Pytanie: Dlaczego mąż i żona zostali uznani za nieczystych po odbyciu stosunku płciowego?
Odpowiedź:
3 Ks. Mojżeszowa 15.18 (tłum. Biblia Warszawska) mówi, "A jeżeli mężczyzna obcował z kobietą, a miał upływ nasienia, to oboje obmyją się wodą i będą nieczyści do wieczora." Nakaz ten musi mówić o współżyciu pary małżeńskiej, skoro Prawo w innym miejscu zakazywało cudzołóstwa i rozwiązłości seksualnej. Zatem za każdym razem gdy mąż i żona odbywali stosunek seksualny, byliby uznani za nieczystych do końca dnia. Wydaje się dziwne, że skoro seks małżeński nie jest grzeszny, czyni to parę małżeńską nieczystą.
Bycie nieczystym zgodnie z Prawem nie było tożsame z byciem grzesznym. Prawo Starego Testamentu mówi o dwóch rodzajach nieczystości- moralnej i ceremonialnej. Moralna nieczystość była spowodowana czynami niemoralnymi wymienionymi w 3 Ks. Mojżeszowej 20.10-21, z karami rozciągającymi się od dzieciństwa po śmierć. "Nieczystość" spowodowana seksem małżeńskim była ceremonialnym rodzajem nieczystości i nie wiązała się z żadną karą.
Nieczysta osoba musiała unikać dotykania świętych rzeczy i przestrzegać wskazówek Prawa, aby powrócić do stanu czystości. Nieczystość powstrzymywała człowieka przed wchodzeniem do świątyni (4 Ks. Mojżeszowa 5.3). Osoba nieczysta nie mogła jeść poświęconego jedzenia czy nawet przynosić dziesięciny (3 Ks. Mojżeszowa 7.20-21; 5 Ks. Mojżeszowa 26.14). Jeśli osoba była nieczysta podczas Paschy, on czy ona musieli czekać miesiąc zanim mogli obchodzić święto (4 Ks. Mojżeszowa 9.6-13).
Oprócz małżeńskich stosunków seksualnych istniały inne przyczyny nieczystości ceremonialnej. Nocny wyciek nasienia powodował, że mężczyzna był obrzędowo nieczysty tego dnia, i musiał spędzić dzień poza obozem (5 Ks. Mojżeszowa 23.10-11). Również kobiety były ceremonialnie nieczyste podczas miesiączkowania (3 Ks. Mojżeszowa 15.19-23) i po urodzeniu dziecka (3 Ks. Mojżeszowa 12.1-8). W małżeństwie, dwoje staje się jednym (1 Ks. Mojżeszowa 2.24; Ew. Mateusza 19.4-6) i dzieliło ceremonialną nieczystość w połączeniu seksualnym (3 Ks. Mojżeszowa 15.18). Ale nie ma niczego grzesznego ani niemoralnego w seksie małżeńskim, który jest Bożym pomysłem i dekretem dla ludzi, nawet zanim grzech wkroczył do rodzaju ludzkiego (1 Ks. Mojżeszowa 1.28).
Możemy przyjąć wiele powodów, dla których Bóg ustanowił te zasady dotyczące nieczystości, począwszy od higieny fizycznej pojedynczych osób i całym społeczności po pomoc parom w docenieniu wyjątkowości Jego daru seksu. W przeciwieństwie do tego, niektóre starożytne społeczeństwa pogrążyły się w szokująco odrażającym i dzikim stanie, żyjąc bardziej jak dzikie zwierzęta kierowane wszelkiego rodzaju impulsami, niż żyjąc jako najwyższe dzieło Boga, stworzone na Jego obraz (1 Ks. Mojżeszowa 1.26-27).
Ale ostateczny cel wszystkiego co jest w Prawie to aspekt duchowy. W przypadku praw rządzących nieczystością chodziło o pokazanie ludowi Izraela, że Bóg jest święty, a ludzkość nie. Fakt, że normalne stosunki seksualne sprawiały, że para małżeńska stawała się ceremonialnie nieczysta pokazuje, że jesteśmy nieczyści przed Bogiem, nawet jeśli nie popełniamy jawnego grzechu. Jesteśmy upadłymi ludźmi żyjącymi w upadłym świecie, i nawet codzienne aktywności życiowe czynią nas nieczystymi. Wymagane jest oczyszczenie zanim możemy przystąpić do świętego Boga.
Bóg powiedział Izraelowi, "Będziecie mi więc świętymi, bo Ja jestem święty, Ja, Pan i oddzieliłem was od innych ludów, abyście byli moimi" (3 Ks. Mojżeszowa 20.26; tłum. Biblia Warszawska). Brak świętości Izraela zajmował pierwsze miejsce w Prawie. "Wobec tego po co w ogóle Prawo? Otóż zostało ono dane po to, by człowiek poznał, co jest wykroczeniem" (Galacjan 3.19). To, czego potrzebował Izrael- i czego każdy z nas potrzebuje- jest wiara Abrahama, ponieważ "ci, którzy są z wiary, są synami Abrahama" (werset 7), to znaczy, ci, którzy ufają obietnicom Boga są odbiorcami Bożego błogosławieństwa.
