Pytanie
Co to znaczy, że Bóg jest Bogiem Jeszurun?
Odpowiedź
W Księdze Izajasza 44:1-2 Bóg pociesza swój lud tymi słowami:
"Lecz teraz słuchaj, Jakubie, mój sługo,
Izraelu, którego wybrałem.
Oto, co mówi Pan.
Ten, który cię stworzył, który ukształtował cię w łonie matki,
i który ci pomoże:
Nie bój się, Jakubie, sługo mój,
Jeszurun, którego wybrałem".
Imię Jeszurun oznacza "sprawiedliwy" lub "błogosławiony". W paralelizmie poezji Izajasza Jeszurun jest synonimem Jakuba z poprzedniego wersetu. Widzimy więc, że Jeszurun jest poetyckim odniesieniem do narodu izraelskiego. Grecka Septuaginta tłumaczy Jeshurun jako "umiłowany", używając formy słowa agape. Imię Jeszurun występuje cztery razy w Księgach Powtórzonego Prawa i Izajasza. W każdym przypadku imię to występuje w poetyckim otoczeniu i odnosi się do Izraela, umiłowanego ludu Bożego.
W Księdze Powtórzonego Prawa 32 Mojżesz powtarza historię Izraela do tego momentu, w tym czas, w którym Izraelici byli niewierni Bogu na pustyni:
"Jeshurun urósł w tłuszcz i kopał;
napełnieni jedzeniem, stali się ciężcy i smukli.
Porzucili Boga, który ich stworzył
i odrzucili Skałę, swego Zbawiciela" (Powtórzonego Prawa 32:15).
Gdy Mojżesz rozpoczyna swoje ostatnie błogosławieństwa dla plemion Izraela, mówi,
"[Pan] był królem nad Jeszurun
gdy zebrali się przywódcy ludu,
wraz z plemionami Izraela" (Powtórzonego Prawa 33:5).
Następnie, gdy Mojżesz kończy tę samą serię błogosławieństw, mówi,
"Nie ma nikogo takiego jak Bóg Jeszurun,
który jedzie przez niebiosa, aby ci pomóc
i na obłokach w swym majestacie.
Wieczny Bóg jest twoim schronieniem,
a pod nim wieczne ramiona" (Powtórzonego Prawa 33:26-27).
Izrael może być nazywany "Jeshurun" z powodu Bożego miłosierdzia i przebaczenia. Izajasz rozpoczyna swoją księgę od potępienia grzechu Izraela, nazywając ludzi "grzesznym narodem... którego wina jest wielka" i "rodem złoczyńców... skłonnym do zepsucia" (Izajasza 1:4). Mimo to Bóg nadal czule nazywa ich "Jeszurun", "sprawiedliwymi". Dzieci Izraela opuściły Pana: "Odrzucili Świętego Izraela i odwrócili się od niego" (werset 4). Jednak Bóg nadal z miłością nazywa ich "Jeszurun", "umiłowanym". Jeszurun to ukazana Boża łaska.
"Nie zawsze będzie oskarżał,
ani nie będzie wiecznie chował gniewu;
nie traktuje nas tak, jak zasługują na to nasze grzechy
ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
Bo jak wysoko niebiosa górują nad ziemią,
tak wielka jest Jego miłość do tych, którzy się Go boją;
jak daleko jest wschód od zachodu,
jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko odsunął od nas występki nasze" (Psalm 103:9-12).
"Lecz teraz słuchaj, Jakubie, mój sługo,
Izraelu, którego wybrałem.
Oto, co mówi Pan.
Ten, który cię stworzył, który ukształtował cię w łonie matki,
i który ci pomoże:
Nie bój się, Jakubie, sługo mój,
Jeszurun, którego wybrałem".
Imię Jeszurun oznacza "sprawiedliwy" lub "błogosławiony". W paralelizmie poezji Izajasza Jeszurun jest synonimem Jakuba z poprzedniego wersetu. Widzimy więc, że Jeszurun jest poetyckim odniesieniem do narodu izraelskiego. Grecka Septuaginta tłumaczy Jeshurun jako "umiłowany", używając formy słowa agape. Imię Jeszurun występuje cztery razy w Księgach Powtórzonego Prawa i Izajasza. W każdym przypadku imię to występuje w poetyckim otoczeniu i odnosi się do Izraela, umiłowanego ludu Bożego.
W Księdze Powtórzonego Prawa 32 Mojżesz powtarza historię Izraela do tego momentu, w tym czas, w którym Izraelici byli niewierni Bogu na pustyni:
"Jeshurun urósł w tłuszcz i kopał;
napełnieni jedzeniem, stali się ciężcy i smukli.
Porzucili Boga, który ich stworzył
i odrzucili Skałę, swego Zbawiciela" (Powtórzonego Prawa 32:15).
Gdy Mojżesz rozpoczyna swoje ostatnie błogosławieństwa dla plemion Izraela, mówi,
"[Pan] był królem nad Jeszurun
gdy zebrali się przywódcy ludu,
wraz z plemionami Izraela" (Powtórzonego Prawa 33:5).
Następnie, gdy Mojżesz kończy tę samą serię błogosławieństw, mówi,
"Nie ma nikogo takiego jak Bóg Jeszurun,
który jedzie przez niebiosa, aby ci pomóc
i na obłokach w swym majestacie.
Wieczny Bóg jest twoim schronieniem,
a pod nim wieczne ramiona" (Powtórzonego Prawa 33:26-27).
Izrael może być nazywany "Jeshurun" z powodu Bożego miłosierdzia i przebaczenia. Izajasz rozpoczyna swoją księgę od potępienia grzechu Izraela, nazywając ludzi "grzesznym narodem... którego wina jest wielka" i "rodem złoczyńców... skłonnym do zepsucia" (Izajasza 1:4). Mimo to Bóg nadal czule nazywa ich "Jeszurun", "sprawiedliwymi". Dzieci Izraela opuściły Pana: "Odrzucili Świętego Izraela i odwrócili się od niego" (werset 4). Jednak Bóg nadal z miłością nazywa ich "Jeszurun", "umiłowanym". Jeszurun to ukazana Boża łaska.
"Nie zawsze będzie oskarżał,
ani nie będzie wiecznie chował gniewu;
nie traktuje nas tak, jak zasługują na to nasze grzechy
ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
Bo jak wysoko niebiosa górują nad ziemią,
tak wielka jest Jego miłość do tych, którzy się Go boją;
jak daleko jest wschód od zachodu,
jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko odsunął od nas występki nasze" (Psalm 103:9-12).