Odpowiedź:
Biblia mówi nam, że Izraelici mieli jeść jedynie przaśny chleb co roku podczas Święta Paschy, jako pamiątkę Wyjścia z niewoli egipskiej. Skoro dzieci Izraela opuściły Egipt w pośpiechu, nie mieli czasu czekać, aby chleb urósł, więc w tą pierwszą Paschę został zrobiony bez zakwasu, znanego również jako drożdże. W opisie przygotowania chleba jak i powodu dla jakiego został uczyniony Biblia mówi nam, "Nie będziesz przy niej jadł zakwaszonego ciasta przez siedem dni. Będziesz jadł przy niej przaśniki - chleb nędzy, gdyż w pośpiechu wyszedłeś z ziemi egipskiej - abyś pamiętał dzień twego wyjścia z ziemi egipskiej przez wszystkie dni twojego życia" (5 Ks. Mojżeszowa 16.3). Dalsze nakazy odnośnie jedzenia przaśnego chleba pojawiają się w 2 Ks. Mojżeszowej 12.8; 29.2 oraz 4 Ks. Mojżeszowej 9.11. Do dzisiaj w domach żydowskich świętowanie Paschy wiąże się ze spożywaniem przaśnego chleba.
Zgodnie z leksykonem hebrajskim, termin "chleb przaśny" pochodzi od słowa matzoh, który oznacza "chleb czy ciasto bez zakwasu." Leksykon również podaje, że matzohz z kolei pochodzi od słowa, które oznacza "odsączać" Odnosząc się do tego drugiego hebrajskiego słowa, leksykon stwierdza: „w sensie chciwego pożerania słodyczy.” Zatem, jest całkiem możliwe, że przaśny chleb, chociaż mógł być ciężki i płaski, mógł również mieć słodki smak.
W Biblii zakwas jest prawie zawsze symbolem grzechu. Podobnie jak zakwas przenika całą powierzchnię ciasta, tak grzech rozprzestrzenia się w człowieku, kościele czy narodzie, ostatecznie przytłaczając i doprowadzając swoich uczestników do niewoli i na końcu do śmierci (Galacjan 5.9). Rzymian 6.23 mówi nam, że "zapłatą za grzech jest śmierć", która jest Bożym sądem za grzech i z tego powodu umarł Chrystus- aby zapewnić drogę wyjścia spod sądu za grzech, jeśli człowiek odpokutuje za swoje grzechy, przyjmie Chrystusa jako ofiarę paschalną i doświadczy przemiany swojego serca, tak aby mógł dostosować swoje życie do tego, co nakazuje Bóg.
