Pytanie: Co mówi Biblia na temat braku zwyczaju modlenia się?
Odpowiedź:
Modlitwa jest siłą napędową drogi chrześcijanina z Bogiem. Modlitwa łączy nas z Bogiem, modlitwa jest aktywnym sposobem kochania i łączenia się z innymi, a także stwarza miejsce w sercu modlącego się na Boży głos korygujący. Biblia mówi, aby "modlić się bez ustanku" (1 Tesaloniczan 5.17), zatem wszystko inne co nie jest stałą postawą modlitwy i komunikacji z Bogiem jest grzechem. Cokolwiek, co przerywa nasze połączenie z Bogiem lub prowadzi do polegania na samym sobie jest złe.
Możemy patrzeć na działanie Adama i Ewy z 1 Ks. Mojżeszowej 3 jako typ braku modlitwy. Jedzą z drzewa poznania dobra i zła i będąc zawstydzonymi przestają rozmawiać z Panem, gdy ten przychodzi, aby spotkać się z nimi w ogrodzie. Odłączają się od Boga z powodu ich grzechu; ich komunikacja z nim zostaje przerwana. "Brak modlitwy" Adama i Ewy było grzechem i był spowodowany ich grzechem.
Czy możesz sobie wyobrazić kogoś, kto twierdzi, że jest twoim najlepszym przyjacielem i nigdy z tobą nie rozmawia? Jakakolwiek przyjaźń by to nie była to z pewnością zostałaby nadwyrężona. Podobnie relacja z Bogiem jest zubożała i sfatygowana bez komunikacji. Brak modlitwy jest zaprzeczeniem dobrej relacji z Bogiem. Boży ludzie będą mieli naturalne pragnienie rozmawiania ze swoim Panem. "Panie, od rana racz słuchać głosu mojego; Rano przedkładam ci ofiarę i wyczekuję" (Psalm 5.4). Biblijnym nakazom modlitwy towarzyszą wspaniałe obietnice: "Bliski jest Pan wszystkim, którzy go wzywają, wszystkim, którzy go wzywają w prawdzie" (Psalm 145.18; tłum. Biblia Gdańska).
Chrystus jest naszym najlepszym przykładem życia pełnego modlitwy. On sam był człowiekiem modlitwy (zobacz Ew. Łukasza 3.21; 5.16; 9.18, 28; 11.1) i nauczał swoich naśladowców, aby się modlili (Ew. Łukasza 11.2-4). Jeśli Syn Człowieczy dostrzegał osobistą potrzebę modlitwy, o ile bardziej my powinniśmy widzieć taką samą potrzebę w nas samych?
Brak modlitwy ignoruje dar wstawiennictwa, który dał nam Bóg. Jesteśmy powołani do tego, aby modlić się o naszych braci i siostry w Chrystusie (Jakuba 5.16). Paweł często nawoływał ludzi wierzących do modlitwy o niego samego (Efezjan 6.19; Kolosan 4.3; 1 Tesaloniczan 5.25) i on był wierny w modlitwie o nich (Efezjan 1.16; Kolosan 1.9). Prorok Samuel postrzegał modlitwy na rzecz ludu Izraela jako niezbędną część jego służby: "Również i ja daleki jestem od tego, aby zgrzeszyć przeciwko Panu przez zaniechanie modlitwy za wami" (1 Ks. Samuela 12.23). Zgodnie z Samuelem, zaprzestanie modlitwy jest grzechem.
Brak modlitwy to sprzeciw wobec Bożego nakazu by kochać innych. I mamy się modlić nie tylko o tych ludzi o których łatwo jest się nam modlić. "Przede wszystkim więc napominam, aby zanosić błagania, modlitwy, prośby, dziękczynienia za wszystkich ludzi..." (1 Tymoteusza 2.1). Jezus mówi nam, że musimy modlić się za tych, którzy nas prześladują (Ew. Mateusza 5.44). To jest przesłanie Chrystusa, by kochać i wspierać każdego w modlitwie, nawet tych, których ciężko jest kochać.
Modlitwa stwarza przestrzeń do usłyszenia Bożego głosu napomnienia. Brak modlitwy osłabia naszą zdolność słyszenia Chrystusa, gdy szepcze słowa napomnienia i przekonuje naszego ducha. Hebrajczyków 12.2 przypomina nam, że Chrystus jest "sprawcą i dokończycielem wiary." Bez jego Ducha mieszkającego w naszych sercach, bylibyśmy na wyboistej drodze podążając za własnymi osądami. Gdy modlimy się o wypełnianie się woli Bożej, "na ziemi jak i na niebie" (Ew. Mateusza 6.10), ujawnia się przekorność naszej własnej woli.
Ew. Mateusza 26.41 podaje kolejne upomnienie: "Czuwajcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokuszenie..." Brak modlitwy zaciemnia nasze serca prowadząc do pokus nas otaczających co prowadzi do dalszego grzechu. Stajemy się mądrzy wobec ścieżek naszego serca jedynie dzięki oświeceniu i wskazówkom Ducha. I to jedynie dzięki mocy Ducha, nasze modlitwy są skuteczne (zobacz Rzymian 8.26-27).
Modlitwa jest naszą linią życia i połączeniem z Bogiem. Chrystus ukazał nam życie przeciwne do braku modlitwy podczas jego ziemskiej wędrówki i dał nam przykład życia przepełnionego modlitwą.
