Odpowiedź:
Proszę zauważ, że jako służba GotQuestions.org oficjalnie uznajemy kreacjonizm młodej Ziemi. Prawdziwie i głęboko wierzymy, że kreacjonizm młodej Ziemi najlepiej odpowiada biblijnemu opisowi aktu stworzenia. Jednakże zdajemy sobie sprawę, że kreacjonizm starej Ziemi jest punktem widzenia, który może wyznawać chrześcijanin. W żadnym wypadku kreacjonizm starej Ziemi nie jest herezją ani też w żadnym wypadku wyznawca kreacjonizmu starej Ziemi nie powinien być uznawany za kogoś, kto nie jest bratem lub siostrą w Chrystusie. Pomyśleliśmy, że warto byłoby zamieścić artykuł, który pozytywnie przedstawi kreacjonizm starej Ziemi, ponieważ zawsze jest dobrze kwestionować własny punkt widzenia, motywując się do dalszego studiowania Pisma Świętego, by upewnić się, że własne przekonania są biblijne.
Kreacjonizm starej Ziemi to ogólny termin używany do opisania biblijnych kreacjonistów, którzy zaprzeczają temu, że wszechświat został stworzony w ciągu ostatnich 6 000 do 10 000 lat w ciągu sześciu, występujących po sobie 24-godzinnych dniach. Kreacjoniści starej Ziemi uważają jednak, że Bóg stworzył wszechświat i jego mieszkańców (w tym dosłownie Adama i Ewę) przez znacznie dłuższy okres czasu, niż uważają kreacjoniści młodej Ziemi. Lista znanych przywódców chrześcijańskich, którzy są (lub byli w ciągu swojego życia) przynajmniej otwarci na interpretację dotyczącą starej Ziemi, jest długa i wciąż rośnie. Na liście znajdują się tacy ludzie jak Walter Kaiser, Norman Geisler, William Dembski, J.I.Packer, J.P. Moreland, Philip E. Johnson, Chuck Colson, Francis Schaefer i znawca Starego Testamentu Gleason Archer.
Kreacjoniści Starej Ziemi zazwyczaj zgadzają się z głównym nurtem naukowym szacującym wiek wszechświata, ludzkości i samej Ziemi, jednocześnie odrzucają twierdzenia współczesnych teoretyków ewolucji w odniesieniu do ewolucji biologicznej. Kreacjoniści starej Ziemi jak i ich bracia kreacjoniści młodej Ziemi mają kilka wspólnych punktów, w tym:
1) Dosłowne stworzenie wszechświata z niczego w nieokreślonym czasie (stworzenie ex nihilo).
2) Dosłowne stworzenie Adama z prochu Ziemi oraz Ewy z żebra Adama jak również historyczność relacji z 1 Ks. Mojżeszowej.
3) Odrzucenie twierdzenia Darwinistów, że losowe mutacje i dobór naturalny mogą odpowiednio wyjaśnić złożoność życia.
4) Odrzucenie twierdzenia, że Bóg wykorzystał proces ewolucji, aby doprowadzić człowieka do dnia dzisiejszego (ewolucja teistyczna). Zarówno kreacjonizm starej, jak i nowej Ziemi kategorycznie odrzucają teorię pochodzenia od wspólnego przodka.
Jednak kreacjoniści starej Ziemi różnią się od kreacjonistów młodej Ziemi w następujących kwestiach:
1) Wiek wszechświata. Kreacjoniści młodej Ziemi wierzą, że Bóg stworzył wszechświat 6 000–10 000 lat temu. Kreacjoniści starej Ziemi umieszczają wydarzenie stworzenia na około 13,7 miliarda lat temu, tym samym będąc bardziej zgodnym z nauką „głównego nurtu”, przynajmniej w tym punkcie.
2) Czas stworzenia Adama i Ewy. Kreacjoniści młodej Ziemi umieszczają stworzenie Adama nie później niż 10 000 lat temu. Kreacjoniści starej Ziemi są pod tym względem zróżnicowani, a szacunki sięgają od 30 000 do 70 000 lat temu.
Spór między tymi dwoma poglądami na temat kreacjonizmu skupia się wokół znaczenia hebrajskiego słowa yom, oznaczającego „dzień”. Kreacjoniści młodej Ziemi twierdzą, że znaczenie słowa yom w kontekście 1 Ks.Mojżeszowej 1–2 to 24-godzinny okres. Kreacjoniści starej Ziemi nie zgadzają się z tym i uważają, że słowo yom jest używane do określenia znacznie dłuższego przedziału czasu. Kreacjoniści starej Ziemi używali wielu biblijnych argumentów, aby bronić swojego poglądu w następujący sposób:
1) Yom jest używane w innym miejscu Biblii, gdzie odnosi się do długiego okresu, szczególnie w Psalmie 90.4, który jest później cytowany przez apostoła Piotra: „Dzień (yom) jest jak tysiąc lat” (2 Piotra 3.8).
2) Siódmy „dzień” trwa tysiące lat. 1 Ks. Mojżeszowa 2. 2-3 stwierdza, że Bóg odpoczął siódmego „dnia” (yom). Pismo Święte naucza, że z pewnością nadal jesteśmy w siódmym dniu; dlatego też słowo „dzień” może również oznaczać długi okres w odniesieniu do każdego dnia stworzenia.
3) Słowo „dzień” w 1 Ks. Mojżeszowej 1–2 jest dłuższy niż 24- godzinny dzień. W 1 Ks. Mojżeszowej 2.4 czytamy: „Takie były dzieje nieba i ziemi podczas ich stworzenia. W dniu, kiedy Pan Bóg uczynił ziemię i niebo”. W tym wersecie „dzień” odnosi się do pierwszych sześciu dni jako całości i dlatego ma bardziej elastyczne znaczenie niż tylko okres 24 godzin.
4) Szósty „dzień” trwa prawdopodobnie dłużej niż 24 godziny. 1 Ks. Mojżeszowa 2.19 mówi nam, że Adam obserwował, a następnie nazwał każde zwierzę żyjące na ziemi. W gruncie rzeczy nie wydaje się, aby Adam mógł wykonać tak monumentalne zadanie w ciągu zaledwie 24 godzin.
Z pewnością kwestie dzielące kreacjonistów młodej i starej Ziemi są zarówno złożone, jak i znaczące. Jednak kwestia ta nie powinna być testem poprawności przekonań biblijnych. Po obu stronach tej debaty są pobożni mężczyźni i kobiety. Podsumowując, biblijni kreacjoniści - zarówno młodej jak i starej Ziemi - mają wiele wspólnego i powinni współpracować, aby bronić historycznej wiarygodności relacji z 1 Ks. Mojżeszowej.
