Odpowiedź:
Biblia ma wiele do powiedzenia na temat wytrzymałości w kilku różnych kontekstach. Oczywiście Pismo Święte uczy, że ci, którzy "przezwyciężą" i wytrwają w wierze posiądą życie wieczne (Ks. Objawienia 2.7). Prawda ta jest również wyrażona w Kolosan 1.23, gdzie widzimy, że ludzie będą święci, niewinni i bez zarzutu "jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii." Zatem wszyscy chrześcijanie powinni się zgadzać, że ci, którzy są ostatecznie zbawieni są tymi, którzy wytrzymują i trwają w wierze ewangelii.
Istnieją dwa, odmienne poglądy wśród chrześcijan na kwestię wytrwałości świętych. Pierwszy to pogląd Arminian, który postrzega, że możliwe jest, aby prawdziwy chrześcijanin odwrócił się od Boga i nie wytrwał. To jest spójne z koncepcją zbawienia, w centrum której znajduje się ludzka "wolna wola." To jest logicznie spójne, że jeśli wybór "wolnej woli" człowieka jest determinującym czynnikiem jego zbawienia, to również możliwe jest, aby ten człowiek później wybrał odrzucenie Boga i tym samym utracił zbawienie.
Jednak Biblia jasno naucza, że jesteśmy "narodzeni na nowo" z Ducha Świętego, co skutkuje naszą wiarą w Chrystusa. Wszyscy, którzy "narodzili się na nowo" mają wieczną pewność/ zapewnienie i wytrwają. Doktryna o wytrwałości świętych znajduje się w obietnicy, że "mając tę pewność, że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa" (Filipian 1.6) i deklaracja Jezusa, że "wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz" oraz "to jest wola tego, który mnie posłał, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wskrzesił to w dniu ostatecznym" (Ew. Jana 6.37, 39).
Oprócz koncepcji wytrwałości w odniesieniu do zbawienia, istnieją biblijne wezwania do wytrwałości w życiu chrześcijańskim. W swoim liście pastorskim do Tymoteusza, apostoł Paweł przypomina młodemu pastorowi, "pilnuj siebie samego i nauki, trwaj w tym, bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają" (1 Tymoteusza 4.16). Charakter Tymoteusza był bogobojny, a jego doktryna była solidna i biblijna. Paweł ostrzegał go, aby uważnie pilnował tych dwóch i aby trwał w nich, ponieważ- i to jest ostrzeżenie dla wszystkich chrześcijan- wytrwałość w bogobojnym życiu i trwanie w prawdzie zawsze towarzyszy szczeremu nawróceniu (Ew. Jana 8.31; Rzymian 2.7).
Dalsze wezwanie do wytrwałości w życiu chrześcijańskim pochodzi od Jakuba, który ostrzega nas, abyśmy byli "wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami" (Jakuba 1.22-24). Kwintesencją tutaj jest to, że chrześcijanin, który wytrwa w bogobojności i duchowych dyscyplinach zostanie pobłogosławiony w samym akcie wytrwałości. Im bardziej trwamy w życiu chrześcijańskim, tym bardziej Bóg udziela nam swoich błogosławieństw, tym samym uzdalniając nas do trwania w wierze. Psalmista przypomina nam, że jest wielka nagroda w wytrwałości w życiu chrześcijańskim. W zachowywaniu/ przestrzeganiu Bożych nakazów jest "wielka nagroda" dla naszych dusz (Psalm 19.11), spokój umysłu, czyste sumienie i świadectwo dla świata są bardziej wymowne niż wiele słów.
Jakub również wzywa nas do wytrwałości "w czasie prób", ponieważ ci, którzy wytrwają zostaną pobłogosławieni i otrzymają "koronę życia", którą obiecał Bóg (Jakuba 1.12). Tak jak prawdziwy wierzący będzie wiecznie pewny swojego zbawienia, jego wiara również wytrwa w utrapieniu, chorobie, prześladowaniach i innych próbach życia, które spotykają wszystkich wierzących. Jeśli pragniemy prowadzić bogobojne życie w Chrystusie, będziemy cierpieli (2 Tymoteusza 3.12), ale wierna wola wytrwa, utrzymywana mocą Ducha Świętego, który jest gwarancją naszego zbawienia i który "utwierdzi nas aż do końca", abyśmy wytrwali "bez nagany w dniu Pana naszego Jezusa Chrystusa" (1 Koryntian 1.8).
