Odpowiedź:
Znane pytanie Platona dotyczące natury boskości stawia pytanie o to, czy rzecz jest dobra, bo Bóg mówi że jest dobra, czy Bóg mówi, że jest dobra, bo jest dobra. Ta kwestia znana jest jako Dylemat Eutyfrona (nazwa pochodzi od postaci Eutyfrona z Platońskiego "dialogu sokratycznego" na temat dobroci).
Problem, jaki to pytanie stawia chrześcijanom, jest dwojaki. Po pierwsze, jeśli rzecz jest dobra po prostu dlatego, że Bóg mówi, że jest dobra, to wydaje się, że Bóg mógłby powiedzieć cokolwiek jest dobre i takie by było. To mogłoby dotyczyć rzeczy, o których instynktownie wiemy, że są złe, takie jak gwałt czy morderstwo. Jednak nie chcemy moralności opartej na Bożych rozstrzygających deklaracjach, zatem wydaje się, że ten wybór jest słaby dla wierzącego. Jeśli jednak Bóg po prostu ogłasza dobroć danej rzeczy, to nie jest już standardem dobroci i zdaje się być na łasce jakiegoś zewnętrznego standardu. Nie chcemy jednak, aby był jakiś standard ponad Bogiem, któremu musiałby być poddany, zatem ta odpowiedź również nie wydaje się atrakcyjna. Stąd ten dylemat.
Istnieje jednak trzecia opcja. Jako chrześcijanie powinniśmy potwierdzić zarówno Bożą suwerenność jak i nie pochodzącą od niego dobroć. Zatem, nie chcemy standardu, który jest arbitralny, ani takiego który istnieje poza lub ponad Bogiem. Na szczęście, Bóg jest zarówno najwyższym źródłem suwerenności jak i dobroci. Tym samym, Boża natura sama w sobie może służyć jako standard dobroci, a Bóg może opierać swoje deklaracje dobroci na sobie. Boża natura jest niezmienna i całkowicie dobra; zatem, jego wola nie jest arbitralna, a jego deklaracje są zawsze prawdziwe. To rozwiązuje obie kwestie.
Z jakiego powodu Bóg jest standardem dobroci? Ponieważ On jest stworzycielem. Dobroć rzeczy jest określona jej przeznaczeniem. Tępy nóż nie jest dobry, ponieważ celem noża jest krojenie. Ostrość jest niekorzystna dla buta, jednak dobry but to taki, który jest wygodny i wspiera stopę. Bóg, jako stworzyciel, jest tym, który określa przeznaczenia całego swojego stworzenia. To, co czyni jest wykonane w sposób celowy i cokolwiek co stoi na drodze w realizacji tego celu jest złe. Gwałt jest zły, ponieważ nie taki jest zamysł seksu. Morderstwo jest złe, ponieważ nie do ludzi należy podejmowanie arbitralnych decyzji odnośnie tego, kiedy inni ludzie powinni umrzeć. (Zauważ, że niekoniecznie musi to wykluczać śmierć spowodowaną przez ludzi, taką jak kara śmierci czy wojna. Jeśli Bóg określił wytyczne dla tych działań, to nie jest to już samowolne działanie człowieka).
Podsumowując, rzecz jest dobra do momentu gdy spełnia swoje cele. Ze względu na to, że Bóg jest stworzycielem wszystkich rzeczy, zgodnie ze swoją dobrą naturą, staje się zarówno wzorcem dobroci jak i głosicielem (wskazującym) tą dobroć.
