Czy w Biblii występuje anioł o imieniu Ariel?
