Odpowiedź:
Temat hierarchii w rodzinach z pewnością wywoła zdziwienie za każdym razem, gdy zostanie poruszony. Jednym z powodów, dla których często jesteśmy wrażliwi na ten temat, jest nasze niezrozumienie tego, jak Bóg postrzega hierarchię. W oczach świata hierarchia rodzinna jest synonimem dominacji, kontroli i wyższości. Ale te rzeczy są sprzeczne z Bożym ideałem rodziny. Światowy system klasyfikuje ludzi lub grupy zgodnie z ważnością i zgodnie z tym tak się do nich odnosi. W Bożym systemie, bycie największym oznacza, że musimy stać się sługami wszystkich (Ew. Marka 10.42-44). Powinna być hierarchia w rodzinach chrześcijańskich, ale nie w sposób w jaki moglibyśmy naturalnie ją narzucić.
Gdy Bóg stworzył rodzinę, zaczął od jednego mężczyzny i jednej kobiety (1 Ks. Mojżeszowa 1.27). On wówczas pouczył ich, aby się rozradzali i rozmnażali (1 Ks. Mojżeszowa 1.28). Gdy Adam i Ewa zgrzeszyli, Bóg ukarał każdego z nich w inny sposób. Częścią kary Ewy było to, że będzie kierowała się pragnieniem kontrolowania swojego męża, ale Bóg nadał mężczyźnie autorytet nad nią (1 Ks. Mojżeszowa 3.16). Chociaż było to częścią przekleństwa Ewy, to był to także Boży sposób ochrony kobiety w przyszłości. On stworzył Ewę w odmienny sposób od Adama, i aby mogli ze sobą współpracować w sposób wzajemnie sie uzupełniający, tylko jedno może przewodzić. Bez hierarchii mamy anarchię.
Efezjan rozdział 5 porusza ten temat i omawia role męża i żony. Paweł zaczyna część o rodzinie w wersecie 21 (tłum. Biblia Tysiąclecia) od "bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej!" Z takim nastawieniem jesteśmy gotowi zaakceptować specyfikę Bożej hierarchii dla rodziny. Bez chęci życia we wzajemnej uległości, łatwo wypaczymy i zniszczymy dynamikę, według której Bóg zaplanował rozwój rodzin.
Bóg dał mężowi rolę przywódcy, który służy, tak jak Jezus Chrystus był liderem usługującym (Ew. Marka 10.45). Do odpowiedzialności mężczyzny należy kochanie swojej żony miłością ofiarną (Efezjan 5.25), dbanie o nią tak jakby dbał o swoje własne ciało (Efezjan 5.28-29), życie z nią z wyrozumiałością (1 Piotra 3.7) i wychowywanie swoich dzieci w "karceniu i napominaniu Pańskim" (Efezjan 6.4). Bóg złożył pełną odpowiedzialność za zdrowie rodziny na barkach męża. Mężowie i ojcowie muszę zdać relację za swojej służby przed Panem za sposób w jaki służyli, prowadzili i kochali swoje rodziny.
Żonie Bóg powierza rolę wspierającą w hierarchii rodzinnej (1 Ks. Mojżeszowa 2.18). Zamiast wskazywać na podporządkowanie się mężowi, w odniesieniu do Pana, użyte jest również słowo pomoc: „Dusza nasza oczekuje Pana, On pomocą naszą i tarczą naszą” (Psalm 33.20; tłum. Biblia Warszawska; por. Psalm 124.8). Jezus użył terminu Pocieszyciel, aby opisać rolę Ducha Świętego w naszym życiu (Ew. Jana 14.17, 26). Tak więc, podczas gdy Bóg nakłada większość obowiązków rodzinnych na męża, kładzie mniejszy ciężar na żonie i instruuje ją, aby poddała się przywództwu męża, tak jak mąż poddaje się Chrystusowi we wszystkim (Efezjan 5.22-24). Mądry mąż prosi żonę o wpływ na decyzje rodzinne, ale mądra żona wie, kiedy wycofać się po wyrażeniu swojej opinii. Lecz w sytuacjach, gdy się nie zgadzają, żona jest wolna od odpowiedzialności, gdy wyraziła swoje zdanie. Może później ufać Panu, że będzie działać w jej imieniu poprzez decyzje męża, dobre lub złe. Pan ma sposoby, by chronić posłuszną żonę, pomimo jakichkolwiek konsekwencji jakie musi wnieść wobec błądzącego męża.
Po Chrystusie, mąż, a potem żona, dzieci są ostatnie w rodzinnej hierarchii. Dzieci nigdy nie mają rządzić w domu. Rodzice, którzy pozwalają swoim dzieciom na szaleństwo, nieposłuszeństwo, brak szacunku i stawianie na swoim, niszczą Bożą hierarchię w rodzinie. Efezjan 6.1 (tłum. Biblia Warszawsko- Praska) mówi, "Dzieci, waszym obowiązkiem wobec Boga jest słuchać rodziców." Gdy rodzice wymagają posłuszeństwa od swoich dzieci, uczą je jak odpowiadać Bogu. Bóg nie pozwala nam na szaleństwo, nieposłuszeństwo, brak szacunku i chodzenia własną drogą bez dotkliwych konsekwencji. Rodzice mogą wzorować swój styl rodzicielstwa na niebiańskim Ojcu i wiedzieć, że jest to najlepszy możliwy przykład (2 Koryntian 6.18).
Bóg ustanowił hierarchię w rodzinie dla naszego dobra. Chrystus zawsze musi być pierwszy i najważniejszy (1 Koryntian 11.3). Jego Słowo i Jego przykład mają być standardem w chrześcijańskim domu. Jako że mąż i żona oboje szukają Pana, dzielą rolę przywódczą w domu i wobec dzieci. Gdy każdy z członków rodziny dąży do szanowania swojej roli jako sposobu wywyższania Boga, rodzina rozkwita, a potrzeby wszystkich są zaspokojone.
