Pytanie: Co mówi Biblia na temat obrazu samego siebie?
Odpowiedź:
Wizerunek jest zawsze zależny od perspektywy. Słaba wizja czy zaćmione lustro może szalenie wpłynąć na to jak postrzegamy samych siebie (1 Koryntian 13.12). Bez obiektywnego standardu przy którym możemy się mierzyć, nasz wizerunek będzie zamazany (1 Koryntian 4.3-4). Biblia dostarcza wskazówek w odniesieniu do właściwego postrzegania siebie samego.
Wszyscy ludzie stworzeni są na obraz Boży (1 Ks. Mojżeszowa 1.26-27). Z tego powodu, każda osoba ma dużą wartość i znaczenie.Wszyscy ludzie są wielce ukochani przez Boga. Rzymian 5.8 stwierdza, "Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł." Boża miłość nadaje nam także wartość i znaczenie.
Biblia mówi nam także, że każda osoba jest grzeszna. Rzymian 3.23 naucza, że wszyscy zgrzeszyli i odeszli od Bożej chwały. Jesteśmy grzesznikami z natury (Psalm 51.5) i w praktyce (Ks. Kaznodziei Salomona 7.20). Efezjan 2.1 (tłum. Biblia Warszawska) mówi, jacy byliśmy przed zbawieniem "umarliście przez upadki i grzechy wasze"; werset 3 (tłum. Biblia Warszawsko- Praska) mówi, że "byliśmy pokoleniem z natury zasługującym na gniew [Boży]."
Z powodu naszego grzechu, jesteśmy w potrzebie Zbawiciela, aby przebaczył nasze grzechy i odnowił naszą relację z Bogiem. Na szczęście, Bóg umiłował świat tak bardzo, że posłał swojego Jedynego Syna, aby każdy kto w niego wierzy miał życie wieczne (Ew. Jana 3.16). Nasze zbawienie nie jest rezultatem naszej dobroci ale Bożej łaski: "Bóg jednak, bogaty w miłosierdzie, dzięki swej wielkiej miłości, którą obdarzył nas, umarłych z powodu występków, przywrócił nas do życia z Chrystusem. Łaską jesteście zbawieni!" (Efezjan 2.4-5; tłum. Edycja Świętego Pawła).
Ci, którzy uwierzyli w Jezusa stali się nowym stworzeniem. 2 Koryntian 5.17 naucza, "Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe." Werset 21 mówi, "On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą." Chociaż kiedyś byliśmy przeznaczeni na gniew, w Chrystusie jesteśmy nowym stworzeniem. Nasza pierwotna tożsamość już nie jest tożsamością grzesznika, ale dziecka Bożego, które doświadczyło przebaczenia i usprawiedliwienia (zobacz Ew. Jana 1.12).
Jako wierzący nadal grzeszymy, jednak mamy zaoferowane stałe przebaczenie i stale wzrastamy w Panu, dzięki łasce (1 Jana 1.9; Rzymian 8.29). Stale zmagamy się z różnymi pokusami i pragnieniami, ale teraz jesteśmy uwolnieni od zniewolenia grzechem i śmierci (Rzymian 6.1-14; Galacjan 5.1).
Ew. Jana 1 .12 mówi nam, że stajemy się dziećmi Bożymi poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa. Efezjan 1.3-14 podaje szczegóły odnośnie duchowych błogosławieństw jakie mamy w Chrystusie. W Nim możemy odnaleźć naszą tożsamość (Kolosan 3.3). Nasz wizerunek siebie powinien być budowany na podstawie tego co mówi Bóg o tym kim jesteśmy. Tak, jesteśmy grzeszni i nadal walczymy z naszą grzeszną, cielesną naturą, ale jeśli jesteśmy w Chrystusie, jesteśmy ukochanymi dziećmi. Jesteśmy bezpieczni- całkowicie poznani, otrzymaliśmy pełne przebaczenie i jesteśmy w pełni ukochani przez Boga, samego Stwórcę naszych dusz. Już nie jesteśmy potępieni (Rzymian 8.1) i nie możemy siebie potępiać (1 Jana 3.19-24). Przez wiarę, możemy być zdobywcami (Rzymian 8.31-37) i nic nie może oddzielić nas od Bożej miłości (Rzymian 8.38-39).
Nasz obraz samego siebie nie powinien być zawyżony ludzką pychą (Filipian 2.3-4), ani zniszczony przez rzeczywistość grzechu. Właściwy wizerunek siebie jest związany z pokorą przed obliczem Bożym (1 Piotra 5.6-11; Jakuba 4.4-10). Właściwe postrzeganie siebie samego jest związane ze zrozumieniem naszej wielkiej potrzeby Boga i naszej wielkiej miłości dla nas. To jest radowanie się Jego prawdą i życie w świadomości naszej wartości dla Niego i naszej tożsamości w Jezusie Chrystusie (Galacjan 4.6-7; Rzymian 8.14-17). "Teraz bowiem widzimy jakby przez zwierciadło i niby w zagadce, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznanie moje jest cząstkowe, ale wówczas poznam tak, jak jestem poznany" (1 Koryntian 13.12; tłum. Biblia Warszawska). Pewnego dnia, będziemy z Bogiem w niebie, w pełni odnowieni z wyraźnym postrzeganiem tego kim On jest i kim my jesteśmy w Nim.
