www.gotquestions.org/Polski

Pytanie: Kto jest upoważniony do nadzorowania Wieczerzy Pańskiej?

Odpowiedź: Chrześcijanie powszechnie zgadzają się, że Wieczerza Pańska została ustanowiona przez Chrystusa i powinna być praktykowana przez Jego naśladowców jako obrzęd w kościele. Do kościoła korynckiego Paweł napisał wskazówki dotyczące Wieczerzy Pańskiej (1 Koryntian 11.23-26). Paweł napisał później do Tymoteusza na temat wymogów dla przywódców kościoła, biskupów/ starszych i diakonów (1 Tymoteusza 3.1-13). W oryginalnym języku, słowo "diakon" pochodzi od słowa, które oznacza "służyć", prawdopodobnie w sensie usługiwania przy stołach, ale zaczęto go również używać do oznaczania szerokiego zakresu posługi podczas nabożeństw w kościele. Ze względu na łączenie służby przy stołach w słowie "diakon" i centralnego miejsca Wieczerzy Pańskiej na spotkaniach wczesnego kościoła, istnieje silna wskazówka, że podawanie komunii było ważną funkcją diakonów.

Z tego możemy wyciągnąć wniosek, że wybrane przywództwo kościoła prowadziło Wieczerzę Pańską we wczesnym kościele; jednak nie ma w Piśmie Świętym konkretnie podanych instrukcji "jak." Zatem, wydaje się rozsądne, aby przywódcy, jeśli nie ma obecnie wystarczającej liczby diakonów- wyznaczyli osoby świeckie do tej posługi.

Znacznie ważniejsze od tego kto podaje komunię jest postawa w której zarówno jest podawana jak i przyjmowana. 1 Koryntian 11.27 mówi, że ci, którzy przyjmują jej elementy "niegodnie" są winni popełnienia grzechu wobec ciała i krwi Chrystusa. "Niegodnie" może oznaczać przyjmowanie jej elementów przez tych, którzy nie należą do Chrystusa lub przyjmują ją w sposób bezmyślny czy lekceważący. To również może oznaczać używanie ceremonii jako sposobu bycia zauważonym przez ludzi, aby być przez nich docenionym. Werset 28 podaje kryteria zarówno podawania jak i uczestniczenia w Wieczerzy Pańskiej. Mamy siebie badać zanim będziemy w niej uczestniczyć, aby mieć pewność, że nasze serca są w porządku przed Panem. Wówczas zarówno podający jak i przyjmujący mogą mieć pewność tego, że Bóg jest zadowolony, gdy uczestniczą w Jego komunii.