Pytanie: Czym jest nadrzędność Chrystusa i jakie ma to zastosowanie?
Odpowiedź:
Nadrzędność Chrystusa jest doktryną otaczającą autorytet Jezusa i Jego boską naturę. Mówiąc najprościej, afirmować supremację Chrystusa to afirmować, że Jezus jest Bogiem.
Słownikowa definicja nadrzędności dotyczy "najwyższego rangą lub władzą" lub "najwyższego w stopniu lub jakości." W skrócie, nie ma nikogo lepszego. Jezus jest ostateczny w mocy, chwale, autorytecie oraz ważności. Nadrzędność Jezusa wobec wszystkiego jest rozwinięta- w sensie biblijnym- głównie w listach do Hebrajczyków i Kolosan.
Główny temat listu do Hebrajczyków to wyjaśnienie dzieła Jezusa w kontekście systemu Starego Testamentu. Jezus był wypełnieniem żydowskich tradycji i ról w Starym Testamencie. Innym, głównym tematem listu do Hebrajczyków jest to, że Jezus nie przedstawia po prostu nowego sposobu czynienia czegoś. Raczej, On jest nadrzędny. On jest rzeczywistym pełnieniem starego sposobu robienia rzeczy, dlatego jest większy niż te sposoby. Rozważając system świątynny Prawa Mojżeszowego, autor listu do Hebrajczyków pisze, "Teraz zaś objął o tyle znakomitszą służbę, o ile lepszego przymierza jest pośrednikiem, które ustanowione zostało w oparciu o lepsze obietnice" (Hebrajczyków 8.6). W skrócie, Jezus jest wspanialszy aniżeli system Starego Testamentu. Zarówno obejmuje, jak i zastępuje stary sposób postępowania. Jest to widoczne w wielu porównaniach Jezusa do starotestamentowych ról i rytuałów. Na przykład powiedziano nam, że "ale Ten sprawuje kapłaństwo nieprzechodnie, ponieważ trwa na wieki. Dlatego też może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego przystępują do Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nimi" (Hebrajczyków 7.24-25). Zatem Jezus obejmuje kapłaństwo Starego Testamentu i jest wobec niego nadrzędny.
List do Hebrajczyków wyjaśnia, że Chrystus jest nadrzędnym wobec czegoś więcej aniżeli rolami i systemami. Hebrajczyków 1.3 mówi, "On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty i podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy..." Podobnie Kolosan 2.9 mówi, "gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości." Zasadniczo Jezus jest Bogiem.
Fragment Kolosan 1:15–23 jest zatytułowany w niektórych Bibliach jako „Władza Chrystusa.” W tym fragmencie, Paweł jasno stwierdza, że Jezus jest ponad wszystkie rzeczy. Chrystus jest określony "obrazem niewidzialnego Boga" oraz "pierworodnym wszelkiego stworzenia" (Kolosan 1.15). Słowo "pierworodny" może wzbudzać zamieszanie. Nie oznacza to, że Chrystus został stworzony (jak w doktrynie Świadków Jehowy). Zamiast tego, termin pierworodny odnosi się do pozycji autorytetu. Bycie "pierworodnym" dotyczyło utrzymywania zaszczytnej pozycji. Paweł od razu przechodzi do wyjaśnienia roli Jezusa w stworzeniu: "ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone" (Kolosan 1.16). To oznacza, że Jezus nie jest stworzony, ale jest Stwórcą. On jest Bogiem.
Paweł dalej mówi, "On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane, On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy" (Kolosan 1.17-18). Paweł podkreśla wiele obszarów w których Chrystus ma władzę- nad stworzeniem, nad Kościołem, nad śmiercią i ostatecznie "we wszystkim." Chrystus jest zarówno przed wszystkim jak i obejmuje wszystko ("wszystko na nim jest ugruntowane"). Zatem Chrystus jest nadrzędny.
Ta doktryna jest istotna dla naszego poglądu i uwielbienia Chrystusa. Nadrzędność Chrystusa podkreśla, że Jezus jest w pełni Bogiem. On nie jest po prostu człowiekiem większym od innych, ale rzeczywiście jest ponad wszelkim stworzeniem, jak to tylko Bóg potrafi być. Prawda ta jest istotna dla naszego zbawienia. Bóg jest nieskończony i tym samym, nasz grzech wobec niego jest obrazą nieskończoną. Aby zadośćuczynić za tę obrazę, ofiara musi być nieskończona. Jezus jako Bóg jest nieskończony, a zatem odpowiednią ofiarą.
Fakt, że Jezus jest nadrzędny uniemożliwia nam powiedzenie, że jest jedną z wielu dróg do Boga. On nie jest tylko dobrym, moralnym nauczycielem, którego możemy postanowić naśladować; raczej, On jest Bogiem i jest ponad wszystko. Nadrzędność Jezusa pokazuje również, że nie możemy odpokutować za własne grzechy. W rzeczywistości jest "bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy" (Hebrajczyków 10.4). Jezus zarówno wypełnił jak i zastąpił ten system. Zbawienie nie opiera się na uczynkach (zobacz Efezjan 2.1-10). Gdy doświadczyliśmy zbawienia, nadrzędność Jezusa pokazuje, że nie możemy dorównać Jemu dzięki naszym staraniom. Jezus jest całkowicie inny, nadrzędny wobec wszystkiego. Chrześcijanie są powołani do bycia jak Jezus, ale to dzieło Ducha Świętego (Filipian 2.12-13; Rzymian 8).
Nadrzędność Jezusa naucza nas, że On nie jest jedynie duchowym istnieniem ponad wszystkim. Paweł mówi nam, że przez Niego wszystkie rzeczy widzialne i niewidzialne, w niebie i na ziemi, duchowe i fizyczne, zostały stworzone (zobacz Kolosan 1.16). Hebrajczyków 1.4 mówi, że Jezus jest nadrzędny wobec aniołów. Prawda ta neguje wszelką tendencję wobec uwielbienia aniołów. Jezus stworzył anioły i jest ponad nimi. Jasno mamy powiedziane, że On jest większy aniżeli one. Zatem, musimy uwielbiać tylko Jego. Podobnie, to, że Jezus stworzył rzeczy ziemskie oznacza, że stworzenie nie jest godne naszego uwielbienia. Jezus jest nadrzędny zarówno wobec rzeczywistości fizycznej jak i duchowej, w ten sposób nadając obu arenom znaczenie, zachowując jednocześnie nad nimi suwerenność.
Gdy rozumiemy nadrzędność Chrystusa, mamy właściwszy Jego obraz. O wiele bardziej rozumiemy głębię Jego miłości; o wiele bardziej jesteśmy zdolni przyjąć i odpowiadać na Jego miłość. Teolodzy wierzą, że list do Kolosan został napisany po części, aby zwalczyć herezje jakie powstały w Kolosach. Pawłowi wydawało się właściwe potwierdzenie wyższości Chrystusa w celu obalenia tych zwodniczych wierzeń. Potwierdził nadrzędność Chrystusa, Jego panowanie i Jego wystarczalność dla nas. List do Hebrajczyków wyjaśnia połączenie pomiędzy przymierzem Starego Testamentu oraz nowego przymierza Jezusa. Odsłania stary system jako cień ostatecznego wypełnienia w Jezusie Chrystusie. Nadrzędność Chrystusa jest kluczowa dla właściwego poglądu Jego Osoby, Jego dzieła, naszego statusu jako wierzących i Królestwa.
