Odpowiedź:
Ważne, aby rozumieć, że datowanie Ewangelii i innych ksiąg Nowego Testamentu jest w najlepszym wypadku zagadką edukacyjną, a w najgorszym wariancie głupią spekulacją. Na przykład, sugerowane daty napisania Ew. Mateusza rozciągają się od początku 40 r. po Chr. do końcówki 140 r. po Chr. Ten szeroki zakres datowania przez różnych uczonych wskazuje na subiektywną naturę procesu datowania. Ogólnie, przekonamy się, że założenia uczonych mają ogromny wpływ na ich datowanie Ewangelii.
W przeszłości na przykład, wielu liberalnych teologów opowiadało się za późniejszym datowaniem wielu ksiąg Nowego Testamentu, niż jest to prawdopodobnie słuszne czy uzasadnione, próbując zdyskredytować lub podważyć treść i autentyczność relacji ewangelicznych. Z drugiej strony, istnieje wielu uczonych, którzy postrzegają znacznie wcześniejsze datowanie ksiąg Nowego Testamentu. Istnieją też tacy, którzy wierzą, że jest mocny dowód na potwierdzenie poglądu, że cały Nowy Testament, włącznie z Ks. Objawienia, został spisany przed zniszczeniem Jerozolimy w 70 r. po Chr. Uważamy, że dowody wspierają bardziej wcześniejsze aniżeli późniejsze datowanie.
Są też uczeni, którzy wierzą, że Ew. Mateusza została napisana już dziesięć czy dwanaście lat po śmierci Chrystusa. Ci, którzy utrzymują to wczesne datowanie Ew. Mateusza wierzą, że najpierw napisał swoją ewangelię w języku aramejskim, a później została przetłumaczona na Grekę. Jednym z dowodów wczesnego datowania Ew. Mateusza jest to, że przywódcy wczesnego kościoła tacy jak Ireneusz, Orygenes czy Euzebiusz podali, że Mateusz najpierw napisał swoją ewangelię dla żydowskich wierzących, gdy przebywał jeszcze w Palestynie. W rzeczywistości Euzebiusz (biskup Cezarei, znany jako ojciec historii kościoła) podał, że Mateusz napisał swoją ewangelię zanim opuścić Palestynę, aby głosić w innych krajach, a to by umieszczało pisanie Ew. Mateusza już od 40-45 r. po Chr. do 55 r. po Chr.
Nawet jeśli ewangelie nie zostały spisane do 30 lat po śmierci Chrystusa, to i tak umieściłoby to ich spisanie przed zniszczeniem Jerozolimy w 70 r. przed Chr. Nie stanowi to większego problemu z ich autorytetem lub dokładnością. Przekazywanie ustnych tradycji i nauczania było powszechne w kulturze żydowskiej w tamtym czasie, a zapamiętywanie było szczególnie pielęgnowane i praktykowane. Również, fakt że nawet w tamtym czasie była znacząca liczba naocznych świadków, aby potwierdzić czy zdyskredytować wszelkie fałszywe twierdzenia, a fakt, że żadne z "trudnych wypowiedzi " Jezusa nie zostały odjęte z relacji ewangelicznej, dalej potwierdza ich dokładność. Gdyby ewangelie zostały zredagowane przed ich spisaniem, jak twierdzą niektórzy liberalni uczeni, to ta praca byłaby bardzo słabej jakości. Pisarze pozostawili zbyt wiele „trudnych wypowiedzi” oraz nieakceptowanych kulturowo i politycznie niepoprawnych stwierdzeń, które wymagałyby wyjaśnienia. Przykładem tego jest to, że pierwszymi świadkami zmartwychwstania były kobiety, które nie były uznawane za wiarygodnych świadków w kulturze tamtych czasów.
Najważniejsze dla chrześcijan jest to- czy ewangelie zostały spisane wkrótce po śmierci Chrystusa, czy aż 30 lat po Jego śmierci, tak naprawdę nie jest tak ważne, ponieważ ich dokładność i autorytet nie spoczywa na tym, kiedy zostały spisane, ale na tym czym są- że są natchnionym Słowem Bożym (2 Tymoteusza 3.16). Powinniśmy również pamiętać o jednej z obietnic Jezusa jaką dał swoim uczniom, że pośle im "innego Pocieszyciela", Ducha Świętego, który ich nauczy wszystkich rzeczy i "przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem" (Ew. Jana 14.26). Tak więc, bez względu na to, czy Ewangelie zostały spisane kilka lat, czy wiele lat po śmierci Jezusa, możemy mieć całkowitą pewność i wiarę w ich kompletność i dokładność, wiedząc, że zostały napisane przez "ludzi Bożych, natchnionych Duchem Świętym" (2 Piotra 1.21), którzy dokładnie spisali słowa samego Boga.
