Pytanie: Jak powinno wyglądać życie chrześcijańskie?
Odpowiedź:
Życie chrześcijańskie powinno być życiem z wiary. To przez wiarę wkraczamy w życie chrześcijańskie i to przez wiarę żyjemy zgodnie z nią. Gdy zaczynamy życie chrześcijańskie przychodząc do Chrystusa po przebaczenie grzechu, rozumiemy, że to czego szukamy nie możemy osiągnąć w żaden inny sposób aniżeli przez wiarę. Nie możemy wypracować naszej drogi do nieba, ponieważ nic co kiedykolwiek moglibyśmy uczynić nie jest wystarczające. Ci, którzy wierzą, że mogą osiągnąć życie wieczne przez przestrzeganie zasad i przepisów- listy tego co robić i czego nie robić- zaprzeczają temu, czego Biblia w wyraźny sposób naucza. "A że przez zakon nikt nie zostaje usprawiedliwiony przed Bogiem, to rzecz oczywista, bo: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie" (Galacjan 3.11). Faryzeusze za czasów Jezusa odrzucili Chrystusa, ponieważ powiedział im tą właśnie prawdę, że ich wszystkie sprawiedliwe uczynki są bezwartościowe i jedynie wiara w Mesjasza może ich zbawić.
W Rzymian 1, Paweł mówi, że ewangelia Jezusa Chrystusa jest mocą, która nas zbawia, że ewangelia jest dobrą nowiną, że wszyscy, którzy wierzą w niego będą mieli życie wieczne. Gdy wkraczamy w życie chrześcijańskie przez wiarę w dobrą nowinę, widzimy, że nasza wiara wzrasta, gdy coraz bardziej i bardziej poznajemy Boga, który nas zbawił. Ewangelia Chrystusa rzeczywiście objawia nam Boga, gdy żyjemy tak by przybliżać się do niego każdego dnia. Rzymian 1.17 mówi, "bo usprawiedliwienie Boże w niej bywa objawione, z wiary w wiarę, jak napisano: A sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Zatem częścią życia chrześcijańskiego jest pilne czytanie i studiowanie Słowa, połączone z modlitwą o zrozumienie i mądrość oraz bliższej, bardziej intymnej relacji z Bogiem poprzez Ducha Świętego.
Życie chrześcijańskie ma być również śmiercią dla siebie, aby żyć życiem z wiary. Paweł powiedział Galacjanom, "Z Chrystusem jestem ukrzyżowany; żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie" (Galacjan 2.20). Być ukrzyżowanym w Chrystusie oznacza, że uznajemy naszą starą naturę jako przybitą do krzyża i wybieramy, by żyć nową naturą, która jest w Chrystusie (2 Koryntian 5.17). Ten, który nas ukochał i umarł za nas, żyje w nas, a życie które teraz przeżywamy jest z wiary w niego. Życie chrześcijańskie oznacza poświęcanie naszych pragnień, ambicji i chwały, zastępując je tymi Chrystusowymi. Możemy to czynić jedynie poprzez wiarę, którą Chrystus nam daje przez swoją łaskę. Częścią życia chrześcijańskiego jest modlitwa w tym celu.
Życie chrześcijańskie ma również zachować nas do końca. Hebrajczyków 10.38-39 omawia tą kwestię cytując fragment Starego Testamentu proroka Habakuka: "a sprawiedliwy mój z wiary żyć będzie; lecz jeśli się cofnie, nie będzie dusza moja miała w nim upodobania." Bóg nie ma upodobania w kimś, kto "cofa się" od niego po tym, jak złożył zobowiązanie, ale ci, którzy żyją z wiary nigdy się nie cofną, ponieważ są wzmacniani Duchem Świętym, który zapewnia nas, że będziemy trwać w Chrystusie do końca (Efezjan 1.13-14). Autor Hebrajczyków, kontynuuje aby sprawdzić tą prawdę w wersecie 39: "Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się cofają i giną, lecz z tych, którzy wierzą i zachowują duszę." Prawdziwy wierzący wytrwa do końca.
Zatem życie chrześcijańskie jest życiem z wiary w Boga, który nas zbawił, wzmacnia nas, pieczętuje dla nieba i dzięki tej mocy jesteśmy strzeżeni na zawsze. Życie wiarą z dnia na dzień sprawia, że wzrastamy i wzmacniamy się gdy szukamy Boga w jego Słowie i poprzez modlitwę, gdy jesteśmy złączeni z innymi chrześcijanami, których celem również jest upodobnianie się do Chrystusa.
