Pytanie
Co Biblia mówi o dredach?
Odpowiedź
Dredy, fryzura charakteryzująca się matowaniem i wiązaniem włosów w pasma przypominające liny, były noszone w różnych kulturach na przestrzeni dziejów. Fryzura ta ma różne znaczenie w różnych kontekstach. Ważnym pytaniem jest to, czy dredy symbolizują coś antychrześcijańskiego. Jaką wiadomość wysyłają dredy?
Historia dredów obejmuje wiele kontynentów i tradycji religijnych. Starożytni Egipcjanie, indyjscy sadhu i rastafarianie noszą podobne fryzury. W niektórych kulturach dredy są związane z duchowymi ślubami, takimi jak hinduscy sadhu, którzy noszą włosy w dredach, aby zasygnalizować wyrzeczenie się doczesnych przywiązań.
We współczesnej erze dredy są często kojarzone z ruchem rastafariańskim, który rozpoczął się na Jamajce w latach trzydziestych XX wieku. Rastafarianie noszą dredy jako znak ich przymierza z Bogiem, opartego na przekonaniu, że nie powinni zmieniać naturalnego stanu swoich włosów. Dodatkowo, dredy mogą symbolizować odrzucenie zachodnich norm i powrót do afrykańskich korzeni dla wielu osób z afrykańskiej diaspory.
Jeśli chodzi o to, czy dredy są antychrześcijańskie, konieczne jest rozróżnienie między ekspresją kulturową a symboliką duchową lub religijną. Biblia nie odnosi się bezpośrednio do fryzur takich jak dredy, ale istnieją odpowiednie fragmenty, które mogą pomóc w ich zrozumieniu.
W Starym Testamencie ślub nazireatu jest godnym uwagi przykładem nieobciętych włosów symbolizujących oddanie Bogu. W Księdze Liczb 6:5 czytamy: "Przez wszystkie dni jego ślubu separacji żadna brzytwa nie dotknie jego głowy. Będzie on święty, dopóki nie upłynie czas, na który odłączył się dla Pana. Niech kosmyki włosów na jego głowie będą długie" (ESV). Nic nie wskazuje na to, że nazarejczycy nosili dredy, jakie znamy, ale długie włosy były wyraźnie związane z zobowiązaniem do świętości. Zasadą wyrosłą z tradycji nazireatu jest to, że zewnętrzne wyrażenia, takie jak fryzury, mogą mieć duchowe znaczenie.
Prawdziwa wiara i oddanie to sprawy serca, a nie wyglądu zewnętrznego. W 1 Księdze Samuela 16:7 Bóg przypomina prorokowi Samuelowi: "Pan rzekł do Samuela: Nie patrz na jego wygląd ani na jego wzrost, bo go odrzuciłem. Pan bowiem nie patrzy tak, jak patrzy człowiek: człowiek patrzy na wygląd zewnętrzny, lecz Pan patrzy na serce" (ESV). Bóg jest bardziej zainteresowany stanem czyjegoś serca niż zewnętrznymi wyznacznikami, takimi jak fryzury. Podobnie, 1 List Piotra 3:3-4 radzi chrześcijankom: "Niech waszą ozdobą nie będzie to, co zewnętrzne - zaplatanie włosów, zakładanie złotej biżuterii czy noszona odzież - ale niech waszą ozdobą będzie ukryta osoba serca z nieprzemijającym pięknem łagodnego i cichego ducha, który w oczach Boga jest bardzo cenny" (ESV). Chrześcijanie, zarówno mężczyźni, jak i kobiety, są wezwani do przedkładania pobożności nad zewnętrzne pozory.
Określanie dredów jako z natury antychrześcijańskich byłoby niedokładne. Biblia nie nakazuje konkretnych fryzur i z pewnością nie potępia dredów. Zamiast tego naucza, że zewnętrzna ekspresja wierzącego powinna odzwierciedlać serce oddane Bogu.
Dredy, jak każda inna fryzura, są same w sobie neutralne. Ich znaczenie zależy od intencji i przekonań osoby, która je nosi. Ta neutralność powinna nas upewnić, że nie ma nieodłącznego konfliktu między dredami a wiarą chrześcijańską. Jeśli chrześcijanin nosi dredy, aby wyrazić tożsamość kulturową, nie ma biblijnego nakazu przeciwko temu. Byłoby jednak problematyczne, gdyby dredy były noszone w celu symbolizowania buntu przeciwko Bogu lub kojarzenia się z praktykami lub ruchami sprzecznymi z biblijnym chrześcijaństwem.
Historia dredów obejmuje wiele kontynentów i tradycji religijnych. Starożytni Egipcjanie, indyjscy sadhu i rastafarianie noszą podobne fryzury. W niektórych kulturach dredy są związane z duchowymi ślubami, takimi jak hinduscy sadhu, którzy noszą włosy w dredach, aby zasygnalizować wyrzeczenie się doczesnych przywiązań.
We współczesnej erze dredy są często kojarzone z ruchem rastafariańskim, który rozpoczął się na Jamajce w latach trzydziestych XX wieku. Rastafarianie noszą dredy jako znak ich przymierza z Bogiem, opartego na przekonaniu, że nie powinni zmieniać naturalnego stanu swoich włosów. Dodatkowo, dredy mogą symbolizować odrzucenie zachodnich norm i powrót do afrykańskich korzeni dla wielu osób z afrykańskiej diaspory.
Jeśli chodzi o to, czy dredy są antychrześcijańskie, konieczne jest rozróżnienie między ekspresją kulturową a symboliką duchową lub religijną. Biblia nie odnosi się bezpośrednio do fryzur takich jak dredy, ale istnieją odpowiednie fragmenty, które mogą pomóc w ich zrozumieniu.
W Starym Testamencie ślub nazireatu jest godnym uwagi przykładem nieobciętych włosów symbolizujących oddanie Bogu. W Księdze Liczb 6:5 czytamy: "Przez wszystkie dni jego ślubu separacji żadna brzytwa nie dotknie jego głowy. Będzie on święty, dopóki nie upłynie czas, na który odłączył się dla Pana. Niech kosmyki włosów na jego głowie będą długie" (ESV). Nic nie wskazuje na to, że nazarejczycy nosili dredy, jakie znamy, ale długie włosy były wyraźnie związane z zobowiązaniem do świętości. Zasadą wyrosłą z tradycji nazireatu jest to, że zewnętrzne wyrażenia, takie jak fryzury, mogą mieć duchowe znaczenie.
Prawdziwa wiara i oddanie to sprawy serca, a nie wyglądu zewnętrznego. W 1 Księdze Samuela 16:7 Bóg przypomina prorokowi Samuelowi: "Pan rzekł do Samuela: Nie patrz na jego wygląd ani na jego wzrost, bo go odrzuciłem. Pan bowiem nie patrzy tak, jak patrzy człowiek: człowiek patrzy na wygląd zewnętrzny, lecz Pan patrzy na serce" (ESV). Bóg jest bardziej zainteresowany stanem czyjegoś serca niż zewnętrznymi wyznacznikami, takimi jak fryzury. Podobnie, 1 List Piotra 3:3-4 radzi chrześcijankom: "Niech waszą ozdobą nie będzie to, co zewnętrzne - zaplatanie włosów, zakładanie złotej biżuterii czy noszona odzież - ale niech waszą ozdobą będzie ukryta osoba serca z nieprzemijającym pięknem łagodnego i cichego ducha, który w oczach Boga jest bardzo cenny" (ESV). Chrześcijanie, zarówno mężczyźni, jak i kobiety, są wezwani do przedkładania pobożności nad zewnętrzne pozory.
Określanie dredów jako z natury antychrześcijańskich byłoby niedokładne. Biblia nie nakazuje konkretnych fryzur i z pewnością nie potępia dredów. Zamiast tego naucza, że zewnętrzna ekspresja wierzącego powinna odzwierciedlać serce oddane Bogu.
Dredy, jak każda inna fryzura, są same w sobie neutralne. Ich znaczenie zależy od intencji i przekonań osoby, która je nosi. Ta neutralność powinna nas upewnić, że nie ma nieodłącznego konfliktu między dredami a wiarą chrześcijańską. Jeśli chrześcijanin nosi dredy, aby wyrazić tożsamość kulturową, nie ma biblijnego nakazu przeciwko temu. Byłoby jednak problematyczne, gdyby dredy były noszone w celu symbolizowania buntu przeciwko Bogu lub kojarzenia się z praktykami lub ruchami sprzecznymi z biblijnym chrześcijaństwem.