Pytanie
Czym jest Pasterz Hermasa i czy powinien znajdować się w Biblii?
Odpowiedź
"Pasterz Hermasa" był religijnym dziełem literackim z II i III wieku i był uważany za wartościową książkę przez wielu wczesnych chrześcijan. "Pasterz Hermasa" został nawet uznany za kanoniczne Pismo Święte przez niektórych wczesnych ojców kościoła, takich jak Ireneusz, w okresie, w którym rozpoznawano kanon Nowego Testamentu. Zasadniczo został napisany jako wezwanie do pokuty i przestrzegania surowego moralnego życia.
Autor "Pasterza Hermasa" nie jest znany. Jednak wiele starożytnych źródeł przypisuje to dzieło Hermasowi, który był bratem Piusa I, biskupa Rzymu w latach 140-155. W opowiadaniu Hermas mówi o swoim życiu i rozwoju chrześcijańskich cnót, opowiadając o swojej historii jako uwolnionego chrześcijańskiego niewolnika. W całej książce Hermas udaje prostego człowieka, którego pragnieniem jest być pobożnym i pilnym we wszystkim, co robi. Nauczanie zawarte w księdze ma głównie charakter etyczny, a nie teologiczny. Dzieło podzielone jest na trzy główne części, z których pierwsza opisuje pięć wizji, druga przedstawia 12 nakazów, a ostatnia składa się z dziesięciu przypowieści, czasami określanych jako similitudes (podobieństwa).
Historia obejmuje Hermasa, który staje się niewolnikiem kobiety o imieniu Rhoda. Później, po tym jak dała Hermasowi wolność, ich drogi ponownie się krzyżują. Hermas ma wizję, w której pojawia się Rhoda, prosząc go o przebaczenie, wierząc, że miał pewne nieczyste myśli. To właśnie w tej wizji stara kobieta pomaga mu, mówiąc mu, aby czynił pokutę, a także naprawił grzechy swojego ludu. W innej wizji Hermas jest odwiedzany przez anioła pokuty, który pojawia się jako pasterz i przekazuje pewne prawa i nakazy, które stają się instrumentalne w ustanowieniu wczesnej etyki chrześcijańskiej. Mandaty te pojawiły się również w wizjach, gdy podobny do anioła pasterz udziela swoich instrukcji.
"Pasterz Hermasa" jest również znaczący pod tym względem, że niektóre z jego wizji zdecydowanie wydają się podpisywać pod premilenialnym rozumieniem czasów ostatecznych. Niektórzy uczeni dostrzegają nawet w "Pasterzu Hermasa" ślady przedtryumfalizmu. Istnienie premilenialnego myślenia w chrześcijańskim dziele z II lub III wieku uwiarygodnia argumenty teologów premilenialnych przeciwko poglądowi, że amilenializm był powszechnie wyznawaną wiarą we wczesnym kościele.
Ale dlaczego "Pasterza Hermasa" nie ma w Biblii? Czy nie został uznany za "natchnioną księgę"? Czy jest uważany za "zaginioną księgę" Biblii? Musimy najpierw zdać sobie sprawę, że wielu biblistów uznaje istnienie fałszywych pism, które nigdy nie były poważnie brane pod uwagę przy włączaniu ich do Biblii. Przykładami są "Wniebowzięcie Mojżesza" i "Księga Henocha". Badacze Biblii zgadzają się jednak, że nie są to pisma natchnione. "Pasterz Hermasa" był uważany przez niektórych za autorytatywny, więc przez pewien czas krążył wokół kanonu, zanim został odrzucony pod przewodnictwem Ducha Świętego.
Autor "Pasterza Hermasa" nie jest znany. Jednak wiele starożytnych źródeł przypisuje to dzieło Hermasowi, który był bratem Piusa I, biskupa Rzymu w latach 140-155. W opowiadaniu Hermas mówi o swoim życiu i rozwoju chrześcijańskich cnót, opowiadając o swojej historii jako uwolnionego chrześcijańskiego niewolnika. W całej książce Hermas udaje prostego człowieka, którego pragnieniem jest być pobożnym i pilnym we wszystkim, co robi. Nauczanie zawarte w księdze ma głównie charakter etyczny, a nie teologiczny. Dzieło podzielone jest na trzy główne części, z których pierwsza opisuje pięć wizji, druga przedstawia 12 nakazów, a ostatnia składa się z dziesięciu przypowieści, czasami określanych jako similitudes (podobieństwa).
Historia obejmuje Hermasa, który staje się niewolnikiem kobiety o imieniu Rhoda. Później, po tym jak dała Hermasowi wolność, ich drogi ponownie się krzyżują. Hermas ma wizję, w której pojawia się Rhoda, prosząc go o przebaczenie, wierząc, że miał pewne nieczyste myśli. To właśnie w tej wizji stara kobieta pomaga mu, mówiąc mu, aby czynił pokutę, a także naprawił grzechy swojego ludu. W innej wizji Hermas jest odwiedzany przez anioła pokuty, który pojawia się jako pasterz i przekazuje pewne prawa i nakazy, które stają się instrumentalne w ustanowieniu wczesnej etyki chrześcijańskiej. Mandaty te pojawiły się również w wizjach, gdy podobny do anioła pasterz udziela swoich instrukcji.
"Pasterz Hermasa" jest również znaczący pod tym względem, że niektóre z jego wizji zdecydowanie wydają się podpisywać pod premilenialnym rozumieniem czasów ostatecznych. Niektórzy uczeni dostrzegają nawet w "Pasterzu Hermasa" ślady przedtryumfalizmu. Istnienie premilenialnego myślenia w chrześcijańskim dziele z II lub III wieku uwiarygodnia argumenty teologów premilenialnych przeciwko poglądowi, że amilenializm był powszechnie wyznawaną wiarą we wczesnym kościele.
Ale dlaczego "Pasterza Hermasa" nie ma w Biblii? Czy nie został uznany za "natchnioną księgę"? Czy jest uważany za "zaginioną księgę" Biblii? Musimy najpierw zdać sobie sprawę, że wielu biblistów uznaje istnienie fałszywych pism, które nigdy nie były poważnie brane pod uwagę przy włączaniu ich do Biblii. Przykładami są "Wniebowzięcie Mojżesza" i "Księga Henocha". Badacze Biblii zgadzają się jednak, że nie są to pisma natchnione. "Pasterz Hermasa" był uważany przez niektórych za autorytatywny, więc przez pewien czas krążył wokół kanonu, zanim został odrzucony pod przewodnictwem Ducha Świętego.