Pytanie
Kim była Isztar i czy istnieje jakiś związek między Isztar a Wielkanocą?
Odpowiedź
Isztar była starożytną mezopotamską boginią wojny, płodności i seksu. Występuje w Eposie o Gilgameszu, a "Brama Isztar" była częścią Babilonu Nabuchodonozora. Jej kult obejmował ofiary ze zwierząt, przedmioty wykonane z jej świętego kamienia, lapis lazuli, oraz świątynną prostytucję. Niektórzy twierdzą, że istnieje związek między Isztar a Wielkanocą. W Internecie krąży popularny mem, który właśnie to twierdzi. Na wizerunek Isztar nałożone są następujące słowa: "To jest Isztar: wymawiane jako 'Wielkanoc' (ang. Easter). Wielkanoc była pierwotnie świętem Isztar, asyryjskiej i babilońskiej bogini płodności i seksu. Jej symbole (takie jak jajko i króliczek) były i nadal są symbolami płodności i seksu (czy naprawdę myślałeś, że jajka i króliczki mają coś wspólnego ze zmartwychwstaniem?). Po tym, jak Konstantyn zdecydował się schrystianizować Imperium, Wielkanoc została zmieniona, aby reprezentować Jezusa. Ale u podstaw Wielkanocy (Easter - tak wymawia się Isztar) leży świętowanie płodności i seksu".
Nie ma jednak absolutnie żadnego rozstrzygającego związku między pogańską boginią Isztar a chrześcijańskimi obchodami Wielkanocy. Jakakolwiek teoria, że Wielkanoc nosi imię Isztar, jest czystą spekulacją. Nie ma również dowodów na to, że Isztar była kiedykolwiek związana z jajkami lub królikami jako symbolami. W rzeczywistości świętym zwierzęciem Isztar wydaje się być lew.
Istnieje kilka teorii dotyczących pochodzenia słowa "Wielkanoc", które są bardziej wiarygodne niż teoria Isztar. Jedna z nich głosi, że Wielkanoc (Easter) wzięła swoją nazwę od Eostre, germańskiej bogini z VIII wieku, której święto (jak się zakłada) było obchodzone co roku w okolicach Paschy. Ale nawet ta teoria ma poważne problemy, ponieważ nie ma prawdziwych dowodów na to, że ktokolwiek kiedykolwiek czcił boginię o imieniu Eostre - nie mamy żadnych świątyń poświęconych Eostre, żadnych jej ołtarzy i żadnych starożytnych dokumentów, które by o niej wspominały. Inni twierdzą, że słowo Wielkanoc ostatecznie wywodzi się z łacińskiego wyrażenia in albis, związanego z alba ("świt" w języku hiszpańskim i włoskim). W języku staro-wysoko-niemieckim in albis przekształciło się w eostarum, które ostatecznie stało się Ostern we współczesnym języku niemieckim i Easter w języku angielskim. Francuskie słowo oznaczające "Wielkanoc" to Pâcques, oparte na łacińskim i greckim słowie Pascha.
Nawet gdyby udało się udowodnić, że słowo "Wielkanoc" jest etymologicznie związane z imieniem pogańskiej bogini, takiej jak Isztar lub Eostre, nie zmieniłoby to tego, co oznacza dla nas święto Wielkanocy. (Słowo Środa -ang. Wednesday- pochodzi od Dnia Wodena na cześć nordyckiego boga Wodena lub Odyna - ale zwykle nie martwimy się o pogańskie pochodzenie tego słowa). Niezależnie od tego, skąd wzięła się nazwa Wielkanoc, sama Wielkanoc jest świętowaniem zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Zmartwychwstanie Jezusa jest kluczową doktryną wiary chrześcijańskiej, która definitywnie stwierdza, że Jezus pokonał śmierć i grób oraz udowodnił, że jest Zbawicielem świata od grzechu i śmierci. "Kto w Niego wierzy, nie zginie, ale będzie miał życie wieczne" (Ew. Jana 3:16).
Nie ma jednak absolutnie żadnego rozstrzygającego związku między pogańską boginią Isztar a chrześcijańskimi obchodami Wielkanocy. Jakakolwiek teoria, że Wielkanoc nosi imię Isztar, jest czystą spekulacją. Nie ma również dowodów na to, że Isztar była kiedykolwiek związana z jajkami lub królikami jako symbolami. W rzeczywistości świętym zwierzęciem Isztar wydaje się być lew.
Istnieje kilka teorii dotyczących pochodzenia słowa "Wielkanoc", które są bardziej wiarygodne niż teoria Isztar. Jedna z nich głosi, że Wielkanoc (Easter) wzięła swoją nazwę od Eostre, germańskiej bogini z VIII wieku, której święto (jak się zakłada) było obchodzone co roku w okolicach Paschy. Ale nawet ta teoria ma poważne problemy, ponieważ nie ma prawdziwych dowodów na to, że ktokolwiek kiedykolwiek czcił boginię o imieniu Eostre - nie mamy żadnych świątyń poświęconych Eostre, żadnych jej ołtarzy i żadnych starożytnych dokumentów, które by o niej wspominały. Inni twierdzą, że słowo Wielkanoc ostatecznie wywodzi się z łacińskiego wyrażenia in albis, związanego z alba ("świt" w języku hiszpańskim i włoskim). W języku staro-wysoko-niemieckim in albis przekształciło się w eostarum, które ostatecznie stało się Ostern we współczesnym języku niemieckim i Easter w języku angielskim. Francuskie słowo oznaczające "Wielkanoc" to Pâcques, oparte na łacińskim i greckim słowie Pascha.
Nawet gdyby udało się udowodnić, że słowo "Wielkanoc" jest etymologicznie związane z imieniem pogańskiej bogini, takiej jak Isztar lub Eostre, nie zmieniłoby to tego, co oznacza dla nas święto Wielkanocy. (Słowo Środa -ang. Wednesday- pochodzi od Dnia Wodena na cześć nordyckiego boga Wodena lub Odyna - ale zwykle nie martwimy się o pogańskie pochodzenie tego słowa). Niezależnie od tego, skąd wzięła się nazwa Wielkanoc, sama Wielkanoc jest świętowaniem zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Zmartwychwstanie Jezusa jest kluczową doktryną wiary chrześcijańskiej, która definitywnie stwierdza, że Jezus pokonał śmierć i grób oraz udowodnił, że jest Zbawicielem świata od grzechu i śmierci. "Kto w Niego wierzy, nie zginie, ale będzie miał życie wieczne" (Ew. Jana 3:16).