Odpowiedź:
1 Jana 5.16 jest jednym z najtrudniejszych wersetów do zinterpretowania. „Jeżeli ktoś widzi, że brat jego popełnia grzech, lecz nie śmiertelny, niech się modli, a Bóg da mu żywot, to jest tym, którzy nie popełniają grzechu śmiertelnego. Wszak jest grzech śmiertelny; nie o takim mówię, żeby się modlić.” Spośród wszystkich istniejących interpretacji tego fragmentu, żadna nie wydaje się w pełni rozwiewać wszelkich wątpliwości. Najlepszą interpretacją byłoby przyrównanie tego wersetu do sytuacji Ananiasza i Safiry z Dziejów Apostolskich 5.1-10 (zobacz także 1 Koryntian 11.30). „Grzech śmiertelny” jest umyślnym, świadomym i nie wyznanym grzechem. Bóg w swojej łasce, przyzwala swoim dzieciom na grzech bez natychmiastowego wymierzania im kary. Jednak, w pewnym momencie Bóg nie pozwala wierzącemu trwać dalej w nie wyznanym grzechu. Gdy do tego dojdzie, Bóg czasem postanawia ukarać chrześcijanina, nawet do tego stopnia że odbiera jego/ jej życie.
Uczynił to w Dziejach Apostolskich 5.1-10 oraz w 1 Koryntian 11.28-32. To jest najprawdopodobniej to, co opisał Paweł w liście do kościoła w Koryncie (Koryntian 5.1-5). Powinniśmy modlić się za chrześcijan, którzy zmagają się z grzechem. Jednak, w pewnym momencie Bóg może przestać wysłuchiwać modlitwy za wierzącego, który grzeszy i którego On chce osądzić. Jest to trudne, gdy uświadamiamy sobie że jest już za późno by się za kogoś modlić. Bóg jest dobry i sprawiedliwy, dlatego musimy poddać się jego woli, nawet wtedy gdy On zadecyduje że jest już za późno.
