Odpowiedź:
Gdy mówimy, że Bóg jest sprawiedliwy mamy na myśli, że On jest doskonale sprawiedliwy w swoim postępowaniu ze swoim stworzeniem. Bóg nie okazuje stronniczości (Dz. Apostolskie 10.34), nakazuje nie znęcać się nad innymi (Ks. Zachariasza 7.10) i doskonale dokonuje zemsty na ciemiężcach (2 Tesaloniczan 1.6; Rzymian 12.19). Bóg jest sprawiedliwy w wymierzaniu nagród: "Wszak Bóg nie jest niesprawiedliwy, aby miał zapomnieć o dziele waszym i o miłości, jaką okazaliście dla imienia jego, gdy usługiwaliście świętym i gdy usługujecie" (Hebrajczyków 6.10). On jest na równi sprawiedliwy w wymierzaniu kar: "Kto bowiem wyrządza krzywdę, otrzyma odpłatę za krzywdę bez względu na osobę" (Kolosan 3.25). Prawość i sprawiedliwość, które zawsze współpracują ręka w rękę są podstawą Bożego tronu (Psalm 89.14).
Sprawiedliwość jest dla nas ważna. Wyobraź sobie, że Adolfa Hitlera znaleziono żywego, ukrywającego się w Niemczech i postawiono przed sędzią. Odczytanie aktu zbrodni zajęłoby dziewięć godzin, ale na końcu sędzia powiedziałby, "Widzę, co zrobiłeś. Miliony zamordowanych. Ale myślę, że nauczyłeś się swojej lekcji, więc pozwolę ci odejść." Uderzyłby młotkiem sędziowskim i zawołał "Niewinny!" Co pojawia się w naszych sercach, gdy rozważamy taki scenariusz? Wywołałoby to oburzenie z powodu niesprawiedliwości. Wiemy, że werdykt nie jest sprawiedliwy i po prostu czujemy, że jest to nie do zniesienia. Zło wymaga odpowiedniej kary. Mamy wrodzone poczucie sprawiedliwości od naszego Stworzyciela, ponieważ On jest sprawiedliwy.
Każda prawda we wszechświecie jest Bożą prawdą. Każda reguła matematyczna, każde prawo naukowe, każda więź relacyjna wywodzi swoje korzeni z charakteru samego Boga. Wiedza ludzka jest jedynie odkryciem prawdy, która już przedtem istniała. Bóg ukrył perełki mądrości w naszym wszechświecie dla nas do odkrycia. Sprawiedliwość jest jedną z takich prawd, które nie mają początku czy wyjaśnienia. Gdybyśmy byli jedynie wyewoluowaną materią, sprawiedliwość nie miałaby znaczenia. Ludzie nie mieliby prawa, żadnego wewnętrznego moralnego kodu, żadnego pragnienia wieczności. Ale, ze względu na to, że zostaliśmy stworzeni na obraz Boga (1 Ks. Mojżeszowa 1.27), mamy Jego serce w kwestiach moralności, odwagi, miłości i sprawiedliwości. On jest kompletnym ucieleśnieniem cech, które posiadamy tylko częściowo. On jest pełnią miłości (1 Jana 4.16). On jest pełnią dobroci (Psalm 106.1). On jest pełnią uprzejmości (Psalm 25.10). I jest On pełnią sprawiedliwości (Ks. Izajasza 61.8).
Gdy Adam i Ewa zgrzeszyli (1 Ks. Mojżeszowa 3), sprawiedliwość nie mogła tego przeoczyć. Ich przestępstwo nie wydaje się nam takie wielkie. Ale rozważ to z punktu widzenia nieba. Wspaniały Pan Wszechmogący, niezmienny Władca wszystkiego, Pan zastępów anielskich, godzien wszelkiego uwielbienia i czci, został zlekceważony przez proch z którego ukształtował ludzi. Uczynił te stworzenia dla własnego celu i przyjemności. Wylał na nich swoją miłość i obfitość. Ale On obdarzył ich również wolną wolą. Uczynił tak, aby oni szczerze mogli mieć z Nim relację, w tym znaczeniu, żeby nawet mogli wybrać postępowanie wbrew Jemu. Bóg dał im jedno polecenie- nie jedzcie z tego jednego, określonego drzewa w ogrodzie w którym was umieściłem. Gdyby tak uczynili, stracą życie. Bóg pokazał im ich opcje i powiedział o konsekwencjach.
Bóg z miłością zatroszczył się o Swoje stworzenie i ostrzegł ich o tym, co wiedział, że wyniknie, jeśli nie będą Mu posłuszni. Ale Adam i Ewa wybrali nieposłuszeństwo; wybrali swoją drogę, a nie Jego. Ewa została zwiedziona przez szatana i zjadła owoc, którego Bóg zabronił. Adam również chętnie zjadł owoc. W tej chwili stworzenie popełniło wielkie wykroczenie wobec swojego Stworzyciela. Sprawiedliwość wymagała działania. Dla Boga przeoczenie czy wybaczenie zdrady nie byłoby sprawiedliwe. Ponieważ Bóg jest sprawiedliwy, On nie może ustalić kary, a następnie nie zastosować się do konsekwencji złamania Jego przykazania. Ponieważ Bóg jest także miłością, miał też sposób, aby zaspokoić potrzebę sprawiedliwości bez niszczenia ludzi. Sprawiedliwość wymagała kary śmierci za obrazę Jego majestatu, więc coś lub ktoś musiał umrzeć. Wprowadzono zastępcę w celu zaspokojenia wymagań sprawiedliwości. Niewinne zwierzę zostało zabite, aby przygotować okrycie dla Adama i Ewy, służące im nie tylko jako zasłona dla ich ciała, ale także dla ich grzechu (1 Ks. Mojżeszowa 3.21).
Tysiące lat później, sprawiedliwość została zapewniona raz na zawsze dla wszystkich, gdy Bóg posłał swojego Syna na świat jako zastępstwo (2 Koryntian 5.21). Bóg przepełniony miłością ostrzegał nas przed negatywnymi konsekwencjami grzechu przez wieki, prosząc, abyśmy się nie odwracali od Niego i nie szli ścieżką, która prowadzi do śmierci (Rzymian 3.23). "Będziemy czynić, jak się nam podoba", odpowiedzieliśmy. Bóg nie może po prostu przeoczyć obrazy Jego majestatu, ponieważ w takiej sytuacji nie byłby doskonale sprawiedliwy. On również nie może cofnąć swojej miłości, z powodu naszego buntu, ponieważ wtedy nie były doskonałą miłością. Zatem Jezus stał się Barankiem (Ew. Jana 1.29), którego Bóg złożył na ołtarzu sprawiedliwości. "Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga; w ciele wprawdzie poniósł śmierć, lecz w duchu został przywrócony życiu" (1 Piotra 3.18).
Ze względu na to, że sprawiedliwość została zaspokojona, Bóg ogłosił werdykt: "niewinny", wobec wszystkich tych, którzy są w Chrystusie (Rzymian 3.24), którzy wezwali Jego imienia (Ew. Jana 1.12). Sprawiedliwość teraz wymaga, że raz zapłacony grzech nie może być ponownie podniesiony. Gdy nasze grzechy są przykryte krwią Jego ofiary, Bóg ich już nam nie poczytuje (Rzymian 8.1; Kolosan 2.14; 1 Piotra 2.24; Ks. Izajasza 43.25). Bóg pozostaje sprawiedliwy; On nie narusza swojego kodu sprawiedliwości wybaczając tym, którzy zasługują na konsekwencje swoich przestępstw. Zbawienie jest sprawiedliwą konsekwencją, ponieważ Bóg ogłosił śmierć Jezusa i zmartwychwstanie za wystarczające, aby zaspokoić Jego gniew. Przekleństwo Prawa, na które słusznie zasłużyliśmy, zostało zabrane przez Jezusa na krzyżu (Galacjan 3.13).
Bóg jest sprawiedliwy, a Jego sprawiedliwość jest nieodzowną częścią Jego charakteru w taki sam sposób, w jaki Jego miłość i miłosierdzie są niezbędne. Bez Jego sprawiedliwości, grzech przeszedłby niezauważony. Zło by rządziło. Nie byłoby nagrody za posłuszeństwo. My nie szanowalibyśmy boga, który nie byłby sprawiedliwy. Ks. Micheasza 6.8 podsumowuje trzy wartości Boże, które chce, abyśmy sami odzwierciedlali: "Pouczono cię, człowiecze, o tym, co jest dobre, i wiesz, czego Pan oczekuje od ciebie: masz żyć uczciwie i być pobożnym, i czuć się pokornym przed obliczem Boga."
