Pytanie: Czy różne relacje zmartwychwstania pochodzące z czterech ewangelii są spójne?
Odpowiedź:
Wydarzenia towarzyszące zmartwychwstaniu Jezusa mogą być trudne do połączenia. Musimy pamiętać o dwóch rzeczach: po pierwsze, informacja o zmartwychwstaniu Jezusa wywołała wielkie poruszenie w Jerozolimie, a w chaosie wynikłym w trakcie tego wydarzenia wiele osób poszło w różnych kierunkach. Grupy były podzielone, a kilka innych grup udało się by zobaczyć grób, prawdopodobnie więcej niż jeden raz. Po drugie, pisarze ewangelii nie próbowali przedstawić wyczerpującej narracji; innymi słowy, Mateusz, Marek, Łukasz i Jan nie mieli intencji opowiedzenia nam każdego szczegółu lub wydarzenia w porządku, w jakim miały miejsce.
W pojedynku ze sceptykami w odniesieniu do zmartwychwstania Jezusa, chrześcijanie nie są w sytuacji "bez wygranej." Jeśli relacje zmartwychwstania byłyby doskonale spójne, to sceptycy twierdziliby, że pisarze ewangelii konspirowali ze sobą. Jeśli relacje zmartwychwstania mają pewne różnice, sceptycy twierdzą, że ewangelie przeczą sobie wzajemnie i tym samym nie można im zaufać. To jest nasza teza, że relacje zmartwychwstania mogą być zharmonizowane i nie przeczą sobie wzajemnie.
Jednak, nawet jeśli relacji zmartwychwstania nie można doskonale zharmonizować, to nie czyni to ich niegodnymi zaufania. Według jakiejkolwiek rozsądnej oceny, relacje o zmartwychwstaniu pochodzące z czterech Ewangelii są znakomicie spójnymi zeznaniami naocznych świadków. Zasadnicze prawdy – że Jezus zmartwychwstał i że zmartwychwstały Jezus ukazał się wielu ludziom – są jasno nauczane w każdej z czterech Ewangelii. Widoczne niespójności dotyczą „kwestii pobocznych.” Ilu aniołów widzieli w grobie, jednego czy dwóch? (Być może jedna osoba widziała jednego anioła, podczas gdy inna osoba widziała dwóch aniołów.) Jak wielu kobietom ukazał się Jezus, i komu pierwszemu się ukazał? (Chociaż każda Ewangelia ma nieco inną kolejność objawień, żadna z nich nie twierdzi, że podaje dokładny porządek chronologiczny). Zatem, chociaż relacje zmartwychwstania mogą wydawać się niespójne, nie można udowodnić, że te relacje sobie przeczą.
Oto możliwa harmonia narracji o zmartwychwstaniu Chrystusa i Jego ukazywania się po zmartwychwstaniu ułożone w porządku chronologicznym:
Jezus jest pogrzebany, gdy kilka kobiet się temu przygląda (Ew. Mateusza 27.57-61; Ew. Marka 15.42-47; Ew. Łukasza 23.50-56; Ew. Jana 19.38-42).
Grób jest zapieczętowany i strzeżony przez strażnika (Ew. Mateusza 27.62-66).
Przynajmniej 3 kobiety, włączając w to Marię Magdalenę, Marię matkę Jakuba oraz Salome, przygotowują wonności, aby namaścić ciało Jezusa (Ew. Mateusza 28.1; Ew. Marka 16.1).
Anioł zstępuje z nieba, odsuwa kamień i siada na nim. Jest trzęsienie ziemi, a strażnicy mdleją (Ew. Mateusza 28.2-4).
Kobiety przychodzą do grobu i zastają pusty grób. Maria Magdalena pozostawia tam inne kobiety i biegnie, aby powiedzieć o tym uczniom (Ew. Jana 20.1-2).
Kobiety będąc nadal przy grobie widzą dwóch aniołów, którzy mówią, że Jezus powstał z martwych i polecają przekazać uczniom, aby udali się do Galilei (Ew. Mateusza 28.5-7; Ew. Marka 16.2-8; Ew. Łukasza 24.1-8).
Kobiety odchodzą, aby przekazać uczniom wiadomość (Ew. Mateusza 28.8).
Strażnicy, obudziwszy się, zgłaszają władzom, że grób jest pusty; zostają przekupieni, aby powiedzieli, że ciało zostało skradzione (Ew. Mateusza 28.11-15).
Maria matka Jakuba i inne kobiety w drodze do uczniów spotykają Jezusa (Ew. Mateusza 28.9-10)
Kobiety opowiadają uczniom co widziały i słyszały (Ew. Łukasza 24.9-11).
Piotr i Jan biegną do grobu, widzą, że jest pusty i znajdują prześcieradła grobowe (Ew. Łukasza 24.12; Ew. Jana 20.2-10).
Maria Magdalena wraca do grobu. Widzi aniołów, a potem spotyka Jezusa (Ew. Jana 20.11-18).
Później tego samego dnia, Jezus ukazuje się Piotrowi (Ew. Łukasza 24.34; 1 Koryntian 15.5).
Nadal tego samego dnia, Jezus ukazuje się Kleofasowi i innym uczniom w ich drodze do Emmaus (Ew. Łukasza 24.13-32).
Tego wieczoru, dwóch uczniów opowiada o tym wydarzeniu Jedenastu w Jerozolimie (Ew. Łukasza 24.32-35).
Jezus ukazuje się dziesięciu uczniom- brakuje Tomasza (Ew. Łukasza 24.36-43; Ew. Jana 20.19-25).
Jezus ukazuje się wszystkim, jedenastu uczniom- włącznie z Tomaszem (Ew. Jana 20.26-31).
Jezus ukazuje się siedmiu uczniom nad Morzem Galilejskim (Ew. Jana 21.1-25).
Jezus ukazuje się około 500 uczniom w Galilei (1 Koryntian 15.6).
Jezus ukazuje się swojemu przyrodniemu bratu Jakubowi (1 Koryntian 15.7).
Jezus przekazuje uczniom Wielkie Posłannictwo (Ew. Mateusza 28.16-20).Jezus naucza swoich uczniów Pisma Świętego i obiecuje posłać Ducha Świętego (Ew. Łukasza 24.44-49; Dz. Apostolskie 1.4-5).
Jezus wstępuje do nieba (Ew. Łukasza 24.50-53; Dz. Apostolskie 1.6-12).
