Pytanie
Kim byli Rephaim?
Odpowiedź
Istnieje kilka fragmentów w Starym Testamencie, które mówią o Rephaim (lub Rephaites), a kontekst opisuje ich jako gigantów. Nazwa tych ludzi dosłownie oznacza "strasznych".
Hebrajskie słowo Rephaim ma dwa różne znaczenia: po pierwsze, w literaturze poetyckiej odnosi się do duchów zmarłych , których miejscem zamieszkania był Szeol. Jest to obrazowy opis zmarłych, podobny do naszego pojęcia ducha. Drugie znaczenie Rephaim to "potężny lud o wysokim wzroście, który mieszkał w Kanaanie". Słowo to nie wydaje się być etnocentrycznym, jak "Żyd" czy "Egipcjanin", ale jest bardziej terminem opisowym. To drugie znaczenie będzie przedmiotem tego artykułu.
Pierwsza wzmianka o Rephaim pochodzi z Księgi Rodzaju 14:5, kiedy to Rephaim, Zuzim i Emim zostali pokonani w bitwie z Kedorlaomerem i jego sojusznikami. Kiedy Izraelici po raz pierwszy zbliżyli się do Ziemi Obiecanej po wyjściu z Egiptu, bali się wejść do ziemi, ponieważ była ona wypełniona "gigantami" (słowo użyte w Księdze Liczb 13:33 to Nefilim), synami Anaka. Giganci byli szeroko rozproszeni po Kanaanie, ale byli znani pod różnymi lokalnymi nazwami, w tym Rephaim, Zuzim, Emim i Anakim. Księga Powtórzonego Prawa 2:20-21 mówi, że Rephaim byli silni i wysocy, podobnie jak Anakici. Og, król Baszanu, został opisany jako ostatni z Rafaimów w swojej ziemi (Pwt 3:11), a jego łoże miało trzynaście stóp długości i sześć stóp szerokości.
Czy to możliwe, że Rephaim byli dosłownymi gigantami? Septuaginta używa greckich słów gigas i titanes (źródło angielskiego titan) do tłumaczenia tych i innych wersetów, więc starożytni Żydzi z pewnością uważali ich za gigantów. Są oni opisywani ogólnie jako mający od 7 do 10 stóp (do 3 metrów) wzrostu i nazywani są "potężnymi ludźmi". Egipcjanie pisali o gigantach, którzy żyli w ziemi Kanaan, a folklor innych narodów jest pełen takich odniesień. Ludzie starożytnego świata akceptowali obecność gigantów jako fakt historyczny, a Biblia przedstawia ich jako wrogów, którzy zostali zniszczeni albo przez sąd Boży, albo w walce z ludźmi.
Skąd więc wzięli się giganci? Jedna z teorii, oparta na Księdze Rodzaju 6:1-4, głosi, że upadli aniołowie (synowie Boga) utrzymywali stosunki seksualne z kobietami, co doprowadziło do narodzin gigantów. Jest to niezwykle podobne do greckich i rzymskich mitów o półbogach, ale teoria ta ma pewne przeszkody teologiczne i biologiczne. Inna teoria, również oparta na Księdze Rodzaju 6, głosi, że upadli aniołowie, posiadający wiedzę na temat ludzkiej genetyki, zamieszkali w pewnych mężczyznach i kobietach, którzy mieliby odpowiednie cechy do stworzenia rasy gigantów i nakłonili ich do współżycia ze sobą. Trzecia teoria głosi, że giganci byli po prostu wynikiem normalnej zmienności genetycznej w społeczeństwie. Niezależnie od pochodzenia Rephaim, pewne jest, że rasa "gigantów" - silnych, wysokich ludzi - istniała kiedyś i wiele kultur miało z nimi do czynienia. Nawet dzisiaj istnieją ludzie, którzy osiągają ekstremalne rozmiary, czy to z powodu zaburzeń genetycznych, takich jak gigantyzm, czy też z powodu normalnej dziedziczności.
English
Kim byli Rephaim?
