Pytanie: Czy chrześcijanin powinien zaprzestać dawania klapsów swoim dzieciom skoro jest to nielegalne?
Odpowiedź:
Temat „chrześcijańskich klapsów” jest przedmiotem podziałów, nawet wśród wierzących. Kilka krajów zakazało stosowania kar cielesnych wobec dzieci, jednak wielu rodziców uważa klapsy za podstawowe narzędzie dyscypliny. Gdy prawo zabrania dawania klapsów, pojawia się pytanie- jeśli dawanie klapsów jest nielegalne, czy rodzice mając prawo nadane przez Boga mają kontynuować stosowanie kary cielesnej w dyscyplinowaniu swoich dzieci?
Kiedy poruszany jest temat „chrześcijańskich klapsów”, należy założyć, że kara cielesna, o której mowa, nie jest używana w sposób niewłaściwy. Nie jest doprowadzana do granic ekstremum ani też dawana w złości, lecz odpowiednia do wykroczenia i jest częścią kochającej, odpowiedzialnej relacji. Fakt jest taki, że klapsy są skuteczne i mogą być bardzo efektywne. Niektóre dzieci reagują na klapsy szybko i w pełni, gdy inne rodzaje kar zawodzą. Rodzice upartego trzylatka, który uwielbia wybiegać na ulicę rozumieją, że mają dwa wybory: dać klapsa natychmiast, aby od razu ograniczyć niebezpieczne zachowanie lub zamknąć swoje dziecko w ściśle kontrolowanym środowisku, które może zakłócić funkcjonowanie całej rodziny i uniemożliwić dziecku przyjemniejsze zajęcia.
Biblia wyraźnie ani nie wymusza ani nie zakazuje dawania klapsów dzieciom. (Chociaż "rózga" z Ks. Przyp. Salomona 13.24 może odnosić się ogólnie do nagany, kary cielesne nie mogą być tu wykluczone jako opcja). Stanowcza, zdecydowana dyscyplina jest kluczowa dla dobrego wzrostu dziecka. Zapewnia wskazówki i mądrość, których dziecko będzie potrzebowało w późniejszym życiu. Ojcowie w Nowym Testamencie ponoszą odpowiedzialność wychowywania dzieci "stosując karcenie i napominanie Pańskie!" (Efezjan 6.4; tłum. Biblia Tysiąclecia). Tryb dyscypliny nie jest określony.
Chrześcijańskie rodziny w wielu krajach Europy, a nawet w amerykańskich bazach wojskowych stają przed wyzwaniem dyscyplinowania swoich dzieci bez możliwości dawania klapsów/kar cielesnych. Rodzice, którzy uważają, że bicie jest nakazaną przez Boga praktyką niezbędną do wychowania ich dziecka, mogą dawać klapsy prywatnie, lekceważąc zakaz jako kwestię obywatelskiego nieposłuszeństwa. Inni rodzice mogą wybrać nie dawanie klapsów, poddając się pod władzę państwową i ufając, że Bóg jest wystarczająco mądry, aby prowadzić ich w dyscyplinie w inny sposób.
Obie opcje mają swoje zalety. Gdy wychowujesz nieustraszonego i upartego trzylatka, dawanie klapsów może się wydawać jedyną bezpieczną i odpowiedzialną opcją. W większości przypadków jednak, dawanie klapsów nie jest jedyną opcją; można znaleźć inne alternatywy. Kary niecielesne najprawdopodobniej będą wymagały znacznie więcej wysiłku, czasu i zaangażowania, ale mogą być również skuteczne. Bóg dobrze zna swoje dzieci. Poznajmy swoje dzieci na tyle dobrze, aby wiedzieć jak najlepiej je dyscyplinować z cierpliwością, wytrwałością i miłością.
