Pytanie: Dlaczego Bóg tworzy ludzi, gdy wie, że pójdą do piekła?
Odpowiedź:
Proszę, zrozum, że Bóg nie sprowadza nikogo do piekła. Raczej człowiek sam postanawia się tam wybrać. Możesz zobaczyć postęp popadania w grzech tych, którzy odrzucają Chrystusa, co zostało opisane w pierwszych trzech rozdziałach listu do Rzymian. Gniew Boży objawia się przeciwko niesprawiedliwym, ponieważ człowiek odrzuca Stwórcę i oddaje cześć stworzeniu (Rzymian 1.18-20). Ludzie uznają się mądrymi we własnych oczach (Rzymian 1.22) i zamieniają chwałę Bożą na rzeczy stworzone przez człowieka (Rzymian 1.23-25). Ludzie ci brną coraz bardziej w spirali grzechu upadając coraz głębiej, co jest opisane w Rzymian 1.28-31. Ludzie nie tylko mają akt stworzenie świata jako dowód, by zobaczyć Bożą moc, ale mają również swoje sumienia przekonujące ich o ich grzechu (Rzymian 2.14-15). Dlatego ludzie pozostają bez żadnej wymówki. Zasługujemy na śmierć z powodu grzechu i przed obliczem Bożym jesteśmy potępieni.
Jezus Chrystus przyszedł w ciele "abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego" (Ew. Jana 20.31; tłum. Biblia Tysiąclecia). To jest kolejny świadek Bożego istnienia i również jest po to, aby potępiać tych, którzy postanowią odrzucić Chrystusa jako Syna Bożego. Ponieważ Chrystus przyszedł, aby zapłacić za grzech i aby dać nam poznać Ojca (Ew. Jana 1.18), ludzie nie mają wymówek przed Bogiem. Ludzie wybierają pójście do piekła, bo odrzucają Chrystusa, a nie dlatego, że Bóg sprawił, że tam idą. Bóg zapłacił cenę, objawił siebie samego dla wszystkich, a teraz ludzie nie mają "żadnej wymówki" (Rzymian 1.20; tłum. Biblia Warszawsko- Praska). Bóg pozwala ludziom się narodzić dając im okazję do uwierzenia, ale to jest odpowiedzialność każdego człowieka, aby dokonać wyboru. Co to byłby za Bóg, gdyby nie dał ludziom szansy zaufania Panu?
To nadal jest trudną koncepcją do uchwycenia. Możemy tylko trzymać się tego, co wiemy o naturze i charakterze Boga, ufać, że Jego suwerenność i miłosierdzie nie są sobie sprzeczne i wierzyć, że wszystko, co robi i/lub na co pozwala, ostatecznie będzie dla Jego chwały. Poddajemy się Jemu w uwielbieniu i posłuszeństwie i ufamy, że On "dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli" (Efezjan 1.11, tłum. Biblia Tysiąclecia) i że Jego drogi są doskonałe, nawet jeśli ich nie rozumiemy. "On jest skałą! Doskonałe jest dzieło jego, Gdyż wszystkie drogi jego są prawe, Jest Bogiem wiernym, bez fałszu, Sprawiedliwy On i prawy" (5 Ks. Mojżeszowa 32.4).
