Pytanie
Czy Bóg ma swoich ulubieńców?
Odpowiedź
To, czy Bóg ma faworytów, czy też nie, jest trudnym pytaniem, ponieważ opiera się na naszym ludzkim rozumieniu faworyzowania, które zwykle oznacza niesprawiedliwe traktowanie każdego, kto nie jest faworyzowany. Aby w pełni zrozumieć odpowiedź, musimy zacząć od prawdy, że Bóg jest zawsze sprawiedliwy (Powtórzonego Prawa 32:4; Psalm 7:11). Wiemy, że kocha każdego, ponieważ każda istota ludzka została stworzona na Jego podobieństwo (Jana 3:16; Lamentacje 3:22-23; Rodzaju 1:26). Jego osąd jest zawsze słuszny. Jeśli więc On kogoś faworyzuje, jest to jedyna słuszna rzecz, jaką może uczynić.
Kiedy myślimy o faworyzowaniu, wyobrażamy sobie miejsce o wyższym statusie i mniejszej odpowiedzialności. Ale Boża łaska często wiąże się z dodatkowymi obowiązkami i trudniejszymi wyzwaniami. Jezus był ucieleśnieniem wszystkiego, co Bóg faworyzuje. Wielokrotnie w Piśmie Świętym Bóg nazywa Jezusa "Moim Wybrańcem" (np. Izajasza 42:1; Mateusza 3:17; 12:18; Łukasza 9:35). Tytuł ten jest również używany w odniesieniu do Izraela (Iz 45:4; 65:9; 1 Krl 11:13). Bóg wybierał proroków i królów z własnych, suwerennych powodów (Wj 33:17; Daniela 10:11; 1 Samuela 2:26). Bóg wybrał Salomona spośród wszystkich synów Dawida na następnego króla (1 Kronik 28:5-6). Obdarzył go bogactwem, popularnością i mądrością (1 Krl 5:12).
Jednak wielu z tych, których Bóg faworyzował, było prześladowanych i cierpiało z powodu odpowiedzialności, jaką Bóg na nich nałożył. Anioł Gabriel pozdrowił Marię tymi słowami: "Bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z tobą" (Łk 1:28). Nie mamy dalszych zapisów na temat tego, dlaczego Maria została wybrana, ale wynikiem Bożej łaski dla niej było to, że musiała znosić wielki smutek i trudności jako matka Mesjasza. "Miecz" miał "przebić jej duszę" (Łukasza 2:35). List do Rzymian 9:14-16 podsumowuje suwerenne prawo Boga do wyboru: "Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Wcale nie! Mówi bowiem do Mojżesza: "Zmiłuję się nad tym, nad kim się zmiłuję, i zlituję się nad tym, nad kim się zlituję". Nie zależy to zatem od ludzkiego pragnienia czy wysiłku, ale od Bożego miłosierdzia".
Czy więc Boża łaska jest arbitralna? Czy nasze wybory mają jakikolwiek wpływ na to, czy należymy do grona Jego faworytów? Izajasz 66:2 mówi: "Na tych patrzę z łaską, którzy są pokorni i skruszeni w duchu, którzy drżą na moje słowo". Bóg chce okazać nam wszystkim swoją łaskę, ale w swojej suwerennej wiedzy wybiera niektórych do specjalnego zadania i błogosławieństwa. Kiedy Bóg dał Mojżeszowi instrukcje dotyczące budowy przybytku, wymienił dwóch mężczyzn, których specjalnie wybrał do wykonania pracy artystycznej. "Wtedy Pan rzekł do Mojżesza: 'Patrz, wybrałem Bezalela, syna Uriego. . i napełniłem go Duchem Bożym, mądrością, zrozumieniem i wiedzą. . . . Ponadto wyznaczyłem mu do pomocy Oholiaba, syna Achisamaka, z plemienia Dana" (Wj 31:1-4, 6). Czasami Bóg wybiera ludzi, ponieważ obdarzył ich w szczególny sposób do specjalnej służby. Gdy wypełniają powołanie, które Bóg nałożył na ich życie, znajdują u Niego łaskę (Wj 33:13).
Bóg nie jest ograniczony w swojej łasce. Nie szereguje nas według ważności, ani też Jego łaska nie jest czymś, o co musimy konkurować między sobą. Każde dziecko Boże, które przychodzi do Niego przez wiarę w Jezusa Chrystusa, ma łaskę Boga. Psalm 5:12 mówi: "Albowiem błogosławisz sprawiedliwemu, Panie; osłaniasz go łaską jak tarczą". To nie nasza własna sprawiedliwość zasługuje na łaskę; zostaliśmy uznani za sprawiedliwych poprzez oczyszczenie z naszych grzechów krwią Chrystusa (Rzymian 5:1; 2 Koryntian 5:21). Gdy wzrastamy w wierze i staramy się Mu podobać, Bóg okazuje swoją łaskę, zbliżając się do nas (Jk 4:8). On pragnie obdarzyć łaską każdego, kto Go szuka (Jeremiasza 29:13). Udziela On duchowych darów wszystkim swoim dzieciom, aby wykorzystywały je w Jego służbie (1 Koryntian 12:5-7; 1 Piotra 4:10). Nawet dyscyplina Pana jest sposobem okazywania łaski Jego dzieciom. W Liście do Hebrajczyków 12:5-6 czytamy: "Synu mój, nie lekceważ karności Pańskiej i nie trać ducha, gdy cię upomina, gdyż Pan karci tego, kogo miłuje, i karze każdego, kogo przyjmuje za syna".
Ulubieńcami Boga są Jego dzieci, kupione przez krew Jego Syna (J 1:12). Gdy czcimy Jezusa, łaska Boża podąża za nami. Łaska ta może przejawiać się poprzez większą odpowiedzialność, błogosławieństwo, a nawet cierpienie ze względu na Niego (Dz 5:41). Nagrodą za Jego przychylność jest obietnica, że "wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu tym, którzy Boga miłują i według postanowienia Jego powołani są" (Rz 8:28). Kiedy jesteśmy ulubieńcami Boga, wiemy, że On zawsze jest z nami i wynagrodzi nas za wszystko, co dla Niego robimy (Mt 28:20; Obj 22:12).
Kiedy myślimy o faworyzowaniu, wyobrażamy sobie miejsce o wyższym statusie i mniejszej odpowiedzialności. Ale Boża łaska często wiąże się z dodatkowymi obowiązkami i trudniejszymi wyzwaniami. Jezus był ucieleśnieniem wszystkiego, co Bóg faworyzuje. Wielokrotnie w Piśmie Świętym Bóg nazywa Jezusa "Moim Wybrańcem" (np. Izajasza 42:1; Mateusza 3:17; 12:18; Łukasza 9:35). Tytuł ten jest również używany w odniesieniu do Izraela (Iz 45:4; 65:9; 1 Krl 11:13). Bóg wybierał proroków i królów z własnych, suwerennych powodów (Wj 33:17; Daniela 10:11; 1 Samuela 2:26). Bóg wybrał Salomona spośród wszystkich synów Dawida na następnego króla (1 Kronik 28:5-6). Obdarzył go bogactwem, popularnością i mądrością (1 Krl 5:12).
Jednak wielu z tych, których Bóg faworyzował, było prześladowanych i cierpiało z powodu odpowiedzialności, jaką Bóg na nich nałożył. Anioł Gabriel pozdrowił Marię tymi słowami: "Bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z tobą" (Łk 1:28). Nie mamy dalszych zapisów na temat tego, dlaczego Maria została wybrana, ale wynikiem Bożej łaski dla niej było to, że musiała znosić wielki smutek i trudności jako matka Mesjasza. "Miecz" miał "przebić jej duszę" (Łukasza 2:35). List do Rzymian 9:14-16 podsumowuje suwerenne prawo Boga do wyboru: "Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Wcale nie! Mówi bowiem do Mojżesza: "Zmiłuję się nad tym, nad kim się zmiłuję, i zlituję się nad tym, nad kim się zlituję". Nie zależy to zatem od ludzkiego pragnienia czy wysiłku, ale od Bożego miłosierdzia".
Czy więc Boża łaska jest arbitralna? Czy nasze wybory mają jakikolwiek wpływ na to, czy należymy do grona Jego faworytów? Izajasz 66:2 mówi: "Na tych patrzę z łaską, którzy są pokorni i skruszeni w duchu, którzy drżą na moje słowo". Bóg chce okazać nam wszystkim swoją łaskę, ale w swojej suwerennej wiedzy wybiera niektórych do specjalnego zadania i błogosławieństwa. Kiedy Bóg dał Mojżeszowi instrukcje dotyczące budowy przybytku, wymienił dwóch mężczyzn, których specjalnie wybrał do wykonania pracy artystycznej. "Wtedy Pan rzekł do Mojżesza: 'Patrz, wybrałem Bezalela, syna Uriego. . i napełniłem go Duchem Bożym, mądrością, zrozumieniem i wiedzą. . . . Ponadto wyznaczyłem mu do pomocy Oholiaba, syna Achisamaka, z plemienia Dana" (Wj 31:1-4, 6). Czasami Bóg wybiera ludzi, ponieważ obdarzył ich w szczególny sposób do specjalnej służby. Gdy wypełniają powołanie, które Bóg nałożył na ich życie, znajdują u Niego łaskę (Wj 33:13).
Bóg nie jest ograniczony w swojej łasce. Nie szereguje nas według ważności, ani też Jego łaska nie jest czymś, o co musimy konkurować między sobą. Każde dziecko Boże, które przychodzi do Niego przez wiarę w Jezusa Chrystusa, ma łaskę Boga. Psalm 5:12 mówi: "Albowiem błogosławisz sprawiedliwemu, Panie; osłaniasz go łaską jak tarczą". To nie nasza własna sprawiedliwość zasługuje na łaskę; zostaliśmy uznani za sprawiedliwych poprzez oczyszczenie z naszych grzechów krwią Chrystusa (Rzymian 5:1; 2 Koryntian 5:21). Gdy wzrastamy w wierze i staramy się Mu podobać, Bóg okazuje swoją łaskę, zbliżając się do nas (Jk 4:8). On pragnie obdarzyć łaską każdego, kto Go szuka (Jeremiasza 29:13). Udziela On duchowych darów wszystkim swoim dzieciom, aby wykorzystywały je w Jego służbie (1 Koryntian 12:5-7; 1 Piotra 4:10). Nawet dyscyplina Pana jest sposobem okazywania łaski Jego dzieciom. W Liście do Hebrajczyków 12:5-6 czytamy: "Synu mój, nie lekceważ karności Pańskiej i nie trać ducha, gdy cię upomina, gdyż Pan karci tego, kogo miłuje, i karze każdego, kogo przyjmuje za syna".
Ulubieńcami Boga są Jego dzieci, kupione przez krew Jego Syna (J 1:12). Gdy czcimy Jezusa, łaska Boża podąża za nami. Łaska ta może przejawiać się poprzez większą odpowiedzialność, błogosławieństwo, a nawet cierpienie ze względu na Niego (Dz 5:41). Nagrodą za Jego przychylność jest obietnica, że "wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu tym, którzy Boga miłują i według postanowienia Jego powołani są" (Rz 8:28). Kiedy jesteśmy ulubieńcami Boga, wiemy, że On zawsze jest z nami i wynagrodzi nas za wszystko, co dla Niego robimy (Mt 28:20; Obj 22:12).