Pytanie: Czy obchodzenie pamiątki wieczerzy pańskiej powinno być ogólnie dostępne czy ograniczone?
Odpowiedź:
Różnica pomiędzy wieczerzą Pańską "ogólnie dostępną" a "ograniczoną" zależy od poglądu kościoła odnośnie przeznaczenia wieczerzy oraz autorytetu kościoła. Kościoły, które praktykują "ogólnie dostępną" wieczerzę zapraszają wszystkich uznających się za wierzących w Chrystusa do tego, aby dołączyli do wspólnego wspominania pamiątki wieczerzy. Kościoły, które praktykują "niedostępną" wieczerzę ograniczają uczestnictwo w komunii do uczestniczenia członków lokalnego kościoła- tylko oficjalnych członków, pojednanych ze wszystkimi. Niektóre kościoły praktykują trzeci rodzaj podejścia, który nazywają "zamkniętym"; w "zamkniętym" sposobie świętowania pamiątki wieczerzy członkowie innego kościoła tej samej denominacji mogą uczestniczyć we wspólnym łamaniu chleba z członkami kościoła lokalnego.
Biblijne nauczanie na temat Wieczerzy Pańskiej znajduje się w 1 Koryntian 11.17- 34 i promuje otwarte uczestnictwo wierzących. Wszyscy ci, którzy prawdziwie wierzą w Boga poprzez osobistą wiarę w Jezusa Chrystusa, Jego Syna, są godni by uczestniczyć w wieczerzy Pańskiej z prostego faktu, że przyjęli śmierć Chrystusa jako karę za swoje grzechy (zobacz również Efezjan 1.6-7).
Sposób argumentowania niektórych kościołów w kwestii ograniczonej dostępności lub braku dostępności wieczerzy Pańskiej jest uzasadniona tym, że chcą mieć pewność że każdy uczestniczący w pamiątce jest osobą świadomie wierzącą. Jest to zrozumiałe; jednak takie podejście stawia przywództwo kościoła i/lub założycieli kościoła na pozycji kogoś określającego kto jest godzien uczestniczyć, co w najlepszym przypadku jest problematyczne. Dany kościół może przyjąć, że wszyscy jego oficjalni członkowie są prawdziwie wierzącymi, ale tego typu założenia mogą być prawdziwe/poprawne lub nie.
Praktyka o ograniczonej dostępności wieczerzy- ograniczając ją do uczestnictwa jedynie członków danego kościoła- jest również próbą upewnienia się czy ktoś uczestniczący spoza kościoła nie przyjmuje wieczerzy "niegodnie" (1 Koryntian 11.27). Ograniczone podejście kościołów uznaje, że jedynie ciało lokalne jest zdolne określić duchową wartość swoich członków; nie ma sposobu określenia duchowej kondycji człowieka spoza kościoła lub obcej osoby. Jednak 1 Koryntian 11.27 odnosi się do sposobu w jaki dana osoba uczestniczy w łamaniu chleba i wina, a nie do jej lub jego godności osobistej. Nikt tak naprawdę nie jest "godzien", aby przebywać w obecności Boga; tylko na mocy przelanej krwi Chrystusa, zostaliśmy uznani godnymi. Sposób przyjmowania staje się niegodny, gdy jacyś wierzący są wykluczani (werset 21), gdy uczestnicy odmawiają dzielenia się wieczerzą (werset 21), gdy związane jest to z pijaństwem (werset 21), gdy biedni są poniżeni (werset 22), gdy egoizm jest promowany (werset 33) lub gdy spotkanie wspólnoty postrzegane jest jedynie jako miejsce do zaspokojenia głodu (werset 34).
W sensie biblijnym, wieczerza Pańska powinna być dostępna dla wszystkich wierzących, a nie zamknięta dla określonego kościoła lub wyznania. Ważne jest to, aby osoby biorące udział w pamiątce były nowo narodzonymi wierzącymi, trwającymi w społeczności ze swoim Panem i ze sobą nawzajem. Przed uczestniczeniem w pamiątce każdy wierzący powinien osobiście zbadać swoje motywy (1 Koryntian 11:28). Bez względu na to, do którego kościoła należysz, brak szacunku do innych, uprzedzenia, egoizm i pożądanie nie mogą mieć miejsca przy stole Pana.
