Pytanie: Co to znaczy, że jesteśmy częścią Bożej rodziny?
Odpowiedź:
Biblia naucza, że Jezus Chrystus i Ojciec są jednym (Ew. Jana 1.1-4) i jest On jedynym Synem Bożym (Hebrajczyków 1.1-4). Ten rodzinny termin wskazuje, że Bóg odnosi się do Jezusa jako do członka rodziny. Wierzący nowonarodzeni są również uznani za członków tej rodziny (Rzymian 9.8; 1 Jana 3.1-2). Jak stajemy się częścią tej rodziny Bożej? Gdy słuchamy Ewangelii, wyznajemy nasze grzechy i zawierzamy Jezusowi Chrystusowi, to w tym momencie zostajemy włączeni do Bożego królestwa jako jego dzieci, stając się jego spadkobiercami na wieki (Rzymian 8.4-17).
Podczas gdy Jezus Chrystus jest określany jako jedyny Syn Boży, wierzący są określani jako dzieci narodzone w Bożej rodzinie, którzy potrzebują wzrastać i dojrzewać w swojej wierze (Efezjan 4.11-16) jako jego synowie i spadkobiercy adoptowani do jego rodziny (Galacjan 4.4-7). Boża nieskończona łaska i miłosierdzie są ukazane w Efezjan 1.5-6, On odkupił grzeszników, których "z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym."
Co dziedziczymy jako dzieci Boże? Nie mniej niż Królestwo Boże (Ew. Mateusza 25.34; 1 Tesaloniczan 2.12; Hebrajczyków 12.28)! Efezjan 1.3 mówi nam, że wierzący są błogosławieni każdym duchowym błogosławieństwem w niebiańskich miejscach w Chrystusie. Te błogosławieństwa duchowe są nieskończone, wieczne i spoczywają w Chrystusie i dzięki Bożej łasce otrzymujemy te błogosławieństwa jako jego dzieci. Jako dzieci ziemskie ostatecznie dziedziczymy to, co nasi rodzice zostawią po swojej śmierci. Ale w przypadku Boga wierzący już czerpią nagrody z tego dziedzictwa poprzez pokój z Nim dzięki ofierze jego Syna na krzyżu. Inne nagrody naszego dziedzictwa dotyczą daru przebywania Ducha Świętego od momentu w którym uwierzymy w Chrystusa (Efezjan 1.13-14), który uzdalnia nas do życia dla niego w jego obecności i uświadamia, że nasze zbawienie jest pewne na wieki (Hebrajczyków 7.24-25).
Bycie częścią rodziny Bożej jest najwspanialszym błogosławieństwem nadanym wierzącym i jedynym, który powinien pobudzać nas do pokornego uwielbienia go na kolanach. Nigdy nie będziemy w stanie uczynić niczego, aby zasłużyć na jego dar miłości, miłosierdzia i łaski dla nas, a mimo to jesteśmy nazwani synami i córkami żywego Boga (Rzymian 9.25-26). Obyśmy wszyscy z wiarą odpowiedzieli na jego zaproszenie!
