Pytanie
Co oznaczają w Biblii słowa Pan, Bóg, itp. Dlaczego są one używane zamiast imienia Boga?
Odpowiedź
Zrozumienie, w jaki sposób różne tytuły używane w odniesieniu do Boga są używane w Biblii, może być bardzo mylące. Częścią problemu jest to, że różne przekłady Biblii używają tych terminów w różny sposób. Głównym powodem używania słowa PAN zamiast hebrajskiego imienia Boga jest podążanie za tradycją Izraelitów, którzy nie wymawiali ani nie literowali imienia Boga. Tak więc, gdy hebrajskie imię Boga "YHWH" jest używane w Starym Testamencie, angielskie tłumaczenia zwykle używają "LORD" (polskie "PAN"). Ponadto, ponieważ starożytny hebrajski nie używał samogłosek w swojej formie pisemnej, nie jest do końca jasne, jak powinno być pisane lub wymawiane imię Boże. Może to być Jahwe, Jehowa, Jehowah lub coś innego.
Jak wspomniano powyżej, gdy w Starym Testamencie występuje słowo "Pan" pisane wielkimi lub małymi literami, zastępuje ono hebrajskie imię Boga "JHWH", znane również jako Tetragrammaton. Jest to dość spójne we wszystkich różnych przekładach Biblii. Kiedy "Pan" występuje w Starym Testamencie, odnosząc się do Boga, jest to zwykle tłumaczenie "Adonai", imienia/tytułu Boga, które podkreśla Jego panowanie. LORD / YHWH i Lord / Adonai to zdecydowanie dwa najbardziej spójne tłumaczenia we wszystkich różnych angielskich przekładach Biblii.
W Starym Testamencie, gdy używany jest termin "Bóg", jest to zwykle tłumaczenie ogólnego hebrajskiego słowa oznaczającego Boga, "Elohim". Kiedy pojawia się tytuł "PAN BÓG", jest to zwykle tłumaczenie podwójnego imienia Boga "Adonai YHWH". Hebrajski termin "YHWH Sabaoth" jest zwykle oddawany jako "Pan Zastępów". Hebrajski termin "YHWH Shaddai" jest zwykle oddawany jako "Pan Wszechmogący". Stary Testament używa wielu różnych imion i tytułów w odniesieniu do Boga, aby podkreślić pewne aspekty Jego osoby i atrybutów. Może to powodować zamieszanie w tłumaczeniu, ale w oryginalnym języku hebrajskim zostało to zrobione całkowicie w celu uwielbienia i wywyższenia imienia Bożego.
Użycie słów "Pan" i "Bóg" w Nowym Testamencie jest znacznie mniej skomplikowane. Niemal powszechnie "Bóg" jest tłumaczeniem "theos", ogólnego greckiego słowa oznaczającego bóstwo. Również prawie powszechnie "Pan" jest tłumaczeniem "kurios", ogólnego greckiego słowa oznaczającego mistrza, pana. Kluczową kwestią w tym wszystkim jest to, że niezależnie od tego, czy używamy Jego rzeczywistego hebrajskiego imienia, czy też odnosimy się do Niego jako do Boga, Pana lub Pana Boga, zawsze mamy okazywać cześć Jemu i Jego imieniu.
Jak wspomniano powyżej, gdy w Starym Testamencie występuje słowo "Pan" pisane wielkimi lub małymi literami, zastępuje ono hebrajskie imię Boga "JHWH", znane również jako Tetragrammaton. Jest to dość spójne we wszystkich różnych przekładach Biblii. Kiedy "Pan" występuje w Starym Testamencie, odnosząc się do Boga, jest to zwykle tłumaczenie "Adonai", imienia/tytułu Boga, które podkreśla Jego panowanie. LORD / YHWH i Lord / Adonai to zdecydowanie dwa najbardziej spójne tłumaczenia we wszystkich różnych angielskich przekładach Biblii.
W Starym Testamencie, gdy używany jest termin "Bóg", jest to zwykle tłumaczenie ogólnego hebrajskiego słowa oznaczającego Boga, "Elohim". Kiedy pojawia się tytuł "PAN BÓG", jest to zwykle tłumaczenie podwójnego imienia Boga "Adonai YHWH". Hebrajski termin "YHWH Sabaoth" jest zwykle oddawany jako "Pan Zastępów". Hebrajski termin "YHWH Shaddai" jest zwykle oddawany jako "Pan Wszechmogący". Stary Testament używa wielu różnych imion i tytułów w odniesieniu do Boga, aby podkreślić pewne aspekty Jego osoby i atrybutów. Może to powodować zamieszanie w tłumaczeniu, ale w oryginalnym języku hebrajskim zostało to zrobione całkowicie w celu uwielbienia i wywyższenia imienia Bożego.
Użycie słów "Pan" i "Bóg" w Nowym Testamencie jest znacznie mniej skomplikowane. Niemal powszechnie "Bóg" jest tłumaczeniem "theos", ogólnego greckiego słowa oznaczającego bóstwo. Również prawie powszechnie "Pan" jest tłumaczeniem "kurios", ogólnego greckiego słowa oznaczającego mistrza, pana. Kluczową kwestią w tym wszystkim jest to, że niezależnie od tego, czy używamy Jego rzeczywistego hebrajskiego imienia, czy też odnosimy się do Niego jako do Boga, Pana lub Pana Boga, zawsze mamy okazywać cześć Jemu i Jego imieniu.