Odpowiedź:
Być uświęconym oznacza "być oddzielonym." Synonimy słowa uświęcony to święty, poświęcony czy konsekrowany. Biblia mówi o rzeczach "uświęconych" tak jak Góra Synaj (2 Ks. Mojżeszowa 19.23), darach składanych do świątyni (Ew. Mateusza 23.17); dniach, takich jak Sabat (2 Ks. Mojżeszowa 20.8); imionach, takich jak Bóg (Ew. Mateusza 6.9); oraz ludziach, takich jak Izraelici (3 Ks. Mojżeszowa 20.7-8) oraz chrześcijanach (Efezjan 5.26).
Aby rzecz była uświęcona oznacza to, że musi być oddzielona do konkretnego przeznaczenia. Synaj była wydzieloną spośród wszystkich innych gór jako miejsce oddawania czci. Świątynia w Jerozolimie została oddzielona od innych miejsc, aby uwielbiać w niej jedynego, prawdziwego Boga: "Bo oto wybrałem i poświęciłem tę świątynię, aby tam było moje imię na wieki, i moje oczy, i moje serce tam będą skierowane po wszystkie dni" (2 Ks. Kronik 7.16).
Rzeczy, które są uświęcone są zarezerwowane do Bożych celów i nie powinny być wykorzystywane do codziennych zajęć. W noc upadku Babilonu, król Belsazar "kazał przynieść złote i srebrne naczynia [...] ze świątyni w Jeruzalemie, aby król i jego dostojnicy, jego żony i jego nałożnice mogły z nich pić" (Ks. Daniela 5.2). To była jedna z ostatnich rzeczy, które zrobił król Belsazar, bo tej nocy został zabity przez Persów. Boże imię "niech się święci" (Ew. Łukasza 11.2; tłum. Biblia Poznańska), i jakiekolwiek nonszalanckie lub lekceważące użycie jego imienia jest bluźnierstwem.
Jezus mówił o sobie, że jest poświęconym w Ew. Jana 17.19; innymi słowy, On jest święty i "oddzielony" od grzechu. Jego naśladowcy mają być podobnie oddzieleni od grzechu i poświęceni na użytek Boga (zobacz 1 Piotra 1.16).
Ludzie, którzy są uświęceni są narodzeni na nowo, zatem stają się częścią Bożej rodziny (Hebrajczyków 2.11). Oni są przeznaczeni na służbę Bogu. Oni wiedzą, że "uświęcenie przez Ducha" jest obecne w ich życiu (1 Piotra 1.2; tłum. Biblia Warszawsko- Praska). Rozumieją, że zostali "powołani do świętości" (1 Koryntian 1.2; tłum. Biblia Warszawsko- Praska).
Jeśli jesteśmy uświęceni oznacza to, że Bóg działał w naszym życiu. Pod Prawem Starego Przymierza, krew ofiary była wymagana, aby oddzielić rzeczy dla Boga: "A według zakonu niemal wszystko bywa oczyszczane krwią..." (Hebrajczyków 9.22). Krwią były pokrapiane meble w tabernakulum, odzież kapłanów i ludzie. Nic nie było uznawane za uświęcone, dopóki nie miało kontaktu z krwią. To był obraz duchowego zastosowania krwi Chrystusa przelanej dla naszego zbawienia- jesteśmy "pokropieni krwią Jezusa Chrystusa" (1 Piotra 1.2). Tak jak dawna świątynia była uświęcona na użytek Boży, nasze ciała- świątynie Ducha Świętego, są oddzielona do Bożych celów (1 Koryntian 6.19).
Bycie uświęconym oznacza, że Słowo Boże miało na nas wpływ. To "przez Słowo" Bóg oczyścił nas i uświęcił (Efezjan 5.26; Ew. Jana 17.17).
Bóg zaprasza nas grzeszników, abyśmy przyszli do niego "takimi jakimi jesteśmy" i otrzymali jego miłosierdzie i przebaczenie. Gdy zostajemy zbawieni, Duch Święty rozpoczyna swoje niesamowite dzieło przemiany nas na obraz i podobieństwo Chrystusa. Być uświęconym oznacza, że Bóg kocha nas zbyt mocno, abyśmy pozostali tacy sami.
Modlitwa apostoła obejmuje wszystkich wierzących, gdziekolwiek się znajdują: "A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci, a cały duch wasz i dusza, i ciało niech będą zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa" (1 Tesaloniczan 5.23).
