Pytanie
Kto napisał Księgę Kaznodziei? Kto był autorem Księgi Kaznodziei?
Odpowiedź
Księgi Kaznodziei i Hioba odważnie odnoszą się do życiowych niedogodności. Podczas gdy Hiob koncentruje się na cierpieniu niewinnych, Kaznodzieja przyjmuje bardziej cyniczny ton życia w ogóle, głosząc, że wszystkie ludzkie wysiłki są ostatecznie ulotne i pozbawione znaczenia. Temat "wszystko jest marnością" pojawia się w pierwszych wersetach księgi (Kaznodziei 1:2, ESV), wraz z autorem Kaznodziei: "Słowa kaznodziei, syna Dawida, króla w Jerozolimie" (werset 1, ESV).
Imię autora nie jest podane, ale przedstawia się on jako "Kaznodzieja" (ESV) lub "Nauczyciel" (NIV); hebrajskie słowo to qoheleth. Termin Eklezjastes pochodzi od greckiego słowa ekklesia i powszechnie odnosi się do nauczyciela lub, dokładniej, "tego, który zwołuje zgromadzenie". Nauczyciel ten jest opisany jako "syn Dawida, króla w Jerozolimie" (Kazn. 1:1), co zdecydowanie sugeruje, że autorem jest Salomon. Autor wydaje się być w podeszłym wieku, a w swoim filozofowaniu wspomina swoje przeszłe życie, różnorodne poszukiwania sensu i rozpacz z powodu braku satysfakcji nawet z dobrych rzeczy, takich jak mądrość i praca. Jego samoopis jako króla, który "wzrósł w mądrości bardziej niż ktokolwiek, kto rządził Jerozolimą przede mną" również pasuje do historycznego opisu Salomona (Kazn. 1:16; por. 1 Krl 4:29-34). Dalsze wskazówki, że Salomon napisał Kaznodziei obejmują fakt, że autor "podjął się wielkich projektów", takich jak domy, winnice, ogrody, parki i zbiorniki wodne (Kaznodziei 2: 4-6). Był bardzo bogaty, co można zmierzyć liczbą posiadanych niewolników i stad zwierząt, a także ilością srebra i złota w jego skarbcu (Kaznodziei 2: 7-8a). Miał też harem (Kaznodziei 7:8b). Wszystko to zgadza się z tym, co wiemy o panowaniu Salomona (zob. 1 Krl 7; 10:4-5, 14-29; 11:3; Pieśń Salomona 8:11). Z tych powodów możemy bezpiecznie stwierdzić, że Salomon napisał Księgę Kaznodziei.
Istnieją inne teorie dotyczące autorstwa Kaznodziei. Czy wstęp i zakończenie mogły zostać napisane przez kogoś innego, kto przygotowywał scenę dla rozważań Salomona? Pojawiają się trzy możliwości: 1) Salomon sam napisał całą księgę, 2) późniejsi skrybowie skompilowali pisma Salomona jako pouczający materiał lub 3) Qoheleth był innym królem z linii Dawida. Tradycyjny pogląd, niekwestionowany aż do powstania wyższej krytyki w XVIII wieku, głosi, że Salomon jest jedynym autorem.
Biorąc pod uwagę duchowy upadek Salomona w jego późniejszych latach (1 Krl 11: 4-8), Księga Kaznodziei została prawdopodobnie napisana pod koniec jego życia. Cyniczny ton księgi jest zgodny z jego doświadczeniem. Jako król, który kiedyś miał wszystko, ubolewa nad pustką doczesnych dążeń, ostrzega młodzież, by pamiętała o Stwórcy i ubolewa nad bezsensem naturalistycznej egzystencji.
W świecie, w którym Bóg często zajmuje tylne siedzenie na rzecz bożków, takich jak seksualność, pieniądze i światowy sukces, Kaznodzieja napomina nas, abyśmy "bali się Boga i byli posłuszni jego nakazom, bo to jest obowiązek każdego" (Kaznodziei 12:13). Jak stwierdza Katechizm Westminsterski, "głównym celem człowieka jest uwielbienie Boga i cieszenie się Nim na wieki" (Q. 1).
Imię autora nie jest podane, ale przedstawia się on jako "Kaznodzieja" (ESV) lub "Nauczyciel" (NIV); hebrajskie słowo to qoheleth. Termin Eklezjastes pochodzi od greckiego słowa ekklesia i powszechnie odnosi się do nauczyciela lub, dokładniej, "tego, który zwołuje zgromadzenie". Nauczyciel ten jest opisany jako "syn Dawida, króla w Jerozolimie" (Kazn. 1:1), co zdecydowanie sugeruje, że autorem jest Salomon. Autor wydaje się być w podeszłym wieku, a w swoim filozofowaniu wspomina swoje przeszłe życie, różnorodne poszukiwania sensu i rozpacz z powodu braku satysfakcji nawet z dobrych rzeczy, takich jak mądrość i praca. Jego samoopis jako króla, który "wzrósł w mądrości bardziej niż ktokolwiek, kto rządził Jerozolimą przede mną" również pasuje do historycznego opisu Salomona (Kazn. 1:16; por. 1 Krl 4:29-34). Dalsze wskazówki, że Salomon napisał Kaznodziei obejmują fakt, że autor "podjął się wielkich projektów", takich jak domy, winnice, ogrody, parki i zbiorniki wodne (Kaznodziei 2: 4-6). Był bardzo bogaty, co można zmierzyć liczbą posiadanych niewolników i stad zwierząt, a także ilością srebra i złota w jego skarbcu (Kaznodziei 2: 7-8a). Miał też harem (Kaznodziei 7:8b). Wszystko to zgadza się z tym, co wiemy o panowaniu Salomona (zob. 1 Krl 7; 10:4-5, 14-29; 11:3; Pieśń Salomona 8:11). Z tych powodów możemy bezpiecznie stwierdzić, że Salomon napisał Księgę Kaznodziei.
Istnieją inne teorie dotyczące autorstwa Kaznodziei. Czy wstęp i zakończenie mogły zostać napisane przez kogoś innego, kto przygotowywał scenę dla rozważań Salomona? Pojawiają się trzy możliwości: 1) Salomon sam napisał całą księgę, 2) późniejsi skrybowie skompilowali pisma Salomona jako pouczający materiał lub 3) Qoheleth był innym królem z linii Dawida. Tradycyjny pogląd, niekwestionowany aż do powstania wyższej krytyki w XVIII wieku, głosi, że Salomon jest jedynym autorem.
Biorąc pod uwagę duchowy upadek Salomona w jego późniejszych latach (1 Krl 11: 4-8), Księga Kaznodziei została prawdopodobnie napisana pod koniec jego życia. Cyniczny ton księgi jest zgodny z jego doświadczeniem. Jako król, który kiedyś miał wszystko, ubolewa nad pustką doczesnych dążeń, ostrzega młodzież, by pamiętała o Stwórcy i ubolewa nad bezsensem naturalistycznej egzystencji.
W świecie, w którym Bóg często zajmuje tylne siedzenie na rzecz bożków, takich jak seksualność, pieniądze i światowy sukces, Kaznodzieja napomina nas, abyśmy "bali się Boga i byli posłuszni jego nakazom, bo to jest obowiązek każdego" (Kaznodziei 12:13). Jak stwierdza Katechizm Westminsterski, "głównym celem człowieka jest uwielbienie Boga i cieszenie się Nim na wieki" (Q. 1).