Odpowiedź:
Słowo przebłaganie niesie ze sobą podstawową koncepcję złagodzenia lub usatysfakcjonowania, szczególnie względem Boga. Przebłaganie wiąże się z dwoma działaniami, które dotyczą złagodzenia gniewu obrażonej osoby i pogodzenia się/pojednania się z nią.
Potrzeba podobania się Bogu jest tym, co jest wspólne dla wielu religii. W starożytnych pogańskich wierzeniach, jak i w wielu współczesnych religiach, nauczana jest koncepcja, że możemy zdobyć przychylność Bożą poprzez składanie różnych darów czy ofiar. Jednak Biblia naucza, że sam Bóg zapewnił jedyny sposób przez który jego gniew może być uśmierzony a grzeszny człowiek pojednany z Bogiem. W Nowym Testamencie akt przebłagania zawsze odnosi się do dzieła Bożego, a nie do ofiary czy darów składanych przez człowieka. Jest to spowodowane tym, że człowiek jest całkowicie zdeprawowany i niezdolny do zadośćuczynienia Bożej sprawiedliwości jedynie tylko spędzając wieczność w piekle. Nie ma takiej służby, ofiary czy daru, który mógłby ofiarować człowiek, a który zadośćuczyniłby świętemu gniewowi Bożemu lub zaspokoił jego doskonałą świętość. Jedyną doskonałą satysfakcją, czy przebłaganiem, która mogłaby być przyjęta przez Boga i stać się źródłem pojednania człowieka z nim musi być uczyniona przez Boga. Z tego powodu Bóg Syn, Jezus Chrystus, przyszedł na świat w postaci cielesnej, aby stać się doskonałą ofiarą za grzech dokonując odkupienia czy "przebłaganie za grzechy ludu" (Hebrajczyków 2.17).
Słowo przebłaganie użyte jest w kilku wersetach, aby wyjaśnić czego dokonał Jezus poprzez swoją śmierć na krzyżu. Na przykład, w Rzymian 3.24-25 wierzący w Chrystusa zostali "usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów." Te wersety są myślą główną w argumentacji Pawła w księdze Rzymian i są kwintesencją przesłania ewangelii.
W pierwszych trzech rozdziałach Rzymian, Paweł argumentuje, że wszyscy, zarówno Żydzi jak i poganie, są potępieni przez Boga i zasługują na jego gniew (Rzymian 1.18). Wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej (Rzymian 3.23). Każdy z nas zasługuje na jego gniew i karę. Bóg w swojej nieskończonej łasce i miłosierdziu zapewnił nam drogę przez którą nasz grzech może zostać przebłagany i możemy pojednać się z nim. Ta droga prowadzi przez ofiarniczą śmierć jego Syna, Jezusa Chrystusa, jako zapłatę za nasze grzechy. To przez wiarę w doskonałą ofiarę Jezusa Chrystusa możemy być pojednani z Bogiem. To jedynie ze względu na śmierć Chrystusa na krzyżu i jego zmartwychwstanie trzeciego dnia, grzesznik który zasługuje na piekło może być pojednany ze świętym Bogiem. Cudowna prawda ewangelii mówiąca o tym, że chrześcijanie są zbawieni od Bożego gniewu i pojednani z Bogiem nie ze względu na to, że "nie myśmy umiłowali Boga, lecz że On nas umiłował i posłał Syna swego jako ubłaganie za grzechy nasze" (1 Jana 4.10).
Jezus powiedział, "Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie" (Ew. Jana 14.6). Jedyną drogą zaspokojenia Bożego gniewu względem grzesznego człowieka jest pojednanie z Bogiem poprzez Jezusa Chrystusa. Nie ma innej drogi. Prawda ta jest również podana w 1 Jana 2.2, "On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata." Ważną częścią zbawczego dzieła Chrystusa jest uwolnienie od Bożego gniewu; przebłaganie Jezusa na krzyżu jest jedyną rzeczą, która może odsunąć Boże święte potępienie za grzech. Ci, którzy odrzucają Chrystusa jako swojego Zbawiciela oraz wiarę w niego nie mają nadziei na zbawienie. Mogą oni jedynie wyczekiwać gniewu Bożego, który zbierają na nadchodzący dzień sądu (Rzymian 2.5). Nie ma innego sposobu przebłagania lub innej ofiary, która mogłaby zadośćuczynić ich grzechom.
