Pytanie: Co mówi Biblia na temat AIDS/HIV? Czy AIDS/HIV jest sądem Bożym?
Odpowiedź:
Ogólnie rzecz ujmując każda choroba jest sądem Bożym. Adam i Ewa nie znali żadnego zepsucia aż do momentu swojego Upadku. Gdy Bóg wyraził sąd nad Adamem, na świat przyszła śmierć (1 Ks. Mojżeszowa 3.19; Rzymian 5.12). Każda choroba, począwszy od pospolitego przeziębienia aż do raka, jest częścią przekleństwa, a my którzy żyjemy w grzesznym świecie niestety jesteśmy tym zainfekowani. Zatem, rzeczywiście AIDS/HIV i inne choroby są częścią Bożego sądu w grzesznym świecie.
Biblia jasno naucza, że nasze wybory związane są z konsekwencjami. Cokolwiek człowiek sieje to i żąć będzie (Galacjan 6.7-8). Sprawiedliwość przynosi błogosławieństwo: "Strzeż moich przykazań, a będziesz żył..." (Ks. Przyp. Salomona 7.2), a grzech przynosi sąd: "Kto sieje nieprawość, zbiera nieszczęście..." (Ks. Przyp. Salomona 22.8). Jednym z problemów jest to, że chcemy mieć totalną wolność w postępowaniu, bez ponoszenia jakichkolwiek konsekwencji.. Rzeczywistość jest jednak taka, że gdy podejmujemy jakieś działanie, to od razu przyjmujemy skutki tych decyzji. Pismo Święte ostrzega, że grzech seksualny niesie za sobą sąd od Boga. "...Kto się wszeteczeństwa dopuszcza, ten grzeszy przeciwko własnemu ciału" (1 Koryntian 6.18). "...rozpustników bowiem i cudzołożników sądzić będzie Bóg" (Hebrajczyków 13.4). Nie można zaprzeczyć temu, że żyjąc zgodnie z Bożymi zasadami (zachowując wierność małżeńską), znacząco zmniejszamy zagrożenie zarażenia się HIV/AIDS czy innymi chorobami.
Rzymian 1.18-32 jest oskarżeniem poganina i grzesznego świata. Zaczyna się tymi słowami: "Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę." Fragment ten naucza, że grzech homoseksualizmu ma swoje korzenie w wyparciu się Boga. Przynosi wstyd, zepsucie i jest skazane na karę. Skoro takie choroby jak AIDS/HIV w większości przypadków związane są z grzechem seksualnym, muszą być uważane po części za "karę" w jakiej Bóg objawia swój gniew przeciwko nieprawości ludzi (werset 18). Kluczowym wyrażeniem jest to, że "wydał ich Bóg na łup pożądliwości", które pojawia się trzykrotnie. Bóg oddał ich na łup ich pożądliwości (werset 24), łup sromotnych namiętności (werset 26) oraz na pastwę niecnych zmysłów (werset 28). Znaczenie tych wyrażeń podkreśla, że ludzkość wybrała to by iść własną drogą, a Bóg przyzwolił na to. Wyrażenie zgody na to by człowiek miał jeszcze więcej wolności w takim postępowaniu jest karą za poprzedni grzech.
Nie chcemy jednak powiedzieć, że każdy kto choruje na AIDS/HIV jest winny rozwiązłości seksualnej ani też to, że homoseksualizm jest grzechem wykluczonym z łaski zbawienia. Przykre jest to, że niektórzy ludzie zostali zarażeni AIDS/HIV poprzez transfuzję krwi lub nieświadomie poprzez kontakt z osobą zarażoną AIDS/HIV, a najsmutniejsze, gdy do zakażenia dochodzi w łonie matki, nosicielki AIDS/HIV. Reakcją chrześcijanina na AIDS/HIV powinna być łaska i miłosierdzie. Nieważne jak doszło do zakażenia, naszą odpowiedzialnością jest bycie świadkami łaski, miłości, miłosierdzia i przebaczenia. Nie mamy prawa ani też autorytetu do stwierdzania, że zarażenie AIDS/HIV jest wyrazem szczególnego sądu Bożego w życiu tej osoby i jej stylu życia. Naszą odpowiedzialnością jest czynienie dobra wszystkim ludziom (Ew. Łukasza 10.29-37), a ewangelia, którą się dzielimy z innymi jest "mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy..." (Rzymian 1.16).
