Pytanie: Co mogę zrobić, gdy doświadczam duchowego ataku?
Odpowiedź:
Pierwsza rzecz, którą należy zrobić jeśli wierzymy, że możemy być pod wpływem duchowego ataku to określenie- najlepiej jak potrafimy, czy to czego doświadczamy jest prawdziwie atakiem duchowym pochodzącym od demonicznych sił czy po prostu efektem życia w grzesznym świecie. Niektórzy ludzie obwiniają za każdy grzech, każdy konflikt i każdy problem demony, które wierzą, że muszą wypędzić. Apostoł Paweł instruuje chrześcijan, aby prowadzili wojnę z grzechem (Rzymian 6) oraz wojnę ze złym tego świata (Efezjan 6.10-18). To czy jesteśmy pod wpływem ataku duchowego pochodzącego od sił demonicznych czy po prostu walczymy ze złem w nas i tym, co zamieszkuje świat, plan bitwy jest taki sam.
Kluczem w planowaniu bitwy jest fragment z Efezjan 6.10-18. Paweł rozpoczyna od tego, że musimy być silni w Panu i działać w jego mocy, a nie walczyć o własnych siłach, które nie mogą się równać z szatanem i jego mocą. Paweł następnie zachęca nas, abyśmy przywdziali zbroję Bożą, która jest jedynym sposobem, aby przeciwstawić się duchowym atakom. W naszej własnej sile i mocy, nie mamy szans "z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich" (werset 12). Jedynie pełna "zbroja Boża" wyposaży nas do przeciwstawienia się duchowym atakom. Możemy być silni jedynie w mocy Pana; to zbroja Boża, która nas chroni i nasza bitwa prawdziwie toczona jest przeciwko duchowym siłom zła tego świata.
Efezjan 6.13-18 podaje nam opis duchowej zbroi Bożej jaką daje nam Bóg i dobra wiadomość jest taka, że zbroja ta od razu jest dostępna dla wszystkich, którzy należą do Chrystusa. Mamy stać pewnie przepasani prawdą, z przypiętym pancerzem sprawiedliwości, obuwszy nogi, by być gotowymi do zwiastowania ewangelii pokoju, trzymając tarczę wiary, nosząc przyłbicę zbawienia i miecz Ducha, którym jest Słowo Boże. Mamy również powiedziane, "Wszystko to czyńcie modląc się i prosząc Boga o pomoc" (Efezjan 6.18; tłum. Biblia Warszawsko- Praska). Co te poszczególne elementy duchowej zbroi reprezentują w duchowej walce? Mamy mówić prawdę wobec kłamstw szatana. Mamy odpoczywać wiedząc, że jesteśmy uznani sprawiedliwymi, ze względu na ofiarę Chrystusa za nas. Mamy zwiastować ewangelię, bez względu na to jak wielki opór napotykamy. Nie mamy być chwiejni w naszej wierze, bez względu na to jak poważnie jesteśmy atakowani. Naszą ostateczną obroną jest pewność naszego zbawienia, pewność że żadna duchowa siła nie jest w stanie nam tego odebrać. Naszą ofensywną bronią jest Słowo Boże, a nie nasze opinie czy uczucia. I na koniec, mamy naśladować przykład Jezusa rozpoznając, że niektóre duchowe zwycięstwa są jedynie dostępne poprzez modlitwę.
Jezus jest naszym ostatecznym przykładem, jeśli chodzi o odpieranie ataków duchowych. Zobacz jak Jezus rozprawiał się z bezpośrednimi atakami szatana, gdy był kuszony na pustyni (Ew. Mateusza 4.1-11). Każda pokusa była odpierana w taki sam sposób- słowami "napisane jest" i cytatem z Pisma Świętego. Jezus wiedział, że Słowo żywego Boga jest najskuteczniejszą bronią przeciwko pokusom szatana. Jeśli sam Jezus używał Słowa, aby przeciwstawiać się szatanowi, czy ośmielamy się używać czegokolwiek innego?
Mocnym przykładem tego jak nie angażować się w duchowe bitwy jest przykład siedmiu synów Skewasa, arcykapłana żydowskiego, którzy chodzili wokół wypędzając złe duchy, próbując wzywać imienia Pana Jezusa nad tymi, którzy byli opętani przez demony. Pewnego dnia zły duch odpowiedział im, "Ja znam Jezusa i wszystko wiem o Pawle, ale wy coście za jedni? A człowiek opętany przez złego ducha rzucił się na nich, powalił wszystkich na ziemię i tak poturbował, że nadzy i pokaleczeni ledwie zdołali uciec z tego domu" (Dzieje Apostolskie 19.15-16). Siedmiu synów Skewasa używało imienia Jezusa, ale dlatego że nie mieli relacji z Jezusem, ich słowa były pozbawione jakiejkolwiek mocy czy autorytetu. Oni nie polegali na Jezusie jako swoim Panu i Zbawicielu i nie stosowali Słowa Bożego w ich duchowej walce. W efekcie czego, doświadczyli wielkiego upokorzenia. Obyśmy wyciągali wnioski z ich złego przykładu i prowadzili duchową walkę, tak jak naucza nas Biblia.
