Pytanie
Czym jest dedukcyjne studiowanie Biblii?
Odpowiedź
"Dedukcyjna" metoda studiowania Biblii polega na wybraniu określonego tematu, a następnie przejrzeniu Biblii i znalezieniu fragmentów, które potwierdzają ten temat. Jest to związane z "tematycznym podejściem" do studiowania Biblii.
Inną formą studiowania Biblii, w przeciwieństwie do metody dedukcyjnej, jest metoda indukcyjna. Stosując metodę indukcyjną, studenci biorą werset lub fragment, rozkładają go na części i badają jego szczegóły, aby wyciągnąć znaczenie.
Istnieją dwa rodzaje rozumowania: dedukcyjne i indukcyjne. Rozumowanie dedukcyjne przechodzi od ogółu do szczegółu. Rozumowanie indukcyjne porusza się w drugą stronę, od szczegółu do ogółu.
Rozumowanie dedukcyjne zaczyna się od ogólnego lub uniwersalnego stwierdzenia, a następnie szuka szczegółów na jego poparcie, aby dokonać konkretnego zastosowania. Ktoś mógłby więc powiedzieć: "Wszyscy ludzie są śmiertelni. Bob jest mężczyzną. Dlatego Bob jest śmiertelny". Ogólne stwierdzenie "Wszyscy ludzie są śmiertelni" jest punktem wyjścia, a rozumowanie dedukcyjne prowadzi go do wniosku, że Bob jest śmiertelny. Jeśli ogólne stwierdzenie wyjściowe i drugie stwierdzenie są prawdziwe, to konkretny wniosek jest również prawdziwy. Jeśli którekolwiek z nich jest fałszywe, wówczas konkretny wniosek jest nieważny.
Rozumowanie indukcyjne zaczyna się od szczegółów i przechodzi do ogólnego wniosku. Aby to zilustrować, załóżmy, że mężczyzna ma torbę pełną przedmiotów i wyciąga z niej jeden czerwony kamień. Następną wyciągniętą rzeczą jest również czerwony kamień i tak dalej. Po czterech lub pięciu razach wyciągania czerwonego kamienia, mężczyzna dochodzi do wniosku, że torba jest pełna czerwonych kamieni. Użył indukcji, biorąc konkretny szczegół "czerwonego kamienia" i stosując go do ogólnego przypadku: "Wszystkie kamienie w torbie są czerwone".
Dedukcyjne studium Biblii polega więc po prostu na przyjęciu ogólnego stwierdzenia, a następnie przejściu do Pisma Świętego w celu znalezienia szczegółów, które je potwierdzają (lub obalają). Indukcyjne studium Biblii działa odwrotnie. Zaczyna się od szczegółów Pisma Świętego, a następnie buduje ogólne lub uniwersalne stwierdzenie w oparciu o te szczegóły.
Przykładem dedukcyjnego studiowania Biblii może być rozpoczęcie od ogólnego stwierdzenia: "Grzech prowadzi do śmierci". Następnie badacz Biblii musi przejść do Pisma Świętego, aby znaleźć fragmenty, które potwierdzają to stwierdzenie. Może zacytować List do Rzymian 5:12, List do Rzymian 6:23, Księgę Ezechiela 18:20 i Księgę Jeremiasza 31:30. Jeśli stwierdzi, że Pismo Święte rzeczywiście popiera jego założenie, że grzech prowadzi do śmierci, może następnie dokonać bardziej szczegółowego zastosowania: wszyscy jesteśmy w niebezpieczeństwie śmierci, ponieważ wszyscy jesteśmy grzesznikami (Rzymian 3:23).
Słabość dedukcyjnej metody studiowania Biblii została już wspomniana: jeśli zaczniemy od fałszywej przesłanki, nie dojdziemy do właściwego wniosku. Na przykład możemy zacząć od ogólnego stwierdzenia: "Wszystkie anioły mają skrzydła". Możemy nawet znaleźć fragment lub dwa w Piśmie Świętym, które wspominają o skrzydłach aniołów, takie jak Izajasza 6: 2. Ale jeśli nasz wniosek brzmi: "Michał ma skrzydła, ponieważ Michał jest aniołem", to jesteśmy na chwiejnym gruncie. Biblia wspomina o Michale Archaniele (Judy 1:9), ale nigdy nie wspomina o jego skrzydłach. W rzeczywistości Biblia nigdy nie mówi, że wszystkie istoty anielskie mają skrzydła; niektóre anioły mają, ale być może nie wszystkie. Dedukcyjne studium Biblii, aby było korzystne, musi zaczynać się od uniwersalnej prawdy zakorzenionej w Piśmie Świętym. Jeśli zaczynamy od domysłów lub własnych pomysłów, kończymy z możliwym fałszem.
W przypadku niewłaściwego zastosowania dedukcyjne studium Biblii przyjmuje aspekty rozumowania a priori i eisegezy biblijnej. Innymi słowy, dedukcyjne studium Biblii może ułatwić osobie wyciąganie wniosków przed faktem (a priori) studiowania tekstu biblijnego lub odczytywania w nim (eisegesis) własnego znaczenia. Oczywiście taka praktyka jest niebezpieczna i nieodpowiedzialna, ponieważ wnioski, które można wyciągnąć, są często przedwczesne, subiektywne i fałszywe.
Prawidłowo stosowane dedukcyjne studium Biblii jest podobne do tematycznego studium Biblii. Bierzemy ogólny temat, taki jak miłość Boża, i znajdujemy wszystko, co Biblia (lub księga Biblii) mówi na ten temat. Na podstawie zebranych szczegółów możemy wyciągnąć wnioski. W ten sposób dedukcyjne studium Biblii jest użytecznym narzędziem do studiowania szerokich tematów Pisma Świętego.
Inną formą studiowania Biblii, w przeciwieństwie do metody dedukcyjnej, jest metoda indukcyjna. Stosując metodę indukcyjną, studenci biorą werset lub fragment, rozkładają go na części i badają jego szczegóły, aby wyciągnąć znaczenie.
Istnieją dwa rodzaje rozumowania: dedukcyjne i indukcyjne. Rozumowanie dedukcyjne przechodzi od ogółu do szczegółu. Rozumowanie indukcyjne porusza się w drugą stronę, od szczegółu do ogółu.
Rozumowanie dedukcyjne zaczyna się od ogólnego lub uniwersalnego stwierdzenia, a następnie szuka szczegółów na jego poparcie, aby dokonać konkretnego zastosowania. Ktoś mógłby więc powiedzieć: "Wszyscy ludzie są śmiertelni. Bob jest mężczyzną. Dlatego Bob jest śmiertelny". Ogólne stwierdzenie "Wszyscy ludzie są śmiertelni" jest punktem wyjścia, a rozumowanie dedukcyjne prowadzi go do wniosku, że Bob jest śmiertelny. Jeśli ogólne stwierdzenie wyjściowe i drugie stwierdzenie są prawdziwe, to konkretny wniosek jest również prawdziwy. Jeśli którekolwiek z nich jest fałszywe, wówczas konkretny wniosek jest nieważny.
Rozumowanie indukcyjne zaczyna się od szczegółów i przechodzi do ogólnego wniosku. Aby to zilustrować, załóżmy, że mężczyzna ma torbę pełną przedmiotów i wyciąga z niej jeden czerwony kamień. Następną wyciągniętą rzeczą jest również czerwony kamień i tak dalej. Po czterech lub pięciu razach wyciągania czerwonego kamienia, mężczyzna dochodzi do wniosku, że torba jest pełna czerwonych kamieni. Użył indukcji, biorąc konkretny szczegół "czerwonego kamienia" i stosując go do ogólnego przypadku: "Wszystkie kamienie w torbie są czerwone".
Dedukcyjne studium Biblii polega więc po prostu na przyjęciu ogólnego stwierdzenia, a następnie przejściu do Pisma Świętego w celu znalezienia szczegółów, które je potwierdzają (lub obalają). Indukcyjne studium Biblii działa odwrotnie. Zaczyna się od szczegółów Pisma Świętego, a następnie buduje ogólne lub uniwersalne stwierdzenie w oparciu o te szczegóły.
Przykładem dedukcyjnego studiowania Biblii może być rozpoczęcie od ogólnego stwierdzenia: "Grzech prowadzi do śmierci". Następnie badacz Biblii musi przejść do Pisma Świętego, aby znaleźć fragmenty, które potwierdzają to stwierdzenie. Może zacytować List do Rzymian 5:12, List do Rzymian 6:23, Księgę Ezechiela 18:20 i Księgę Jeremiasza 31:30. Jeśli stwierdzi, że Pismo Święte rzeczywiście popiera jego założenie, że grzech prowadzi do śmierci, może następnie dokonać bardziej szczegółowego zastosowania: wszyscy jesteśmy w niebezpieczeństwie śmierci, ponieważ wszyscy jesteśmy grzesznikami (Rzymian 3:23).
Słabość dedukcyjnej metody studiowania Biblii została już wspomniana: jeśli zaczniemy od fałszywej przesłanki, nie dojdziemy do właściwego wniosku. Na przykład możemy zacząć od ogólnego stwierdzenia: "Wszystkie anioły mają skrzydła". Możemy nawet znaleźć fragment lub dwa w Piśmie Świętym, które wspominają o skrzydłach aniołów, takie jak Izajasza 6: 2. Ale jeśli nasz wniosek brzmi: "Michał ma skrzydła, ponieważ Michał jest aniołem", to jesteśmy na chwiejnym gruncie. Biblia wspomina o Michale Archaniele (Judy 1:9), ale nigdy nie wspomina o jego skrzydłach. W rzeczywistości Biblia nigdy nie mówi, że wszystkie istoty anielskie mają skrzydła; niektóre anioły mają, ale być może nie wszystkie. Dedukcyjne studium Biblii, aby było korzystne, musi zaczynać się od uniwersalnej prawdy zakorzenionej w Piśmie Świętym. Jeśli zaczynamy od domysłów lub własnych pomysłów, kończymy z możliwym fałszem.
W przypadku niewłaściwego zastosowania dedukcyjne studium Biblii przyjmuje aspekty rozumowania a priori i eisegezy biblijnej. Innymi słowy, dedukcyjne studium Biblii może ułatwić osobie wyciąganie wniosków przed faktem (a priori) studiowania tekstu biblijnego lub odczytywania w nim (eisegesis) własnego znaczenia. Oczywiście taka praktyka jest niebezpieczna i nieodpowiedzialna, ponieważ wnioski, które można wyciągnąć, są często przedwczesne, subiektywne i fałszywe.
Prawidłowo stosowane dedukcyjne studium Biblii jest podobne do tematycznego studium Biblii. Bierzemy ogólny temat, taki jak miłość Boża, i znajdujemy wszystko, co Biblia (lub księga Biblii) mówi na ten temat. Na podstawie zebranych szczegółów możemy wyciągnąć wnioski. W ten sposób dedukcyjne studium Biblii jest użytecznym narzędziem do studiowania szerokich tematów Pisma Świętego.