Pytanie
Kim byli Westcott i Hort i co mieli wspólnego z tekstem Biblii?
Odpowiedź
Brooke Westcott i Fenton Hort byli XIX-wiecznymi teologami i badaczami Biblii. Razem stworzyli Nowy Testament w oryginalnej grece, jeden z najwcześniejszych przykładów nowoczesnej krytyki tekstowej. Od czasu publikacji w 1881 r. praca Westcotta i Horta okazała się imponująco dokładna, choć daleka od doskonałości. Ich podejście nie tylko posunęło naprzód naukę krytyki tekstowej, ale także dodało znacznej wagi twierdzeniu, że Biblia została zachowana przed manipulacją i korupcją.
Celem krytyki tekstowej jest usunięcie zmian, błędów i dodatków do tekstu w celu ustalenia oryginalnych słów. Tłumacze wersji Króla Jakuba, na przykład, stworzyli swoją pracę na podstawie serii manuskryptów, z których żaden nie pasuje dokładnie do ich końcowego produktu. Wybierali oni między różnymi wariantami fragmentów lub pisowni, decydując, co jest najbardziej prawdopodobne w oryginale za pomocą różnych technik. Uznając potrzebę wykorzystania wcześniejszych badań naukowych w połączeniu z nowymi odkryciami, tłumacze KJV w dobrej wierze starali się ulepszyć to, co już zostało zrobione. Proces ten trwa do dziś, choć liczba dostępnych manuskryptów jest znacznie większa. Różnice między różnymi tekstami są trywialne i wynoszą mniej niż pół procenta słów w Nowym Testamencie.
Nie wszyscy krytycy tekstu stosują te same metody lub przywiązują taką samą wagę do niektórych rodzin manuskryptów. Konkretne metody stosowane przez Westcotta i Horta nie są już uważane za idealne przez badaczy Biblii. Współczesne badania uważają, że ich podejście nadmiernie opiera się na dwóch manuskryptach, Sinaiticus i Vaticanus, a także na zasadzie "krótszy jest wcześniejszy". Z tych powodów, choć faktyczne różnice są minimalne, Nowy Testament w oryginalnej grece nie jest podstawą żadnego współczesnego tłumaczenia Biblii. W dzisiejszych tłumaczeniach na język angielski zazwyczaj korzysta się z tekstów krytycznych United Bible Societies i Nestle-Aland.
Niestety, Westcott i Hort wciąż cieszą się złą sławą w odniesieniu do Biblii, mimo że ich tekst nie jest podstawą żadnego z głównych współczesnych przekładów. Większość dzisiejszych wzmianek o tej parze pochodzi od krytyków ich pracy, zwłaszcza tych wspierających ruch King James Only (KJVO). Tacy krytycy mają tendencję do skupiania się wyłącznie na nieortodoksyjnych wierzeniach duchowych Westcotta i Horta. W rzeczywistości obaj mężczyźni wyznawali kilka idei, które współczesne konserwatywne chrześcijaństwo uznałoby za heretyckie. Z drugiej strony to samo można powiedzieć o ojcach kościoła, takich jak Orygenes, Hieronim i Augustyn. Warto też zauważyć, że sami tłumacze wersji Króla Jakuba byli zwolennikami anglikanizmu, chrztu niemowląt itp.
Jedną z największych zalet Biblii jako świętego tekstu są jej rękopisy. Nawet w porównaniu z dziełami świeckimi, Biblia istnieje w większej liczbie wczesnych, zachowanych kopii niż jakikolwiek inny starożytny tekst. Praca Westcotta i Horta jest cenna właśnie dlatego, że można ją badać, testować i poprawiać tam, gdzie dowody przemawiają za taką korektą. Podobnie jak inni badacze Biblii, tacy jak Erazm, Wycliffe i Tyndale, Westcott i Hort rozwinęli pracę swoich poprzedników i stworzyli naukowe źródło do studiowania Biblii.
English
Kim byli Westcott i Hort i co mieli wspólnego z tekstem Biblii?
