Odpowiedź:
Ważne jest, aby nie mylić Ew. Barnaby (ok. 1500 r. po Chr.) z listem Barnaby (ok. 70-90 r. po Chr.). List Barnaby został napisany pod koniec I w. po Chr., ale prawdopodobnie nie przez Barnabę wymienionego w Nowym Testamencie. Chociaż bardziej pseudoewangelia o pewnej wartości historycznej, List Barnaby nigdy nie był uważany za kanoniczny przez wczesny kościół ani żaden sobór kościelny.
Ew. Barnaby jednak nie ma absolutnie nic wspólnego z apostołami i została spisana 1400 lat po czasach Barnaby. To jest potwierdzone przez fakt, że nigdy nie była cytowana przez jakiegokolwiek ojca kościoła czy historyka kościoła przed XVI w.!
Natomiast wszystkie księgi Nowego Testamentu zostały wcześnie spisane (przed 100 r. po Chr.), przez naocznych świadków lub tych, którzy przeprowadzili wywiady z naocznymi świadkami Pana Jezusa (1 Jana 1.1-5; Ew. Łukasza 1.1-4). Cztery ewangelie znajdujące się w Nowym Testamencie nigdy nie były podważane w kwestii ich autentyczności.
Nawet gdyby Ew. Barnaby została spisana za czasów apostołów, nadal nie byłaby ujęta w statusie ksiąg kanonicznych z powodu historycznych i doktrynalnych błędów jakie zawiera. Na przykład, Ew. Barnaby twierdzi, że Jezus nie twierdził, że jest Mesjaszem (zobacz Ew. Mateusza 26.63-64). Ew. Barnaby mówi również, że Jezus został zrodzony, gdy Piłat był namiestnikiem (ale historia relacjonuje, że Piłat stał się namiestnikiem w 26 czy 27 r. po Chr.).
Co więcej, Ew. Barnaby ma dziwnych zwolenników, jest ulubioną „ewangelią” wśród muzułmanów jako, że naucza o Jezusie zgodnie z Koranem. Ew. Barnaby twierdzi, że Jezus nie umarł na krzyżu, jak podaje Koran w Surze 4.157. Historycy są zgodni co do tego, że Ew. Barnaby została napisana w XV–XVI w., najprawdopodobniej przez muzułmanów, którzy chcieli zdyskredytować biblijne przesłanie dotyczące Jezusa.
