Odpowiedź:
W swoim liście do kościoła w Rzymie, Paweł cytuje zdumiewające stwierdzenie z Psalmów: "nie ma człowieka mądrego, nie ma takiego, który szuka Boga" (Rzymian 3.11; tłum. Biblia Poznańska). Jak Paweł, a wcześniej Dawid, mogli złożyć tak daleko idącą deklarację? Ze wszystkich, którzy kiedykolwiek żyli, nawet ani jedna osoba nie poszukiwała prawdziwie Boga? Nie ma wątpliwości, że miliardy ludzi szukało boga, ale nie zawsze szukali prawdziwego Boga.
Fakt ten wiąże się bezpośrednio z grzechem Adama i Ewy pod wpływem kuszenia szatana. Przez całą historię ludzkości, kłamstwo rozpuszczone przez szatana było tak gruntowne, że naturalny człowiek może dostrzec tylko strzępy prawdy o Bogu. W efekcie czego, nasze koncepcje odnośnie Boga są rozmyte. Tylko wtedy, gdy Bóg zdecyduje, aby się nam objawić, poszczególne części zaczynają do siebie pasować, bo nasze oczy otwierają się na prawdę. Dopiero wtedy, prawdziwe szukanie Boga staje się możliwe.
Jezus mówi nam w Ew. Jana 17.3, "A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś." Jezus tutaj mówi nam, że nasze trwanie w poszukiwaniu Boga, pragnienie większego poznawania Go jest kwintesencją prawdziwego życia, wiecznego życia. Najważniejsze myśli jakimi mogą zajmować się nasze myśli to te o Bogu, ponieważ one będę determinować jakość i kierunek naszego życia. Poszukiwanie Boga zatem, jest ciągłą odpowiedzialnością i przywilejem wszystkich chrześcijan.
Wiemy również, że poszukiwanie Boga nie zawsze jest łatwą rzeczą do zrobienia, nie dlatego, że Bóg jest nieuchwytny, ale ze względu na nasze umysły, które są przesiąknięte błędnymi wyobrażeniami i oszustwami zasianymi przez szatana i wzmocnionymi przez kulturę, nie mówiąc już o grzesznej naturze naszych własnych serc i ogólnej zwodniczości grzechu (Ks. Jeremiasz 17.9; Jakuba 1.13-15). Ale dobra wiadomość jest taka, że te błędne przekonania znikają poprzez poznawanie Boga i wzrastanie w naszej relacji z Nim. To zaczyna się, gdy zwracamy się do Niego przy zbawieniu i składamy nasze zaufanie w Jezusie Chrystusie. Gdy jesteśmy zbawieni, otrzymujemy Ducha Świętego, który pomaga nam poznawać Boga i nawet zmieniać nasze serca by chcieć szukać Jego (Efezjan 1.13-14; Filipian 1.6, 2.12-13; Rzymian 8.26-30). Rzymian 12.2 radzi, "A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe i doskonałe." Uczymy się prawdy o Bogu i poszukujemy Jego poprzez czytanie Jego Słowa (Biblii). Poszukujemy Boga także poprzez modlitwę i w czasie uwielbienia. Szukamy Boga zarówno indywidualnie jak i zbiorowo. Spędzanie czasu z innymi wierzącymi w Jezusa, którzy również poszukują Boga jest ważne, bo pomaga nam trwać w Jego poszukiwaniu (Hebrajczyków 10.24-25).
2 Ks. Kronik 15.2-4 (tłum. Biblia Poznańska) jest dla nas pouczająca. Fragment ten został napisany ponad dwa tysiące lat temu do ludzi takich jak my: "Jahwe jest z wami, dopóki wy jesteście z Nim. Jeśli Go szukać będziecie, pozwoli się odnaleźć, ale jeśli Go opuścicie, wtedy i On was opuści. Przez długi czas pozostawał Izrael bez prawdziwego Boga, bez kapłana-nauczyciela i bez Prawa. I zwrócił się w swym nieszczęściu do Jahwe, Boga Izraela, szukał Go, a On pozwolił mu się odnaleźć."
Te instrukcje były proste: Gdy szczerze poszukiwali Boga, sprawy układały się pomyślnie, jednak gdy ich pragnienie poszukania Jego słabło i ostatecznie zupełnie gasło, ich świat się rozpadał. Grzech narastał, moralność spadała, a kontakt z Bogiem ustawał. Upomnienia dla ówczesnych dzieci Bożych są dla nas dzisiaj jasne. "Jeżeli będziesz Go szukał, odnajdziesz Go." Ta głęboka zasada jest powtarzana w całym Piśmie Świętym (5 Ks. Mojżeszowa 4.29; Ks. Jeremiasza 29.13; Ew. Mateusza 7.7; Dz. Apostolskie 17.27; Jakuba 4.8). Chodzi o to, że kiedy zbliżamy się do Boga, On nam się objawia. Bóg nie ukrywa się przed poszukującym sercem.
"I będziecie tam szukać Pana, swego Boga. Znajdziesz go, jeżeli będziesz go szukał całym swoim sercem i całą swoją duszą" (5 Ks. Mojżeszowa 4.29).
"A gdy mnie będziecie szukać, znajdziecie mnie. Gdy mnie będziecie szukać całym swoim sercem" (Ks. Jeremiasza 29.13).
"Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam" (Ew. Mateusza 7.7).
