Pytanie
Czym jest miłosierdzie w Biblii?
Odpowiedź
Miłosierdzie to słowo występujące w starszych, bardziej tradycyjnych wersjach Biblii angielskiej, takich jak King James (KJV) i New American Standard (NASB). Hebrajskie słowo najczęściej tłumaczone jako "miłosierdzie" to checed, co dosłownie oznacza "lojalność przymierza". Większość nowszych angielskich przekładów Biblii zastępuje je bardziej popularnymi angielskimi słowami, takimi jak wierność, niezawodna miłość, miłosierdzie lub dobra łaska. Wszystkie te słowa można zastąpić, ale podobnie jak w przypadku wielu hebrajskich słów, checed nie ma dokładnego odpowiednika w języku angielskim.
Podczas gdy miłosierdzie może opisywać czyny jednej osoby wobec drugiej (Rdz 20:13; 21:23; Joz 2:12), jest ono najczęściej używane do opisania charakteru Pana. Wiele miejsc w Piśmie Świętym mówi o miłosiernej dobroci Pana (Wj 20:6, 34:6-7; Pwt 7:12; 2 Krn 1:8; Ps 31:16). Miłosierdzie jest częścią tego, kim jest Bóg; On rozkoszuje się okazywaniem miłosierdzia (Micheasza 7:18) i chwalimy Go za to (Psalm 138:2), ale to konkretne słowo wydaje się sugerować nieco inną cechę charakteru niż Jego podstawowa dobroć i współczucie dla całego Jego stworzenia (Psalm 145:9).
Checed lub miłosierdzie, jako że odnosi się do charakteru Boga, jest najczęściej używane do opisania Bożego serca wobec tych, którzy są Jego własnością. Miłosierdzie to Boża dobroć i niezachwiana miłość do Jego dzieci, szczególnie widoczna w Jego zaspokajaniu naszych potrzeb. W Piśmie Świętym Bóg okazuje swoją miłosierną dobroć, ratując swoje dzieci przed wrogami i wybawiając je z kłopotów (Wj 15:13; Jer 31:3; Ez 7:28; Ps 6:4; 33:18; 119:149). Jego miłosierna dobroć pociesza nas (Psalm 119:76), wybawia nas od grzechu (Księga Liczb 14:19; Psalm 25:7; 51:1) i zapewnia nas o Jego obietnicach (Księga Powtórzonego Prawa 7:9; Księga Nehemiasza 1:5; 2 Księga Samuela 7:15; Psalm 18:50).
Boża miłosierna dobroć jest obfita (Księga Liczb 14:18), wielka (Psalm 33:5; 145:8), wieczna (Księga Jeremiasza 33:11; Psalm 100:5) i pełna dobroci (Psalm 69:17). Miłosierna dobroć Boga, Jego niezłomne, pełne miłości działania w naszym imieniu, nie zna granic: "Twoja dobroć jest wielka aż do niebios, a Twoja prawda aż do chmur" (Psalm 57:10, NASB).
Podczas gdy miłosierdzie może opisywać czyny jednej osoby wobec drugiej (Rdz 20:13; 21:23; Joz 2:12), jest ono najczęściej używane do opisania charakteru Pana. Wiele miejsc w Piśmie Świętym mówi o miłosiernej dobroci Pana (Wj 20:6, 34:6-7; Pwt 7:12; 2 Krn 1:8; Ps 31:16). Miłosierdzie jest częścią tego, kim jest Bóg; On rozkoszuje się okazywaniem miłosierdzia (Micheasza 7:18) i chwalimy Go za to (Psalm 138:2), ale to konkretne słowo wydaje się sugerować nieco inną cechę charakteru niż Jego podstawowa dobroć i współczucie dla całego Jego stworzenia (Psalm 145:9).
Checed lub miłosierdzie, jako że odnosi się do charakteru Boga, jest najczęściej używane do opisania Bożego serca wobec tych, którzy są Jego własnością. Miłosierdzie to Boża dobroć i niezachwiana miłość do Jego dzieci, szczególnie widoczna w Jego zaspokajaniu naszych potrzeb. W Piśmie Świętym Bóg okazuje swoją miłosierną dobroć, ratując swoje dzieci przed wrogami i wybawiając je z kłopotów (Wj 15:13; Jer 31:3; Ez 7:28; Ps 6:4; 33:18; 119:149). Jego miłosierna dobroć pociesza nas (Psalm 119:76), wybawia nas od grzechu (Księga Liczb 14:19; Psalm 25:7; 51:1) i zapewnia nas o Jego obietnicach (Księga Powtórzonego Prawa 7:9; Księga Nehemiasza 1:5; 2 Księga Samuela 7:15; Psalm 18:50).
Boża miłosierna dobroć jest obfita (Księga Liczb 14:18), wielka (Psalm 33:5; 145:8), wieczna (Księga Jeremiasza 33:11; Psalm 100:5) i pełna dobroci (Psalm 69:17). Miłosierna dobroć Boga, Jego niezłomne, pełne miłości działania w naszym imieniu, nie zna granic: "Twoja dobroć jest wielka aż do niebios, a Twoja prawda aż do chmur" (Psalm 57:10, NASB).