Odpowiedź:
Dosłownie słowo demiurg oznacza "publicznego pracownika" lub "publicznego rzemieślnika". Greckie słowo, od którego pochodzi, było pierwotnie używane do określenia osoby, takiej jak rzemieślnik, która posiadała specjalne umiejętności i pełniła specjalną funkcję w społeczeństwie. Z czasem termin ten zaczął odnosić się do pewnego rodzaju bóstwa; w niektórych filozofiach i religiach Demiurg jest podrzędnym bogiem, który był zaangażowany w tworzenie wszechświata. Demiurg jest postrzegany jako Wielki Sztukmistrz lub Wielki Architekt Wszechświata.
Platon był jednym z pierwszych, którzy omówili Demiurga jako istotę odpowiedzialną za stworzenie wszechświata. Według Platona Demiurg stworzył i ukształtował materialny wszechświat. Istota ta była dobra, ale świat jest wadliwy, ponieważ Demiurg nie miał zbyt wiele mocy do pracy - pomimo najlepszych intencji Demiurga, świat jest niedoskonały.
W gnostycyzmie Demiurg wcale nie jest dobry. Gnostycki Demiurg jest raczej dumnym, nieudolnym głupcem, który stworzył materialny świat wbrew woli Najwyższego Boga. W ten sposób gnostycy uważają wszystkie rzeczy materialne za złe - świat fizyczny jest wytworem wrogiego Demiurga - a wszystkie duchowe, bezcielesne rzeczy za dobre.
Niektórzy gnostycy identyfikują Demiurga jako Boga Starego Testamentu i stawiają go w sprzeczności z Bogiem Nowego Testamentu. Inni gnostycy, szczególnie ci z walentyniańskiej szkoły myślenia, identyfikują Demiurga nie jako złą istotę, ale jako życzliwego (choć raczej ignoranckiego) ducha, który ubolewa nad faktem, że świat jest zepsuty. W gnostycyzmie walentyniańskim Demiurg sam zostaje odkupiony i uczestniczy również w odkupieniu ludzkości.
Nie ma nic biblijnego w koncepcji Demiurga. Biblia przedstawia Boga jako jedynego Stwórcę nieba i ziemi (Rdz 1); nie ma żadnych podrzędnych bogów, a ziemia nie została uformowana przez głupiego (lub złego) ducha. Stwórca powołał wszechświat do istnienia; nie uformował go z istniejącego wcześniej materiału. Świat jest zepsuty z powodu grzechu człowieka (Rzymian 5:12; 1 Koryntian 15:22), a nie z powodu niechlujnej (lub złośliwej) pracy istoty duchowej. Biblia nie przedstawia dwóch bogów w Starym i Nowym Testamencie, ale jednego Boga, który przez wieki realizuje swój jedyny plan odkupienia. Platonizm i gnostycyzm nie reprezentują prawdy.
