Odpowiedź:
Protestant to chrześcijanin, który należy do jednego z wielu odłamów chrześcijaństwa, które rozwinęły się na skutek reformacji protestanckiej zapoczątkowanej przez Marcina Lutra w 1517 r. Luter, wygłaszając 95 tez, "zaprotestował" przeciwko niebiblijnym naukom i tradycjom Kościoła Rzymskokatolickiego, a wielu Europejczyków przyłączyło się do jego protestu. Nowe kościoły były zakładane bez kontroli ze strony Kościoła Katolickiego. Główne ruchy w ramach reformacji protestanckiej to Kościół Luterański i Kościół Prezbiteriański (w dużej mierze związany z Johnem Knoxem). Ruch anabaptystów lub wolnych kościołów jest przez niektórych uważany za część protestantyzmu; inni klasyfikują anabaptystów jako całkowicie niezależną grupę. Wśród dzisiejszych grup protestanckich rozwinęło się wiele różnorodnych form w postaci denominacji.
Do wspólnych przekonań wczesnych kościołów protestanckich należało pięć zasad (sola). Pięć sola to: tylko wiara, tylko Chrystus, tylko łaska, tylko Pismo Święte i tylko Bogu chwała. Te pięć sola podkreślają następujące punkty:
Po pierwsze, protestanci trzymają się Pisma Świętego jako jedynego autorytetu w sprawach wiary i praktyki. Kościół Rzymskokatolicki uznaje autorytet papieża oraz świętą tradycję. Kościół Prawosławny przyjmuje świętą tradycję, odrzucając jednocześnie autorytet papieża. Pogląd, że Biblia jest jedynym autorytetem, wyraża się w określeniu Sola Scriptura ("tylko Pismo Święte"), które podkreśla natchnione Słowo Boże zapisane w Biblii jako nasz doskonały autorytet (2 Tymoteusza 3.16-17; 2 Piotra 1.20-21).
Po drugie, protestanci wyznają samą wiarę niezależnie od uczynków. Kościół Rzymskokatolicki naucza o siedmiu sakramentach i często mówi o uczynkach jako części zbawienia człowieka. Jednak Efezjan 2.8-9 wyraźnie mówi, że zbawienie jest tylko z łaski przez wiarę wyłącznie w Chrystusa: "Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił" (tłum. Biblia Warszawska)
Po trzecie, protestanci wyznają zasadę życia wyłącznie dla Bożej chwały. Podczas gdy rzymski katolicyzm zgadza się z tym przekonaniem, często jest ono ujmowane w połączeniu z wiernym posłuszeństwem wobec Kościoła i jego przywódców. W przeciwieństwie do tego, protestanci wierzą w powszechne kapłaństwo (kapłaństwo każdego wierzącego), jak jest to powiedziane w 1 Piotra 2.9: "Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości" (tłum. Biblia Warszawska). Protestanci odrzucają katolicki system kapłański i zamiast tego dochowują wierności jedynie Bogu, potwierdzając obdarowanie każdego naśladowcy Jezusa Chrystusa (Rzymian 12; 1 Koryntian 12.1-8).
Choć wśród dzisiejszych protestantów panuje duża różnorodność, pierwotny ruch protestancki kładł nacisk na wolny kościół, który czcił Chrystusa i skupiał się na kluczowych naukach Biblii dotyczących Jezusa, Pisma Świętego, zbawienia i chwały Bożej.
