Odpowiedź:
Fizyczne, cielesne zmartwychwstanie Jezusa jest fundamentem doktryny chrześcijańskiej i naszej nadziei nieba. Ponieważ Jezus powstał z martwych w ciele fizycznym, każdy chrześcijanin ma gwarancję swojego cielesnego zmartwychwstania (Ew. Jana 5.21, 28; Rzymian 8.23). Teraz Jezus jest w niebie, gdzie jest przedstawiony jako siedzący na miejscu autorytetu, po prawicy Boga (1 Piotra 3.22). Ale czy ciało Jezusa w niebie jest takie same jak ciało na ziemi?
Biblia jasno wskazuje, że ciało Jezusa zostało wzbudzone z martwych. Grób był pusty. Został rozpoznany przez tych, którzy Go znali. Jezus ukazał się wszystkim swoim uczniom po zmartwychwstaniu, i ponad 500 osób było naocznymi świadkami Jego ziemskiej obecności po zmartwychwstaniu (1 Koryntian 15.4-6). W Ew. Łukasza 24.16 (tłum. Biblia Warszawsko- Praska) w drodze do Emaus, "oczy [dwóch uczniów Jezusa] były niejako zakryte." Jednak potem "otworzyły się im oczy i rozpoznali Go" (werset 31). To nie dlatego, że Jezus był nierozpoznawalny; to dlatego, że przez pewien czas uczniowie w nadprzyrodzony sposób byli powstrzymywani od rozpoznania Go.
Później w tym samym rozdziale Ew. Łukasza, Chrystus jasno mówi swoim uczniom, że ma ciało fizyczne; nie jest bezcielesnym duchem: "Popatrzcie na moje ręce i nogi! To Ja jestem! Dotykajcie i przyglądajcie się! Przecież duch nie ma ciała ani kości, a Ja je mam" (Ew. Łukasza 24.39). Po spędzeniu czterdziestu dni ze swoimi uczniami, Jezus cieleśnie wstąpił do nieba (Dz. Apostolskie 1.9). Jezus nadal jest człowiekiem i ma teraz w niebie ciało ludzkie. Jego ciało jest inne jednak; ziemskie ciało ludzkie jest nietrwałe, ale ciała niebiańskie są trwałe (1 Koryntian 15.50). Jezus ma ciało fizyczne, jednak odmienne. Jego zmartwychwstałe ciało jest zamierzone na wieczność.
1 Koryntian 15.35-49 opisuje jakie będzie ciało wierzącego w niebie. Nasze niebiańskie ciała będą różne od tych ziemskich w rodzaju ciała, splendorze, mocy i długowieczności. Apostoł Paweł również stwierdza, że ciało wierzącego będzie obrazem ciała Chrystusa (werset 49). Paweł omawia ten temat ponownie w 2 Koryntian, gdzie porównuje ziemskie ciała do namiotów i niebiańskie ciała do niebiańskiego przebywania (2 Koryntian 5.1-2). Paweł mówi, że gdy ziemskie namioty rozpadają się, chrześcijanie nie będą pozostawieni "nadzy"- to znaczy bez ciała w którym żyją (2 Koryntian 5.3). Gdy "przywdziejemy" nowe ciało, przejdziemy ze śmiertelności do nieśmiertelności (2 Koryntian 5.4).
Zatem wiemy, że chrześcijanie będą mieli ciała niebiańskie tak jak Jezus "ciało uwielbione" (Filipian 3.21). Przy inkarnacji (wcieleniu) Jezus przyjął ludzkie ciało, a przy zmartwychwstaniu Jego ciało zostało uwielbione- chociaż blizny pozostały (Ew. Jana 20.27). On na wieki będzie Bogiem- Człowiekiem, poświęconym dla nas. Chrystus, Stworzyciel wszechświata, na zawsze zniży się do naszego poziomu i będzie nam znany w niebie w namacalnej postaci, którą będziemy mogli zobaczyć, usłyszeć i dotknąć (Ks. Objawienia 21.3-4; 22.4).
