Pytanie
Czym jest List króla Abgara do Jezusa?
Odpowiedź
List króla Abgara do Jezusa lub List Abgara to dokument napisany pierwotnie w języku syriackim, który rzekomo jest listem do Jezusa i rzekomą odpowiedzią Jezusa. Historyk Kościoła Euzebiusz, biskup Cezarei (ok. 260-340), przetłumaczył list na język grecki w celu włączenia go do swojej Historia Ecclesiastica. Na przestrzeni wieków wokół Listu Abgara narosły różne legendy.
Królem, który rzekomo wysłał list do Jezusa był Abgar V, król Edessy. Edessa była stolicą Osroene i głównym mezopotamskim miastem na północnym krańcu płaskowyżu syryjskiego (w dzisiejszej południowo-wschodniej Turcji). Edessa nosi dziś nazwę Urfa. List jest raczej krótki. Król Abgar mówi w nim Jezusowi, że słyszał o cudach dokonywanych przez Jezusa i prosi Pana, aby przybył do Edessy i uzdrowił go z choroby. Król zaprasza również Jezusa do pozostania w Edessie, gdzie będzie chroniony przed wrogością Żydów w Jerozolimie. Abgar wysłał list do Jezusa za pośrednictwem kuriera o imieniu Ananiasz.
W odpowiedzi na list od Abgara Jezus rzekomo napisał: "Błogosławiony jesteś, który uwierzyłeś we mnie, a nie ujrzałeś mnie", ale następnie odmówił odwiedzenia Edessy, powołując się na potrzebę dokończenia swojego dzieła w Jerozolimie. Jezus obiecał jednak wysłać później ucznia, aby uzdrowił Abgara. Według legendy uczniem, który uzdrowił króla Abgara po wniebowstąpieniu Jezusa, był Judasz Tadeusz, zwany także Addai, który był jednym z 70 (lub 72) uczniów wymienionych w Ewangelii Łukasza 10:1.
Później do Listu króla Abgara do Jezusa dodano kolejny fragment. Jezus obiecał w nim, że gdziekolwiek list się znajdzie, miejsce to będzie chronione przed wrogami. Naturalnie sporządzono kopie listu i rozesłano je do różnych miast, które pragnęły boskiej ochrony. Ludzie zaczęli nawet nosić kopie listu przy sobie jako talizmany przynoszące szczęście i odpędzające zło.
Zaczęły pojawiać się również inne przesądy. Jedna z legend, która stała się popularna w średniowieczu, głosiła, że z Listem króla Abgara związany jest wizerunek Jezusa Chrystusa. Początkowo twierdzono, że obraz został namalowany przez Hannana, nadwornego malarza w Edessie, który rzeczywiście widział Chrystusa. Później zaczęła krążyć opowieść, że portret pojawił się sam, za sprawą boskiego pośrednictwa, i że to właśnie ten obraz uzdrowił króla Abgara. Mnich Jan z Damaszku dostarczył więcej fantastycznych szczegółów, mówiąc, że Jezus przycisnął swoją twarz do tkaniny, powodując cudowne pojawienie się obrazu. Ten wizerunek Jezusa nazywany jest Obrazem z Edessy lub Świętym Obliczem z Edessy. We wschodnim kościele prawosławnym obraz ten nazywany jest Mandylionem i uważany jest za świętą relikwię, pierwszą ikonę.
List króla Abgara do Jezusa twierdzi, że zawiera korespondencję od samego Jezusa. Problem polega na tym, że chociaż Biblia pokazuje Jezusa nauczającego ustnie, nigdy nie pokazuje Go piszącego. Słowo pisane nie było sposobem działania Jezusa. Jezus pozostawił Kościół, a nie zbiór pism. Powiedział: "Wszystko to mówiłem, będąc jeszcze z wami. Lecz Orędownik, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem" (Jana 14:25-26). Aby przypomnieć sobie słowa Jezusa, apostołowie mieli polegać na Duchu Świętym. Nie było żadnego spisanego tekstu, z którym mogliby się zapoznać.
Fakt, że zapis biblijny nie mówi nam nic o piśmie Jezusa, czyni podejrzanym każde twierdzenie, że ktoś ma dokument napisany przez Jezusa. Jezus nauczał uczniów, a Duch Święty pomagał w zapamiętywaniu i interpretacji, umożliwiając apostołom dostarczenie kanonu Nowego Testamentu.
Badacze Biblii są zgodni co do tego, że List króla Abgara do Jezusa jest fałszywy. Dokument został prawdopodobnie napisany w III wieku naszej ery, a następnie umieszczony w miejscu, w którym Euzebiusz miał go ostatecznie znaleźć. Nie oznacza to, że jakiś list nigdy nie istniał. Pytanie dotyczy autorstwa i daty powstania listu. Uważa się, że podstawą legendy otaczającej list jest syryjski król Abgar IX, który nawrócił się na chrześcijaństwo pod koniec II wieku.
Chociaż list Abgara był fałszywy, wielu ludzi w Kościele III wieku uważało go za prawdziwy. List trafił nawet do użytku liturgicznego. Dziś król Abgar jest uważany za świętego we Wschodnim Kościele Prawosławnym (ze świętami na jego cześć 11 maja i 28 października) oraz w Syryjskim Kościele Prawosławnym (ze świętem 1 sierpnia).
Chrześcijaństwo biblijne jest definiowane przez swój autorytet: kanon sześćdziesięciu sześciu ksiąg. Nie ma w nim miejsca na relikwie, obrazy czy rzekome listy od Jezusa. Fałszywy list króla Abgara do Jezusa jest argumentem za unikaniem wszelkich uzupełnień lub dodatków do Pisma Świętego.
Królem, który rzekomo wysłał list do Jezusa był Abgar V, król Edessy. Edessa była stolicą Osroene i głównym mezopotamskim miastem na północnym krańcu płaskowyżu syryjskiego (w dzisiejszej południowo-wschodniej Turcji). Edessa nosi dziś nazwę Urfa. List jest raczej krótki. Król Abgar mówi w nim Jezusowi, że słyszał o cudach dokonywanych przez Jezusa i prosi Pana, aby przybył do Edessy i uzdrowił go z choroby. Król zaprasza również Jezusa do pozostania w Edessie, gdzie będzie chroniony przed wrogością Żydów w Jerozolimie. Abgar wysłał list do Jezusa za pośrednictwem kuriera o imieniu Ananiasz.
W odpowiedzi na list od Abgara Jezus rzekomo napisał: "Błogosławiony jesteś, który uwierzyłeś we mnie, a nie ujrzałeś mnie", ale następnie odmówił odwiedzenia Edessy, powołując się na potrzebę dokończenia swojego dzieła w Jerozolimie. Jezus obiecał jednak wysłać później ucznia, aby uzdrowił Abgara. Według legendy uczniem, który uzdrowił króla Abgara po wniebowstąpieniu Jezusa, był Judasz Tadeusz, zwany także Addai, który był jednym z 70 (lub 72) uczniów wymienionych w Ewangelii Łukasza 10:1.
Później do Listu króla Abgara do Jezusa dodano kolejny fragment. Jezus obiecał w nim, że gdziekolwiek list się znajdzie, miejsce to będzie chronione przed wrogami. Naturalnie sporządzono kopie listu i rozesłano je do różnych miast, które pragnęły boskiej ochrony. Ludzie zaczęli nawet nosić kopie listu przy sobie jako talizmany przynoszące szczęście i odpędzające zło.
Zaczęły pojawiać się również inne przesądy. Jedna z legend, która stała się popularna w średniowieczu, głosiła, że z Listem króla Abgara związany jest wizerunek Jezusa Chrystusa. Początkowo twierdzono, że obraz został namalowany przez Hannana, nadwornego malarza w Edessie, który rzeczywiście widział Chrystusa. Później zaczęła krążyć opowieść, że portret pojawił się sam, za sprawą boskiego pośrednictwa, i że to właśnie ten obraz uzdrowił króla Abgara. Mnich Jan z Damaszku dostarczył więcej fantastycznych szczegółów, mówiąc, że Jezus przycisnął swoją twarz do tkaniny, powodując cudowne pojawienie się obrazu. Ten wizerunek Jezusa nazywany jest Obrazem z Edessy lub Świętym Obliczem z Edessy. We wschodnim kościele prawosławnym obraz ten nazywany jest Mandylionem i uważany jest za świętą relikwię, pierwszą ikonę.
List króla Abgara do Jezusa twierdzi, że zawiera korespondencję od samego Jezusa. Problem polega na tym, że chociaż Biblia pokazuje Jezusa nauczającego ustnie, nigdy nie pokazuje Go piszącego. Słowo pisane nie było sposobem działania Jezusa. Jezus pozostawił Kościół, a nie zbiór pism. Powiedział: "Wszystko to mówiłem, będąc jeszcze z wami. Lecz Orędownik, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem" (Jana 14:25-26). Aby przypomnieć sobie słowa Jezusa, apostołowie mieli polegać na Duchu Świętym. Nie było żadnego spisanego tekstu, z którym mogliby się zapoznać.
Fakt, że zapis biblijny nie mówi nam nic o piśmie Jezusa, czyni podejrzanym każde twierdzenie, że ktoś ma dokument napisany przez Jezusa. Jezus nauczał uczniów, a Duch Święty pomagał w zapamiętywaniu i interpretacji, umożliwiając apostołom dostarczenie kanonu Nowego Testamentu.
Badacze Biblii są zgodni co do tego, że List króla Abgara do Jezusa jest fałszywy. Dokument został prawdopodobnie napisany w III wieku naszej ery, a następnie umieszczony w miejscu, w którym Euzebiusz miał go ostatecznie znaleźć. Nie oznacza to, że jakiś list nigdy nie istniał. Pytanie dotyczy autorstwa i daty powstania listu. Uważa się, że podstawą legendy otaczającej list jest syryjski król Abgar IX, który nawrócił się na chrześcijaństwo pod koniec II wieku.
Chociaż list Abgara był fałszywy, wielu ludzi w Kościele III wieku uważało go za prawdziwy. List trafił nawet do użytku liturgicznego. Dziś król Abgar jest uważany za świętego we Wschodnim Kościele Prawosławnym (ze świętami na jego cześć 11 maja i 28 października) oraz w Syryjskim Kościele Prawosławnym (ze świętem 1 sierpnia).
Chrześcijaństwo biblijne jest definiowane przez swój autorytet: kanon sześćdziesięciu sześciu ksiąg. Nie ma w nim miejsca na relikwie, obrazy czy rzekome listy od Jezusa. Fałszywy list króla Abgara do Jezusa jest argumentem za unikaniem wszelkich uzupełnień lub dodatków do Pisma Świętego.